آنتی‌سایکوتیک تیپیکال: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۲۰ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۳۱

بطری حاوی کپسول لوکساپین، داروی ضد روان پریشی معمولی با قدرت متوسط.

داروهای ضدروان‌پریشی تیپیکال (همچنین به عنوان داروهای ضد روان پریشی نسل اول شناخته شده می‌شود) دسته‌ای از ضدروان‌پریشی‌های نسل اولی هستند که در سال ۱۹۵۰ توسعه یافته و در درمان سایکوز (به‌طور خاص، اسکیزوفرنی) کاربرد دارند. از داروهای ضد روان پریشی ممکن است برای درمان شیدایی حاد، پریشانی و سایر موارد استفاده شود. اولین داروهای ضد روان پریشی تیپیکالی که مورد استفاده پزشکی قرار گرفتند، فنوتیازین‌ها بودند، یعنی کلرپرومازین که بطور تصادفی کشف شد.^[۱]

جستارهای وابسته

منابع

↑ Shen WW (1999). "A history of antipsychotic drug development". Comprehensive Psychiatry. 40 (6): 407–14. doi:10.1016/s0010-440x(99)90082-2. PMID 10579370.

[1] Shen WW (1999). "A history of antipsychotic drug development". Comprehensive Psychiatry. 40 (6): 407–14. doi:10.1016/s0010-440x(99)90082-2. PMID 10579370.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[پرونده:Loxapine.jpg|چپ|بندانگشتی|بطری حاوی کپسول لوکساپین ، داروی ضد روان پریشی معمولی با قدرت متوسط.]]
+[[پرونده:Loxapine.jpg|چپ|بندانگشتی|بطری حاوی کپسول لوکساپین، داروی ضد روان پریشی معمولی با قدرت متوسط.]]
-'''داروهای ضدروان‌پریشی تیپیکال''' (همچنین به عنوان '''داروهای ضد روان پریشی نسل اول''' شناخته شده میشود) دسته‌ای از [[داروهای ضدروان‌پریشی|ضدروان‌پریشی‌های]] نسل اولی هستند که  در سال 1950 توسعه یافته و در درمان [[روان‌پریشی|سایکوز]] (به طور خاص، [[اسکیزوفرنی]] ) کاربرد دارند. از داروهای ضد روان پریشی ممکن است برای درمان شیدایی حاد ، پریشانی و سایر موارد استفاده شود. اولین داروهای ضد روان پریشی تیپیکالی که مورد استفاده پزشکی قرار گرفتند ، [[فنوتیازین|فنوتیازین ها]] بودند، یعنی [[کلرپرومازین]] که بطور [[یافتن تصادفی|تصادفی]] کشف شد. <ref>{{Cite journal|vauthors=Shen WW|year=1999|title=A history of antipsychotic drug development|journal=Comprehensive Psychiatry|volume=40|issue=6|pages=407–14|doi=10.1016/s0010-440x(99)90082-2|pmid=10579370}}</ref>
+'''داروهای ضدروان‌پریشی تیپیکال''' (همچنین به عنوان '''داروهای ضد روان پریشی نسل اول''' شناخته شده می‌شود) دسته‌ای از [[داروهای ضدروان‌پریشی|ضدروان‌پریشی‌های]] نسل اولی هستند که در سال ۱۹۵۰ توسعه یافته و در درمان [[روان‌پریشی|سایکوز]] (به‌طور خاص، [[اسکیزوفرنی]]) کاربرد دارند. از داروهای ضد روان پریشی ممکن است برای درمان شیدایی حاد، پریشانی و سایر موارد استفاده شود. اولین داروهای ضد روان پریشی تیپیکالی که مورد استفاده پزشکی قرار گرفتند، [[فنوتیازین]]‌ها بودند، یعنی [[کلرپرومازین]] که بطور [[یافتن تصادفی|تصادفی]] کشف شد.<ref>{{Cite journal|vauthors=Shen WW|year=1999|title=A history of antipsychotic drug development|journal=Comprehensive Psychiatry|volume=40|issue=6|pages=407–14|doi=10.1016/s0010-440x(99)90082-2|pmid=10579370}}</ref>
 == جستارهای وابسته ==
 * [[آنتی‌سایکوتیک آتیپیک|ضد روان پریشی آتیپیکال]]
 * [[اسکیزوفرنی|روانگسیختگی]]