ملکشاه یکم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mehdi malekshahi 59 (بحث | مشارکت‌ها)
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
افزودن یک تصویر و جستارهای وابسته
خط ۲۴: خط ۲۴:
|religion=[[اسلام]]
|religion=[[اسلام]]
}}
}}
[[پرونده:Alp_Arslan_we_Mälik_Şa.jpg|بندانگشتی|تندیس [[ملکشاه]] و [[آلپ ارسلان|سلطان آلپ ارسلان]]|جایگزین=|257x257پیکسل]]
[[پرونده:Seljuk Empire locator map.svg|بندانگشتی|قلمرو [[امپراتوری سلجوقی]] در زمان مرگ ملکشاه، [[۱۰۹۲ (میلادی)|۱۰۹۲ میلادی]]. پایتخت این قلمرو [[اصفهان]] بود (ستاره در نقشه).|جایگزین=|257x257پیکسل]]
'''امیرالمؤمنین سلطان جلال الدوله معز الدنیا و الدین ابوالفتح حسن ملکشاه بن آلب ارسلان''' بزرگترین سلطان [[سلجوقیان|سلجوقی]] و فاتح [[آناتولی]] بود که به دنبال پیروزی پدرش، [[آلب ارسلان]]، در [[نبرد ملازگرد]] امپراتوری [[بیزانس]] را از آناتولی بیرون راند. وی برادرزادهٔ سلطان [[طغرل]]، بنیان‌گذار [[سلسله سلجوقی]]، است. وی پادشاهی یکی از بزرگترین امپراتوری‌های تاریخ [[ایران]] را بر عهده داشت. تنظیم [[تقویم جلالی]] به نام وی و توسط گروهی از ریاضی‌دانان برجستهٔ زمان وی به سرپرستی [[عمر خیام]] انجام گرفت.
'''امیرالمؤمنین سلطان جلال الدوله معز الدنیا و الدین ابوالفتح حسن ملکشاه بن آلب ارسلان''' بزرگترین سلطان [[سلجوقیان|سلجوقی]] و فاتح [[آناتولی]] بود که به دنبال پیروزی پدرش، [[آلب ارسلان]]، در [[نبرد ملازگرد]] امپراتوری [[بیزانس]] را از آناتولی بیرون راند. وی برادرزادهٔ سلطان [[طغرل]]، بنیان‌گذار [[سلسله سلجوقی]]، است. وی پادشاهی یکی از بزرگترین امپراتوری‌های تاریخ [[ایران]] را بر عهده داشت. تنظیم [[تقویم جلالی]] به نام وی و توسط گروهی از ریاضی‌دانان برجستهٔ زمان وی به سرپرستی [[عمر خیام]] انجام گرفت.
ملکشاه قلمرو امپراتوری سلجوقی را تا سوریه و میانرودان (بین‌النهرین) گسترش داد.
ملکشاه قلمرو امپراتوری سلجوقی را تا [[سوریه]] و [[بین النهرین|میانرودان]] (بین‌النهرین) گسترش داد.
او در پانزدهم ماه شوال ۴۸۵ قمری در [[بغداد]] فوت کرد.<ref>جی. ا. بویل، تاریخ ایران کمبریج (اسماعیلیان)، ترجمه دکتر تیمور قادری، جلدپنجم، قسمت سوم، تهران: انتشارات مهتاب، 1390، ص24.</ref>
او در پانزدهم ماه شوال ۴۸۵ قمری در [[بغداد]] فوت کرد.<ref>جی. ا. بویل، تاریخ ایران کمبریج (اسماعیلیان)، ترجمه دکتر تیمور قادری، جلدپنجم، قسمت سوم، تهران: انتشارات مهتاب، 1390، ص24.</ref>


خط ۴۱: خط ۴۳:


== دوران ملکشاه ==
== دوران ملکشاه ==
[[پرونده:Seljuk Empire locator map.svg|بندانگشتی|280px|راست|قلمرو سلجوقیان در زمان مرگ ملکشاه، [[۱۰۹۲ (میلادی)|۱۰۹۲ میلادی]]. پایتخت این قلمرو اصفهان (ستاره در نقشه) بود.]]
دربارهٔ ملکشاه سلجوقی گفته‌اند که فرزند مورد علاقهٔ [[آلپ ارسلان|آلب ارسلان]] و بسیار دلاور و متهور بود. با تمام سلاح‌های زمان خود آشنا، و سوارکار و چوگان‌باز چالاکی بوده‌است. در ابتدای سلطنت با مخالفت عموی خود [[قاورد]]<ref name="sara1">{{یادکرد وب |url=http://turkmenlerbirlesigi.jimdo.com/%D8%B4%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%86-%D9%88%D8%AD%DA%A9%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%B4%D8%AE%D8%B5%DB%8C%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C/%D8%B3%D9%84%D8%AC%D9%88%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%86/%D9%85%D9%84%DA%A9%D8%B4%D8%A7%D9%87-%D8%B3%D9%84%D8%AC%D9%88%D9%82%DB%8C/ |title=نسخه آرشیو شده |accessdate=۲۹ اکتبر ۲۰۱۹ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150402160634/http://turkmenlerbirlesigi.jimdo.com/%D8%B4%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%86-%D9%88%D8%AD%DA%A9%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%B4%D8%AE%D8%B5%DB%8C%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C/%D8%B3%D9%84%D8%AC%D9%88%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%86/%D9%85%D9%84%DA%A9%D8%B4%D8%A7%D9%87-%D8%B3%D9%84%D8%AC%D9%88%D9%82%DB%8C/ |archivedate=۲ آوریل ۲۰۱۵ |dead-url=yes }}</ref>، حاکم [[کرمان]]، مواجه شده و به قصد جنگ با وی لشکر کشید. در نبردی که در نزدیکی [[کرج]] روی داد قاورد را شکست داده و وی را به اتفاق دو پسرش، ایران‌شاه و سلطان‌شاه، اسیر نمود. به توصیهٔ خواجه [[نظام الملک|نظام‌الملک]] قاورد را مقتول و دو پسرش را نابینا نمود. پس از تسلط شروع به توسعهٔ کشور کرده و در سال ۴۸۰ [[قمری]] دخترش را به ازدواج [[مقتدی (خلیفه)|المقتدی]] خلیفه بغداد درآورد. پس از آن به طرف [[خراسان]] و [[ماوراءالنهر]] شروع به پیشروی و توسعه نمود. در سال ۴۸۱ قمری شهر سمرقند را محاصره و تسخیر و حاکم سمرقند را موظف به رعایت حال سکنهٔ شهر نمود. سپس بطرف [[دمشق]] و [[انطاکیه]] روی کرده و آن مناطق را نیز منضم به قلمرو خود کرد. در کلیهٔ این امور از تدبیر وزیر باکفایت خود، خواجه نظام‌الملک، سود می‌برد. بنا به تاریخ ثبت شده، ملک‌شاه بسیار منصف و دادگر بوده و در آبادانی و رعایت احوال مردم بسیار کوشیده و شاید که همین‌ها هم به تدبیر وزیر وی بوده‌است. در اواخر سلطنت، از توسعهٔ قدرت و محبوبیت خواجه [[نظام الملک|نظام‌الملک]] بیمناک شد و قدرت و سلطنت خویش را در خطر دید که در این میان نفوذ و تلقین همسرش [[ترکان خاتون]]، (دختر ابوالمظفر عمادالدوله ابراهیم طمغاج بن نصر) که تسلط زیادی بر ملک‌شاه داشت بی‌تأثیر نبود. پیشکار ترکان خاتون خسرو فیروز [[تاج‌الملک قمی|تاج‌الملک]] ابوالغنائم بود و ترکان خاتون سعی داشت تاج‌الملک را به جای نظام‌الملک به وزارت برساند. انگیزهٔ [[ترکان خاتون]] نیز تضمین آیندهٔ سلطنت پسر کوچکش بود که با وجود برکیارق، پسر زبیده خاتون، دختر امیر یاقوتی که مورد تأیید [[نظام الملک|نظام‌الملک]] بود این سلطنت سرانجامی نداشت. هرچند تاج‌الملک پس از نظام‌الملک خود به مقام وزارت نرسید، منصب «شرف‌الملک ابوسعد مستوفی» را به «مجدالملک ابوالفضل قمی» و منصب «کمال‌الدین ابوالرضا عارفی» را به «سدید‌الملک ابوالمعالی» داد.<ref>http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=ملکشاه+سلجوقی&SSOReturnPage=Check&Rand=0</ref>
دربارهٔ ملکشاه سلجوقی گفته‌اند که فرزند مورد علاقهٔ [[آلپ ارسلان|آلب ارسلان]] و بسیار دلاور و متهور بود. با تمام سلاح‌های زمان خود آشنا، و سوارکار و چوگان‌باز چالاکی بوده‌است. در ابتدای سلطنت با مخالفت عموی خود [[قاورد]]<ref name="sara1">{{یادکرد وب |url=http://turkmenlerbirlesigi.jimdo.com/%D8%B4%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%86-%D9%88%D8%AD%DA%A9%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%B4%D8%AE%D8%B5%DB%8C%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C/%D8%B3%D9%84%D8%AC%D9%88%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%86/%D9%85%D9%84%DA%A9%D8%B4%D8%A7%D9%87-%D8%B3%D9%84%D8%AC%D9%88%D9%82%DB%8C/ |title=نسخه آرشیو شده |accessdate=۲۹ اکتبر ۲۰۱۹ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150402160634/http://turkmenlerbirlesigi.jimdo.com/%D8%B4%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%86-%D9%88%D8%AD%DA%A9%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%B4%D8%AE%D8%B5%DB%8C%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C/%D8%B3%D9%84%D8%AC%D9%88%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%86/%D9%85%D9%84%DA%A9%D8%B4%D8%A7%D9%87-%D8%B3%D9%84%D8%AC%D9%88%D9%82%DB%8C/ |archivedate=۲ آوریل ۲۰۱۵ |dead-url=yes }}</ref>، حاکم [[کرمان]]، مواجه شده و به قصد جنگ با وی لشکر کشید. در نبردی که در نزدیکی [[کرج]] روی داد قاورد را شکست داده و وی را به اتفاق دو پسرش، ایران‌شاه و سلطان‌شاه، اسیر نمود. به توصیهٔ خواجه [[نظام الملک|نظام‌الملک]] قاورد را مقتول و دو پسرش را نابینا نمود. پس از تسلط شروع به توسعهٔ کشور کرده و در سال ۴۸۰ [[قمری]] دخترش را به ازدواج [[مقتدی (خلیفه)|المقتدی]] خلیفه بغداد درآورد. پس از آن به طرف [[خراسان]] و [[ماوراءالنهر]] شروع به پیشروی و توسعه نمود. در سال ۴۸۱ قمری شهر سمرقند را محاصره و تسخیر و حاکم سمرقند را موظف به رعایت حال سکنهٔ شهر نمود. سپس بطرف [[دمشق]] و [[انطاکیه]] روی کرده و آن مناطق را نیز منضم به قلمرو خود کرد. در کلیهٔ این امور از تدبیر وزیر باکفایت خود، خواجه نظام‌الملک، سود می‌برد. بنا به تاریخ ثبت شده، ملک‌شاه بسیار منصف و دادگر بوده و در آبادانی و رعایت احوال مردم بسیار کوشیده و شاید که همین‌ها هم به تدبیر وزیر وی بوده‌است. در اواخر سلطنت، از توسعهٔ قدرت و محبوبیت خواجه [[نظام الملک|نظام‌الملک]] بیمناک شد و قدرت و سلطنت خویش را در خطر دید که در این میان نفوذ و تلقین همسرش [[ترکان خاتون]]، (دختر ابوالمظفر عمادالدوله ابراهیم طمغاج بن نصر) که تسلط زیادی بر ملک‌شاه داشت بی‌تأثیر نبود. پیشکار ترکان خاتون خسرو فیروز [[تاج‌الملک قمی|تاج‌الملک]] ابوالغنائم بود و ترکان خاتون سعی داشت تاج‌الملک را به جای نظام‌الملک به وزارت برساند. انگیزهٔ [[ترکان خاتون]] نیز تضمین آیندهٔ سلطنت پسر کوچکش بود که با وجود برکیارق، پسر زبیده خاتون، دختر امیر یاقوتی که مورد تأیید [[نظام الملک|نظام‌الملک]] بود این سلطنت سرانجامی نداشت. هرچند تاج‌الملک پس از نظام‌الملک خود به مقام وزارت نرسید، منصب «شرف‌الملک ابوسعد مستوفی» را به «مجدالملک ابوالفضل قمی» و منصب «کمال‌الدین ابوالرضا عارفی» را به «سدید‌الملک ابوالمعالی» داد.<ref>http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=ملکشاه+سلجوقی&SSOReturnPage=Check&Rand=0</ref>


خط ۵۰: خط ۵۱:
پس از درگذشت ملکشاه امپراتوری سلجوقی تضعیف گشت و رقابت برای قلمرو پهناور آن میان پسران و برادرانش آغاز گشت. [[قلیج ارسلان]] سلطنت روم را دوباره بر پا کرد و [[توتوش]] اول در سوریه حاکم شد. در ایران [[محمود پسر ملکشاه|سلطان محمود اول]] با توطئهٔ [[ترکان خاتون]] جانشین ملکشاه شد و در مقابل وی برادر بزرگش [[برکیارق]] قد علم کرد و با کمک غلامان و امرای نظامیه به قدرت رسید.
پس از درگذشت ملکشاه امپراتوری سلجوقی تضعیف گشت و رقابت برای قلمرو پهناور آن میان پسران و برادرانش آغاز گشت. [[قلیج ارسلان]] سلطنت روم را دوباره بر پا کرد و [[توتوش]] اول در سوریه حاکم شد. در ایران [[محمود پسر ملکشاه|سلطان محمود اول]] با توطئهٔ [[ترکان خاتون]] جانشین ملکشاه شد و در مقابل وی برادر بزرگش [[برکیارق]] قد علم کرد و با کمک غلامان و امرای نظامیه به قدرت رسید.
این عدم اتحاد را دلیلی بر تقویت صلیبیون اول در این دوره دانسته‌اند.
این عدم اتحاد را دلیلی بر تقویت صلیبیون اول در این دوره دانسته‌اند.

== جستارهای وابسته ==
* [[امپراتوری سلجوقی]]
*[[نبرد ملازگرد]]
*[[فهرست شاهان ایران]]
*[[فهرست بزرگ‌ترین امپراتوری‌های جهان]]
*[[شاهنشاهی ایران]]
*[[جنگ صلیبی دوم]]
*[[جنگ‌های بیزانس و سلجوقیان]]
*[[غز|ترکان اغوز]]
*[[آلپ ارسلان|سلطان آلپ ارسلان]]
*[[گاه‌شماری جلالی]]


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۶۶: خط ۷۹:


[[رده:افراد ترک در سده ۱۱ (میلادی)]]
[[رده:افراد ترک در سده ۱۱ (میلادی)]]
[[رده:درگذشتگان ۱۰۹۲ (میلادی)]]
[[رده:سلجوقیان]]
[[رده:درگذشتگان ۴۶۵ (قمری)]]
[[رده:اسلام در قرون وسطی]]
[[رده:امپراتوری‌های مسلمان]]
[[رده:زادگان ۱۰۵۵ (میلادی)]]
[[رده:پادشاهی‌های پیشین]]

[[رده:ترکان اغوز]]
[[رده:جنگ‌های صلیبی]]
[[رده:حکومت‌های ایران در سده ۱۱ (میلادی)]]
[[رده:حکومت‌های ایران در سده ۱۲ (میلادی)]]
[[رده:دربارهای فارسی‌زبان]]
[[رده:سلسله‌های ترک]]
[[رده:سلسله‌های غیر ایرانی حاکم بر ایران]]
[[رده:سلسله‌های مسلمان]]
[[رده:فرمانروایان سلجوقی]]
[[رده:فرمانروایان سلجوقی]]

نسخهٔ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۰۴

ملکشاه یکم
امیرالمؤمنین قسیم
مینیاتور ملکشاه یکم
سلطان امپراتوری سلجوقی
سلطنت۱۵ دسامبر ۱۰۷۲ – ۱۹ نوامبر ۱۰۹۲
پیشینآلپ ارسلان
جانشینمحمود یکم
زاده۱۶ اوت ۱۰۵۵
اصفهان
درگذشته۱۹ نوامبر ۱۰۹۲ (۳۷ سال)
بغداد، خلافت عباسی، امروزه عراق
آرامگاه
همسر(ان)ترکان خاتون
زبیده خاتون
صفاریه خاتون
فرزند(ان)برکیارق
محمد یکم تپر
احمد سنجر
محمود یکم
احمد شجاع
داوود
ماه ملک خاتون
ستاره خاتون
گوهر خاتون
عصمة خاتون (همسر ابوالعباس احمد المستظهر بالله خلیفه عباسی بیست و هشتم)
نام کامل
سلطان جلال الدوله معز الدنیا و الدین قسیم امیرالمؤمنین ابوالفتح حسن ملکشاه بن محمد آلب ارسلان بن چغری بیگ سلجوقی
خانداندودمان سلجوق
پدرآلپ ارسلان
پرونده:Alp Arslan we Mälik Şa.jpg
تندیس ملکشاه و سلطان آلپ ارسلان
قلمرو امپراتوری سلجوقی در زمان مرگ ملکشاه، ۱۰۹۲ میلادی. پایتخت این قلمرو اصفهان بود (ستاره در نقشه).

امیرالمؤمنین سلطان جلال الدوله معز الدنیا و الدین ابوالفتح حسن ملکشاه بن آلب ارسلان بزرگترین سلطان سلجوقی و فاتح آناتولی بود که به دنبال پیروزی پدرش، آلب ارسلان، در نبرد ملازگرد امپراتوری بیزانس را از آناتولی بیرون راند. وی برادرزادهٔ سلطان طغرل، بنیان‌گذار سلسله سلجوقی، است. وی پادشاهی یکی از بزرگترین امپراتوری‌های تاریخ ایران را بر عهده داشت. تنظیم تقویم جلالی به نام وی و توسط گروهی از ریاضی‌دانان برجستهٔ زمان وی به سرپرستی عمر خیام انجام گرفت. ملکشاه قلمرو امپراتوری سلجوقی را تا سوریه و میانرودان (بین‌النهرین) گسترش داد. او در پانزدهم ماه شوال ۴۸۵ قمری در بغداد فوت کرد.[۱]

لشکرکشی‌های ملکشاه

ملکشاه پس از آنکه به شاهی رسید دست به یک سری لشکرکشی زد که در همه آن‌ها پیروز شد.[۲]

مهم‌ترین لشکرکشی‌های او عبارتند از:

  1. لشکرکشی به کاشغر (غرب چین)
  2. لشکرکشی به انتاکیه (جنوب ترکیه) و حلب (در سوریه)
  3. لشکرکشی به اورشلیم (فلسطین) و دمشق (سوریه)
  4. خراج‌گزار کردن حجاز و کاهش نفوذ فاطمیون بر آسیا.[۳]

وزیران

در زمان ملکشاه وزیران لایق و باتجربهٔ ایرانی مانند خواجه نظام‌الملک طوسی بر ایران نظارت داشتند و از این رو ایران بسیار پیشرفت داشت و در زمینه‌هایی مانند کشاورزی و تقسیم اراضی پیشرفت‌هایی حاصل شد.[نیازمند منبع]

دوران ملکشاه

دربارهٔ ملکشاه سلجوقی گفته‌اند که فرزند مورد علاقهٔ آلب ارسلان و بسیار دلاور و متهور بود. با تمام سلاح‌های زمان خود آشنا، و سوارکار و چوگان‌باز چالاکی بوده‌است. در ابتدای سلطنت با مخالفت عموی خود قاورد[۴]، حاکم کرمان، مواجه شده و به قصد جنگ با وی لشکر کشید. در نبردی که در نزدیکی کرج روی داد قاورد را شکست داده و وی را به اتفاق دو پسرش، ایران‌شاه و سلطان‌شاه، اسیر نمود. به توصیهٔ خواجه نظام‌الملک قاورد را مقتول و دو پسرش را نابینا نمود. پس از تسلط شروع به توسعهٔ کشور کرده و در سال ۴۸۰ قمری دخترش را به ازدواج المقتدی خلیفه بغداد درآورد. پس از آن به طرف خراسان و ماوراءالنهر شروع به پیشروی و توسعه نمود. در سال ۴۸۱ قمری شهر سمرقند را محاصره و تسخیر و حاکم سمرقند را موظف به رعایت حال سکنهٔ شهر نمود. سپس بطرف دمشق و انطاکیه روی کرده و آن مناطق را نیز منضم به قلمرو خود کرد. در کلیهٔ این امور از تدبیر وزیر باکفایت خود، خواجه نظام‌الملک، سود می‌برد. بنا به تاریخ ثبت شده، ملک‌شاه بسیار منصف و دادگر بوده و در آبادانی و رعایت احوال مردم بسیار کوشیده و شاید که همین‌ها هم به تدبیر وزیر وی بوده‌است. در اواخر سلطنت، از توسعهٔ قدرت و محبوبیت خواجه نظام‌الملک بیمناک شد و قدرت و سلطنت خویش را در خطر دید که در این میان نفوذ و تلقین همسرش ترکان خاتون، (دختر ابوالمظفر عمادالدوله ابراهیم طمغاج بن نصر) که تسلط زیادی بر ملک‌شاه داشت بی‌تأثیر نبود. پیشکار ترکان خاتون خسرو فیروز تاج‌الملک ابوالغنائم بود و ترکان خاتون سعی داشت تاج‌الملک را به جای نظام‌الملک به وزارت برساند. انگیزهٔ ترکان خاتون نیز تضمین آیندهٔ سلطنت پسر کوچکش بود که با وجود برکیارق، پسر زبیده خاتون، دختر امیر یاقوتی که مورد تأیید نظام‌الملک بود این سلطنت سرانجامی نداشت. هرچند تاج‌الملک پس از نظام‌الملک خود به مقام وزارت نرسید، منصب «شرف‌الملک ابوسعد مستوفی» را به «مجدالملک ابوالفضل قمی» و منصب «کمال‌الدین ابوالرضا عارفی» را به «سدید‌الملک ابوالمعالی» داد.[۵]

میراث ملکشاه

در اواسط حکومت ملکشاه، در حدود سال ۴۷۰ ق.، سلجوقیان یکی از پهناورترین امپراتوری‌های زمان به‌شمار می‌رفتند. به گفتهٔ نیشابوری: «در جمیع بلاد و دیار، از اقاصی ترک تا نهایه‌ی روم و شام و یمن، خطبه و سکه به نام او [ملکشاه] مطرز و مزیّن بود».[۶]

ملکشاه سه فرزند به نام‌های برکیارق، محمود بن ملکشاه و محمد بن ملکشاه داشت. پس از مرگ وی، برکیارق جانشین او شد.[۴] پس از درگذشت ملکشاه امپراتوری سلجوقی تضعیف گشت و رقابت برای قلمرو پهناور آن میان پسران و برادرانش آغاز گشت. قلیج ارسلان سلطنت روم را دوباره بر پا کرد و توتوش اول در سوریه حاکم شد. در ایران سلطان محمود اول با توطئهٔ ترکان خاتون جانشین ملکشاه شد و در مقابل وی برادر بزرگش برکیارق قد علم کرد و با کمک غلامان و امرای نظامیه به قدرت رسید. این عدم اتحاد را دلیلی بر تقویت صلیبیون اول در این دوره دانسته‌اند.

جستارهای وابسته

پانویس

  1. جی. ا. بویل، تاریخ ایران کمبریج (اسماعیلیان)، ترجمه دکتر تیمور قادری، جلدپنجم، قسمت سوم، تهران: انتشارات مهتاب، 1390، ص24.
  2. پی ام هولت، ان ک س لمبتون، برنارد لوئیس، تاریخ اسلام کمبریج، ترجمه تیمور قادری، جلد اول، تهران: انتشارات مهتاب، ص315.
  3. پل آمیر، خداوند الموت، ترجمه ذبیح‌الله منصوری
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۹.
  5. http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=ملکشاه+سلجوقی&SSOReturnPage=Check&Rand=0
  6. نیشابوری، سلجوق نامه، 31.

منابع

  • نیشابوری، ظهیرالدین (۱۳۳۲). سلجوق نامه. تهران: کلاله خاور. از پارامتر ناشناخته |ذیل سلجوق نامه= صرف‌نظر شد (کمک)
  • تاریخ دوم راهنمایی.
  • جی. آ. بویل، تهران، تاریخ ایران کمبریج، انتشارات امیر کبیر، جلد پنجم.