سانترومر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
در راستای سیاست های فرهنگستان زبان و ادب فارسی، اصلاحات صورت گرفت.
خط ۶: خط ۶:
به تعریفی دیگر، بخش فشرده شفاف [[کروموزوم]] که از آنجا [[کروماتید]]ها متصل می‌شوند و به‌وسیله آن کروموزومها در طی تقسیم سلولی و در مرحلهٔ متافاز تقسیم میتوز و متافاز میوز۱ و۲ به رشته‌های میروتوبولی دوک تقسیم متصل شده و با کوتاه شدن این رشته‌های پروتئینی تقسیم رخ می‌دهد، سانترومر نام دارد. سانترومرهای کروماتیدهای خواهری مشترک‌اند ولی در مرحلهً آنافاز میوز ۲ وآنافاز [[میتوز]] سانترومر مشترک به دو سانترومر تبدیل می‌شود.
به تعریفی دیگر، بخش فشرده شفاف [[کروموزوم]] که از آنجا [[کروماتید]]ها متصل می‌شوند و به‌وسیله آن کروموزومها در طی تقسیم سلولی و در مرحلهٔ متافاز تقسیم میتوز و متافاز میوز۱ و۲ به رشته‌های میروتوبولی دوک تقسیم متصل شده و با کوتاه شدن این رشته‌های پروتئینی تقسیم رخ می‌دهد، سانترومر نام دارد. سانترومرهای کروماتیدهای خواهری مشترک‌اند ولی در مرحلهً آنافاز میوز ۲ وآنافاز [[میتوز]] سانترومر مشترک به دو سانترومر تبدیل می‌شود.


== سنترومرهای فرعی ==
== سانترومرهای فرعی ==
هر کروموزوم علاوه بر سانترومر اصلی ممکن است دارای سانترومر یا سانترومرهای فرعی در محل فشردگیهای ثانویه باشد. فشردگیهای ثانویه با داشتن پیچیدگیهای کمتر از فشردگی اولیه قابل تشخیص‌اند.<ref>assaydepot.com</ref>
هر فام تن علاوه بر سانترومر اصلی، ممکن است دارای سانترومر(های) فرعی در محل فشردگی های ثانویه باشد. فشردگی های ثانویه با داشتن پیچیدگی های کمتر از فشردگی اولیه، قابل تشخیص‌اند.<ref>assaydepot.com</ref>


== رنگ ناپذیری ==
== رنگ ناپذیری ==
به علت تراکم زیاد [[DNA]]های سلول در این قسمت‚ پیش بینی می‌شود که این قسمت از کروموزوم بیشترین رنگپذیری را داشته باشد. اما به علت وجود [[پروتئین‌های کینه توکور]]ی این قسمت رنگپذیری کمی دارد.
به علت تراکم زیاد [[DNA|مولکول های دنای]] یاخته در این قسمت، پیش بینی می‌شود که این قسمت از فام تن، بیشترین رنگ پذیری را داشته باشد. اما به علت وجود [[کینه توکور|پروتئین‌های کینه توکوری]]، این قسمت رنگ پذیری کمی دارد.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۵۰

نقطه شماره ۲: سانترومر

سانترومر (به انگلیسی: Centromere) قسمتی از کروموزوم‌های مضاعف شده (متافازی) که دو کروماتید خواهری را به بک دیگر متصل می‌کند است. همچنین بخش نازکی از کروموزوم که جایگاه آنرا فرورفتگی اولیه نیز می‌نامند.[۱]

ناحیه سانترومر ناحیه بسیار هتروکروماتینی است و بویژه در بخشهای کناری خود دارای ژن‌ها یا ترتیب‌های نوکلوتیدی تکراری است. این بخشهای هتروکروماتین با رنگهای بازی شدت رنگ می‌گیرند. طرفین هر سانترمر کروموزوم را دو بخش پروتئینی پیاله مانند و متراکم به اسم کینه توکور می‌پوشاند.[۱]

به تعریفی دیگر، بخش فشرده شفاف کروموزوم که از آنجا کروماتیدها متصل می‌شوند و به‌وسیله آن کروموزومها در طی تقسیم سلولی و در مرحلهٔ متافاز تقسیم میتوز و متافاز میوز۱ و۲ به رشته‌های میروتوبولی دوک تقسیم متصل شده و با کوتاه شدن این رشته‌های پروتئینی تقسیم رخ می‌دهد، سانترومر نام دارد. سانترومرهای کروماتیدهای خواهری مشترک‌اند ولی در مرحلهً آنافاز میوز ۲ وآنافاز میتوز سانترومر مشترک به دو سانترومر تبدیل می‌شود.

سانترومرهای فرعی

هر فام تن علاوه بر سانترومر اصلی، ممکن است دارای سانترومر(های) فرعی در محل فشردگی های ثانویه باشد. فشردگی های ثانویه با داشتن پیچیدگی های کمتر از فشردگی اولیه، قابل تشخیص‌اند.[۲]

رنگ ناپذیری

به علت تراکم زیاد مولکول های دنای یاخته در این قسمت، پیش بینی می‌شود که این قسمت از فام تن، بیشترین رنگ پذیری را داشته باشد. اما به علت وجود پروتئین‌های کینه توکوری، این قسمت رنگ پذیری کمی دارد.

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Campbell Biology-9thEdition
  2. assaydepot.com
  • دکتر نام‌آور، حمید: دکتر ضرابی، محمد جواد. فرهنگ پزشکی دورلند. انتشارات یادواره کتاب. ۱۳۸۲ -شابک :ISBN 964-5543-28-2


The image above contains clickable links
The image above contains clickable links
یک ژن ناحیه ای از DNA است که عملکرد را مشخص می‌کند. یک کروموزوم شامل یک رشته طولانی از DNA بوده که حاوی ژن‌های زیادی است. یک کروموزوم انسانی می‌تواند تا ۵۰۰ میلیون جفت باز DNA با هزاران ژن داشته باشد.