آشوریان ایران: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Fatranslator (بحث | مشارکتها) جز افزودن ناوباکس ۷.۶> الگو:گروههای قومی در ایران (درخواست کاربر:KOLI)+ |
نجات ۱ منبع و علامتزدن ۰ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
[[پرونده:Nestorian (Assyrian) Christian family making butter, Mawana, Persia.jpg|بندانگشتی|Assyrians producing butter in Persia]] |
[[پرونده:Nestorian (Assyrian) Christian family making butter, Mawana, Persia.jpg|بندانگشتی|Assyrians producing butter in Persia]] |
||
جمعیت [[آشوریان]] ایران در میانهٔ قرن نوزدهم میلادی به ۱۳۸،۰۰۰ نفر میرسید<ref name="IBTRa">{{یادکرد|کتاب= '''ایران بین دو انقلاب'''|نویسنده = [[ارواند آبراهامیان]]|ترجمه= احمد گلمحمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی|ناشر =نشر نی|فصل=بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی|صفحه=ص ۱۶|سال=۱۳۷۷|شابک=964-312-363-4}}</ref> که عمدتاً در [[آذربایجان غربی]] ساکن بودند و به دو گروه عمدهٔ مذهبی [[نستوری]] و [[کاتولیک]] تقسیم میشدند.<ref name="IBTRb">{{یادکرد|کتاب= '''ایران بین دو انقلاب'''|نویسنده = [[ارواند آبراهامیان]]|ترجمه= احمد گلمحمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی|ناشر =نشر نی|فصل=بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی|صفحه=ص ۲۱|سال=۱۳۷۷|شابک=964-312-363-4}}</ref> جمعیت آشوریان ایران در میانهٔ قرن بیستم میلادی به ۲۰،۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد.<ref name="IBTRa"/> در سال ۱۳۸۷ نیز جمعیت آشوریان ایران حدود ۲۰،۰۰۰ نفر برآورد شد. <ref name=ToolAutoGenRef1>http://www1.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100951754043</ref> |
جمعیت [[آشوریان]] ایران در میانهٔ قرن نوزدهم میلادی به ۱۳۸،۰۰۰ نفر میرسید<ref name="IBTRa">{{یادکرد|کتاب= '''ایران بین دو انقلاب'''|نویسنده = [[ارواند آبراهامیان]]|ترجمه= احمد گلمحمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی|ناشر =نشر نی|فصل=بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی|صفحه=ص ۱۶|سال=۱۳۷۷|شابک=964-312-363-4}}</ref> که عمدتاً در [[آذربایجان غربی]] ساکن بودند و به دو گروه عمدهٔ مذهبی [[نستوری]] و [[کاتولیک]] تقسیم میشدند.<ref name="IBTRb">{{یادکرد|کتاب= '''ایران بین دو انقلاب'''|نویسنده = [[ارواند آبراهامیان]]|ترجمه= احمد گلمحمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی|ناشر =نشر نی|فصل=بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی|صفحه=ص ۲۱|سال=۱۳۷۷|شابک=964-312-363-4}}</ref> جمعیت آشوریان ایران در میانهٔ قرن بیستم میلادی به ۲۰،۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد.<ref name="IBTRa"/> در سال ۱۳۸۷ نیز جمعیت آشوریان ایران حدود ۲۰،۰۰۰ نفر برآورد شد. <ref name=ToolAutoGenRef1>{{یادکرد وب |url=http://www1.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100951754043 |title=نسخه آرشیو شده |accessdate=۱۷ مه ۲۰۱۴ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20141223030525/http://www1.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100951754043 |archivedate=۲۳ دسامبر ۲۰۱۴ |dead-url=yes }}</ref> |
||
پس از [[انقلاب مشروطه]]، با تشکیل [[مجلس شورای ملی]]، در [[قانون اساسی مشروطه]] برای اقلیتهای دینی هم نمایندگانی در نظر گرفته شد. از جمله، یک نماینده برای مسیحیان آشوری و [[کلدانی]]. این موضوع پس از [[انقلاب ۱۳۵۷]] هم در [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی]] باقی ماند.<ref name="قانون اساسی">{{یادکرد وب|عنوان=قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل شصت و چهارم|نشانی=http://www.shmoton.ir/PDF/Poor/4.pdf|تاریخ بازبینی=۳۰ ژوئیه ۲۰۱۳|صفحه=۱۷|archiveurl=https://web.archive.org/web/20130626004501/http://www.shmoton.ir/PDF/Poor/4.pdf|archivedate=۲۶ ژوئن ۲۰۱۳|dead-url=yes}}</ref> مقر [[اتحادیه جهانی آشوریها]] نیز به همراه رئیس این مرکز [[یوناتن بت کلیا]] در تهران مستقر هست.<ref name=ToolAutoGenRef1/> |
پس از [[انقلاب مشروطه]]، با تشکیل [[مجلس شورای ملی]]، در [[قانون اساسی مشروطه]] برای اقلیتهای دینی هم نمایندگانی در نظر گرفته شد. از جمله، یک نماینده برای مسیحیان آشوری و [[کلدانی]]. این موضوع پس از [[انقلاب ۱۳۵۷]] هم در [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی]] باقی ماند.<ref name="قانون اساسی">{{یادکرد وب|عنوان=قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل شصت و چهارم|نشانی=http://www.shmoton.ir/PDF/Poor/4.pdf|تاریخ بازبینی=۳۰ ژوئیه ۲۰۱۳|صفحه=۱۷|archiveurl=https://web.archive.org/web/20130626004501/http://www.shmoton.ir/PDF/Poor/4.pdf|archivedate=۲۶ ژوئن ۲۰۱۳|dead-url=yes}}</ref> مقر [[اتحادیه جهانی آشوریها]] نیز به همراه رئیس این مرکز [[یوناتن بت کلیا]] در تهران مستقر هست.<ref name=ToolAutoGenRef1/> |
نسخهٔ ۲۹ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۲۲
جمعیت آشوریان ایران در میانهٔ قرن نوزدهم میلادی به ۱۳۸،۰۰۰ نفر میرسید[۱] که عمدتاً در آذربایجان غربی ساکن بودند و به دو گروه عمدهٔ مذهبی نستوری و کاتولیک تقسیم میشدند.[۲] جمعیت آشوریان ایران در میانهٔ قرن بیستم میلادی به ۲۰،۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد.[۱] در سال ۱۳۸۷ نیز جمعیت آشوریان ایران حدود ۲۰،۰۰۰ نفر برآورد شد. [۳]
پس از انقلاب مشروطه، با تشکیل مجلس شورای ملی، در قانون اساسی مشروطه برای اقلیتهای دینی هم نمایندگانی در نظر گرفته شد. از جمله، یک نماینده برای مسیحیان آشوری و کلدانی. این موضوع پس از انقلاب ۱۳۵۷ هم در قانون اساسی باقی ماند.[۴] مقر اتحادیه جهانی آشوریها نیز به همراه رئیس این مرکز یوناتن بت کلیا در تهران مستقر هست.[۳]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ارواند آبراهامیان (۱۳۷۷)، «بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی»، ایران بین دو انقلاب، ترجمهٔ احمد گلمحمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی، نشر نی، ص. ص ۱۶، شابک ۹۶۴-۳۱۲-۳۶۳-۴
- ↑ ارواند آبراهامیان (۱۳۷۷)، «بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی»، ایران بین دو انقلاب، ترجمهٔ احمد گلمحمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی، نشر نی، ص. ص ۲۱، شابک ۹۶۴-۳۱۲-۳۶۳-۴
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۱۷ مه ۲۰۱۴.
- ↑ «قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل شصت و چهارم» (PDF). ص. ۱۷. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۳. دریافتشده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۳.