هکاته: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۱ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
Ali doagooie (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
'''هکاته''' {{به یونانی|Εκάτη}} در [[اسطوره‌های یونان]]، از ایزدبانوان یونانی و مرتبط با چهارراه‌ها و جهان‌زیرین است. او اغلب دارای سه سر به تصویر کشیده می‌شود: یکی سگ، دیگری مار و سومی اسب. اکثر مواقع تصویر نادرستی از او به عنوان ایزدبانوی افسونگری یا شیطانی ارائه شده‌است، اما او در زمان خود اعمال خوب و پسندیده‌ای انجام داده بود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = Guil Jones |نشانی = http://www.pantheon.org/articles/h/hecate.html |عنوان = Hecate |ناشر = pantheon |تاریخ = |کد زبان = en |تاریخ بازدید = September 22, 2016 |archiveurl = https://web.archive.org/web/20160924173612/http://www.pantheon.org/articles/h/hecate.html |archivedate = ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۶ |dead-url = yes }}</ref>
'''هکاته''' {{به یونانی|Εκάτη}} در [[اسطوره‌های یونان]]، از ایزدبانوان یونانی و مرتبط با چهارراه‌ها و جهان‌زیرین است. او اغلب دارای سه سر به تصویر کشیده می‌شود: یکی سگ، دیگری مار و سومی اسب. اکثر مواقع تصویر نادرستی از او به عنوان ایزدبانوی افسونگری یا شیطانی ارائه شده‌است، اما او در زمان خود اعمال خوب و پسندیده‌ای انجام داده بود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = Guil Jones |نشانی = http://www.pantheon.org/articles/h/hecate.html |عنوان = Hecate |ناشر = pantheon |تاریخ = |کد زبان = en |تاریخ بازدید = September 22, 2016 |archiveurl = https://web.archive.org/web/20160924173612/http://www.pantheon.org/articles/h/hecate.html |archivedate = ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۶ |dead-url = yes }}</ref>


هکاته در مذهب یونانی و اسطوره‌شناسی یک الهه است که در بیشتر موارد در حال حمل کردن دو مشعل یا یک کلید نشان داده می‌شود و در دوره‌های بعدی به صورت الهه‌ای با سه چهره نمایش داده می‌شود. او با تقاطع‌ها، ورودی‌ها، سگ‌ها، روشنایی، ماه، سحر و جادو، افسونگری، دانش گیاهی، گیاهان سمی، غیبگویی و احضار مردگان ارتباط دارد.
هکاته در مذهب یونانی و اسطوره‌شناسی یک الهه است که در بیشتر موارد در حال حمل کردن دو مشعل یا یک کلید نشان داده می‌شود و در دوره‌های بعدی به صورت الهه‌ای با سه چهره نمایش داده می‌شود. او با تقاطع‌ها، ورودی‌ها، سگ‌ها، روشنایی، ماه، سحر و جادو، افسونگری، دانش گیاهی، گیاهان سمی، غیبگویی و احضار مردگان ارتباط دارد.همچنین به الهه تمامی موجودات نیمه انسان مانند گرگینه ها و گرازینه ها میباشد


هکاته علاوه بر اینکه الهه جادو است الهه چهارراه‌ها و میست نیز هست. (میست پرده‌ای است که دنیای فانی را از خدایان جدا می‌کند.)
هکاته علاوه بر اینکه الهه جادو است الهه چهارراه‌ها و میست نیز هست. (میست پرده‌ای است که دنیای فانی را از خدایان جدا می‌کند.)

نسخهٔ ‏۲۲ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۰۰

اساطیر یونان باستان
هکاته
یونانی: Εκάτη
فرانسوی: Hécate
عنوان: الههٔ جادو و چهارراه‌ها
جنسیت: مؤنث
پدر: پرسس
مادر: آستریا
همسر: هرمس، هلیوس
فرزندان: کیرکه، پاسیفائه، پان
موضوع‌های اساطیر یونان باستان

آ ا ب پ ت ج چ خ د ر ز ژ س
ش ف ک گ ل م ن و ه ی

هکاته (به یونانی: Εκάτη) در اسطوره‌های یونان، از ایزدبانوان یونانی و مرتبط با چهارراه‌ها و جهان‌زیرین است. او اغلب دارای سه سر به تصویر کشیده می‌شود: یکی سگ، دیگری مار و سومی اسب. اکثر مواقع تصویر نادرستی از او به عنوان ایزدبانوی افسونگری یا شیطانی ارائه شده‌است، اما او در زمان خود اعمال خوب و پسندیده‌ای انجام داده بود.[۱]

هکاته در مذهب یونانی و اسطوره‌شناسی یک الهه است که در بیشتر موارد در حال حمل کردن دو مشعل یا یک کلید نشان داده می‌شود و در دوره‌های بعدی به صورت الهه‌ای با سه چهره نمایش داده می‌شود. او با تقاطع‌ها، ورودی‌ها، سگ‌ها، روشنایی، ماه، سحر و جادو، افسونگری، دانش گیاهی، گیاهان سمی، غیبگویی و احضار مردگان ارتباط دارد.همچنین به الهه تمامی موجودات نیمه انسان مانند گرگینه ها و گرازینه ها میباشد

هکاته علاوه بر اینکه الهه جادو است الهه چهارراه‌ها و میست نیز هست. (میست پرده‌ای است که دنیای فانی را از خدایان جدا می‌کند.)

هکاته دختر تیتان پرسس و آستریا بود. به عنوان روح شرور هادس و الههٔ وحشت و تاریکی شب شناخته می‌شد. در اساطیر رومی، با تریویا قابل قیاس است.

جستارهای وابسته

منابع

  1. Guil Jones. "Hecate" (به انگلیسی). pantheon. Archived from the original on 24 September 2016. Retrieved September 22, 2016.
  • دورانت، ویل (۱۳۷۸تاریخ تمدن، یونان باستان (جلد دوم)، ترجمهٔ امیرحسین آریان‌پور و دیگران، به کوشش سرویراستار، محمود مصاحب.، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، شابک ۹۶۴-۴۴۵-۰۰۱-۹

پیوند به بیرون