عضدالملک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
{{جنبش مشروطه}}
{{جنبش مشروطه}}
{{کاربردهای دیگر}}
{{کاربردهای دیگر}}
'''علی‌رضاخان عضدالملک''' (زاده ۱۸۲۲ - درگذشته ۱۹۱۰) اولین [[نایب‌السلطنه]] [[احمدشاه]] قاجار بود. او پسر [[موسی‌خان قاجار]] و از [[ایل قاجار]] بود و در دربار چند تن از شاهان [[قاجار]] خدمت می‌کرد. در اواخر عمر او را [[ایلخانی]] یا رئیس ایل قاجار می‌شمردند. عضدالملک در حدود نود سال عمر کرد و در عصر مجلس دوم [[مشروطیت]] وفات یافت. پس از او [[ابوالقاسم ناصرالملک|ناصرالملک]] نائب السلطنه گردید.<ref>''احزاب سیاسی ایران''، ملک‌الشعرا بهار، چاپ سوم ۱۳۵۷، انتشارات امیرکبیر، تهران</ref> عضدالملک جمعاً هجده ماه نائب السلطنه [[ایران]] بود.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.nimrooz.com/html/686/history.htm| عنوان = روزنامه نیمروز| تاریخ بازدید = ۸ خرداد ۱۳۸۸| archiveurl = https://web.archive.org/web/20090306212404/http://www.nimrooz.com/html/686/history.htm| archivedate = ۶ مارس ۲۰۰۹| dead-url = yes}}</ref>
'''علی‌رضاخان عضدالملک''' (زاده ۱۸۲۲ - درگذشته ۱۹۱۰) اولین [[نایب‌السلطنه]] [[احمدشاه]] قاجار بود. او پسر [[موسی‌خان قاجار]] و از [[ایل قاجار]] بود و در دربار چند تن از شاهان [[قاجار]] خدمت می‌کرد.

در سال ۱۲۸۳ قمری وی را به همراه خشت‌های طلا به [[عتبات]] فرستادند تا [[حرمین عسکریین]] را [[تذهیب]] کند. در ۱۲۸۵ قمری لقب عضدالملکی دریافت کرد. پس از چندی در همان سال به منصب خازن مهر نایل شد.

در ۱۲۸۷ قمری پس از بازگشت از سفری که به همراه شاه به عتبات رفته بود به حکومت مازندران منصوب شد. کمی بعد به منصب نظارت خاصه و خوانسالاری اعظم رسید. در همان حین جزو وزرای اربعه به شمار می‌رفت.

در ۱۲۹۰ به همراه شاه به اروپا رفت و پس از بازگشت در کنار سایر مناصب، ایلخان ایل قاجار شد. در ۱۲۹۱ قشون کل ایران به چهار بخش تقسیم شدند و او را به فرماندهی کل قشون مازندران، استرآباد، سمنان، دامغان، شاهرود، بسطام، گلپایگان، خوانسار و همچنین قراول مخصوص شاه گماردند.

کمی بعد او را جزو وزاری سته یا وزرای مختار دربار قرار دادند. در ۱۲۹۲ به وزارت عدلیه و ریاست صنادیق عدالت نیز رسید.

در سال ۱۲۹۵ قمری بار دیگر به همراه شاه به اروپا رفت.

در ۱۳۰۰ قمری نیز به وزارت حضور همایون نائل شد.

عضدالملک در حدود نود سال عمر کرد و در عصر مجلس دوم [[مشروطیت]] وفات یافت. پس از او [[ابوالقاسم ناصرالملک|ناصرالملک]] نائب السلطنه گردید.<ref>''احزاب سیاسی ایران''، ملک‌الشعرا بهار، چاپ سوم ۱۳۵۷، انتشارات امیرکبیر، تهران</ref> عضدالملک جمعاً هجده ماه نائب السلطنه [[ایران]] بود.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.nimrooz.com/html/686/history.htm| عنوان = روزنامه نیمروز| تاریخ بازدید = ۸ خرداد ۱۳۸۸| archiveurl = https://web.archive.org/web/20090306212404/http://www.nimrooz.com/html/686/history.htm| archivedate = ۶ مارس ۲۰۰۹| dead-url = yes}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۰ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۵۲

پرتره عضدالملک اثر کمال‌الملک
عضدالملک در زمانی که وزیر حضور دربار ناصرالدین‌شاه بود. (اثر ابوتراب غفاری در حدود ۱۳۰۰ قمری)
عضدالملک
علی رضا خان عضدالملک در بین فاتحان تهران پس از مشروطه دوم
جنبش مشروطه
شاهان قاجار
نام

دورهٔ پادشاهی

۱۱۷۵–۱۱۶۱
۱۲۱۳–۱۱۷۶
۱۲۲۷–۱۲۱۳
۱۲۷۵–۱۲۲۷
۱۲۸۵–۱۲۷۵
۱۲۸۸–۱۲۸۵

۱۳۰۴–۱۲۸۸

علی‌رضاخان عضدالملک (زاده ۱۸۲۲ - درگذشته ۱۹۱۰) اولین نایب‌السلطنه احمدشاه قاجار بود. او پسر موسی‌خان قاجار و از ایل قاجار بود و در دربار چند تن از شاهان قاجار خدمت می‌کرد.

در سال ۱۲۸۳ قمری وی را به همراه خشت‌های طلا به عتبات فرستادند تا حرمین عسکریین را تذهیب کند. در ۱۲۸۵ قمری لقب عضدالملکی دریافت کرد. پس از چندی در همان سال به منصب خازن مهر نایل شد.

در ۱۲۸۷ قمری پس از بازگشت از سفری که به همراه شاه به عتبات رفته بود به حکومت مازندران منصوب شد. کمی بعد به منصب نظارت خاصه و خوانسالاری اعظم رسید. در همان حین جزو وزرای اربعه به شمار می‌رفت.

در ۱۲۹۰ به همراه شاه به اروپا رفت و پس از بازگشت در کنار سایر مناصب، ایلخان ایل قاجار شد. در ۱۲۹۱ قشون کل ایران به چهار بخش تقسیم شدند و او را به فرماندهی کل قشون مازندران، استرآباد، سمنان، دامغان، شاهرود، بسطام، گلپایگان، خوانسار و همچنین قراول مخصوص شاه گماردند.

کمی بعد او را جزو وزاری سته یا وزرای مختار دربار قرار دادند. در ۱۲۹۲ به وزارت عدلیه و ریاست صنادیق عدالت نیز رسید.

در سال ۱۲۹۵ قمری بار دیگر به همراه شاه به اروپا رفت.

در ۱۳۰۰ قمری نیز به وزارت حضور همایون نائل شد.

عضدالملک در حدود نود سال عمر کرد و در عصر مجلس دوم مشروطیت وفات یافت. پس از او ناصرالملک نائب السلطنه گردید.[۱] عضدالملک جمعاً هجده ماه نائب السلطنه ایران بود.[۲]

منابع

  1. احزاب سیاسی ایران، ملک‌الشعرا بهار، چاپ سوم ۱۳۵۷، انتشارات امیرکبیر، تهران
  2. «روزنامه نیمروز». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ مارس ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۸ خرداد ۱۳۸۸.