چهارلنگ: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۱ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۹۶: خط ۹۶:
* ملک محمودی
* ملک محمودی
* آدینه وند
* آدینه وند
* شهروسوند
* شهر وسوند
* خانه صلاتین
* خانه صلاتین
* میزه وند
* میزه وند

نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۳۸

چهارلَنگ، یکی از دو شاخه بزرگ از ایل بختیاری در ایران است. با توجه به نمودار سازمانی ایل بختیاری به دو شاخه اصلی هفت لنگ و چهار لنگ تقسیم می‌شود. هر چند که این دو شاخه ایل بختیاری از نظر فرهنگی تفاوت چندان زیادی ندارند، اما جدایی محل سکونت و مسیر کوچ، باعث ایجاد تفاوت‌هایی نه چندان زیاد، در نحوه گویش و لهجه این دو شده‌است.

هفت لنگ‌ها، بیشتر در استان چهار محال و بختیاری، شمال و شمال‌غربی استان خوزستان، جنوب‌غربی استان ایلام و جنوب‌غربی استان اصفهان زندگی می‌کنند، که جمعیت آنها، نسبت به چهارلنگ‌ها، که در جنوب و جنوب‌شرقی استان لرستان، شمال‌شرقی استان خوزستان، جنوب‌غربی استان اصفهان و شمال‌غربی استان کهگیلویه و بویراحمد هستند، اندکی بیشتر است.[۱]

محل سکونت

چهارلنگ‌ها ییلاق را در جنوب غربی استان اصفهان، (شهرستان‌های فریدن، فریدون‌شهر، چادگان و بوئین و میاندشت) و نواحی جنوب و جنوب‌شرقی استان لرستان، (ازنا، الیگودرز و روستاهای اطراف) سپری می‌کنند.

با شروع دوره سرما در این مناطق، به شمال‌شرقی استان خوزستان و شمال‌غربی استان کهگیلویه و بویراحمد، برای سپری کردن زمستان، کوچ می‌کنند. البته امروزه، اغلب عشایر بختیاری، در مناطق بختیاری‌نشین، ساکن شده‌اند. برخی از بختیاری‌های چهارلنگ، نیز در اطراف کوه کینو زندگی می‌کنند.

طوایف و تقسیمات

ایل بختیاری به دو شاخه اصلی هفت لنگ و چهار لنگ تقسیم می‌شود. چهارلنگ‌ها، نیز همچون همتای خود، (هفت‌لنگ‌ها)، به چند کنفدراسیون ایلی تحت عنوان باب تشکیل می‌شوند، که هیچگونه اشتراک فامیلی با یکدیگر ندارند. پیشینه این تقسیمات، به اواخر قرن پانزدهم و اوایل قرن شانزدهم میلادی بازمی‌گردد و به‌عنوان نمودار اجتماعی ایل بختیاری شناخته می‌شود.[۲] چهارلنگ‌ها از پنج باب تشکیل می‌شوند، که عبارتند از:

محمود صالح

محمود صالح یا ممصالح، به شش طایفه اصلی به همراه باب ممصالح، تقسیم می‌شود:

  • حیدر داوود (خوانین)
  • اورش
  • آدگار
  • کافلی
  • آل داود
  • قلی
  • ممجلاردین

ممصالح باب شامل

کیان‌ارثی

کیان‌ارثی یا کیانرسی، از ۲۵ طایفه تشکیل می‌شود:

موگویی

موگویی به ۹ طایفه تقسیم می‌شود:

زلکی

زلکی به پنج طایفه تقسیم می‌شود:

  • دوزنی
  • جاوند
  • مینجایی
  • هزارسی
  • آریاسی
  • چارطافه
  • بریم وند

ممی‌وند

میوند,ممی‌وند از شش طایفه تشکیل شده‌است:

بُساک

بساک به ۱۱ شعبه تقسیم می‌شود:

  • بری
  • گرگیوند
  • جلیل وند
  • خانه قاید
  • ملک محمودی
  • آدینه وند
  • شهروسوند
  • خانه صلاتین
  • میزه وند
  • اتابک
  • صوفی

فولادوند

فولادوند به ۵ تیره تقسیم می‌شود:

  • هیودی
  • سالاروند
  • قائد خانجمالی
  • خان قاید
  • گراوند

عبدالوند

عبدالوند به ۹ تیره تقسیم می‌شود:

  • قیطاسی
  • بیرانوند
  • درویش
  • زرین چغایی
  • تونی
  • ماهرودی
  • ده قاضی
  • چکان
  • گوشاردی

تات خیری

تات‌خیری به ۹ تیره تقسیم می‌شود:

  • حسین
  • گگ‌مهدی
  • اکبر
  • نصرالله
  • خیرالله
  • شکرالله
  • شیرالی
  • تاسمالی
  • گرپی
  • ایرانشاهی

حاجیوند

حاجی‌وند به پنج تیره تقسیم می‌شود:

  • غالبی
  • زید قاید
  • هیل هیل
  • الیاسی
  • گرپی

ایسوند

ایسوند به هفت تیره تقسیم می‌شود:

  • خانه قاید
  • گیرویی
  • ورکی
  • زیبایی
  • اواوی
  • گورویی
  • جعفر وند

جستارهای وابسته

منابع

  1. «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». دانشنامه ایرانیکا. دریافت‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴.
  2. «Bakhtyārī». Encyclopædia Britannica.
  3. «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا.
  4. ربانی، اسد (۱۳۸۸). هیودی و میوند. دزفول: اقلیم قلم. صص. ۲۰۶.
  • حسین ابراهیمی ناغانی (۲ اسفند ۱۳۸۸). «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». وبگاه انسان‌شناسی و فرهنگ. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اکتبر ۲۰۱۳.
  • خسروی، عبدالعلی. تاریخ و فرهنگ بختیاری
  • حاجت پور، موسی. جامعه‌شناسی عشایر بختیاری
  • منصور امانی، تاریخ ایذه و قوم بختیاری
  • مهرزاد قنبری سردار اکبری. سرگذشت ایل چهارلنگ