ماریه

ماریه دختر شمعون قبطیه، مادر ابراهیم پسر محمد بود که او را مقوقس قبطی حاکم اسکندریه و مصر برای محمد هدیه فرستاد.

ماریه در قریه (حفن) از توابع انصنا مصر بدنیا آمده بودند.

محمد در سال ششم هجرت سفیرانی به کشورهای خارج فرستاد و طی نامه‌هایی فرمانروایان این کشورها را به آئین توحید و اسلام دعوت کرد. نامه‌ای نیز به مقوقس فرمانروای مصر نوشت و او را به اّئین اسلام دعوت نمود. اگرچه مقوقس اسلام را نپذيرفت، اما هدايايي براي محمّد فرستاد.

در میان این هدایا کنیزی بود به نام ماریه که بعداً به همسری محمد رسید و برای او فرزندی به اسم ابراهیم آورد که شدیدا مورد علاقه محمد بود. ابراهیم تنها ۱۸ ماه زنده بود. ماریه در زمان عمر بن خطاب در سال ۱۴ یا سال ۱۶ هجری درگذشت و عمر دستور داد مردم در تشییع جنازه اش حاضر شوند و خود بر او نماز گزارد و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.

منابع

• بحارالانوار، ج ۲۲، ص ۱۵۱ تا ۱۵۶
• فروغ ابدیت، ج ۲، ص ۸۰۰ و ۸۰۱
• ریاحین الشریعه، ج ۲، ص ۳۴۹
• اسدالغابه، ج ۷، ص ۲۵۳
• لغت نامه دهخدا، شماره مسلسل ۱۹۵، ص ۴۷
• زوجات النبى صلى الله عليه وآله وسلم نوشته: امير مهنا الخيامى.
• هذا الحبيب يا محب نوشته: ابوبكر جابر الجزايرى.
• السيرة النبويه نوشته: ابوالحسن على الحسينى الندوى.