مدرسه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن مطلب
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
یه چیز مسخره که چند تا اسکل میرین
برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱: خط ۱:
{{بهبود منبع}}
{{بهبود منبع}


== '''دلایل نیاز به هوشمندسازی مدارس نوین''' ==
== '''دلایل نیاز به هوشمندسازی مدارس نوین''' ==

نسخهٔ ‏۴ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۵۰

{{بهبود منبع}

دلایل نیاز به هوشمندسازی مدارس نوین

ببا توجه به اهمیت هوشمند سازی مدارس و تاکید آن در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، رفتن مدارس به سمت هوشمند شدن، دیگر صرفاً یک انتخاب نیست، بلکه ضرورتی است اجتناب ناپذیر، که مدارس باید دیر یا زود به سمت آن حرکت کنند و در این میان، کیفیت این هوشمندسازی، مسأله ای است که اینروزها بشدت توجه مدیران مدارس رو به خود جلب کرده است.

هوشندسازی مدارس که تا چند سال قبل، با خرید تجهیزات سخت افزاری، معنی پیدا می کرد، حالا دیگر، دچار تغییرات زیادی شده است.

در واقع، مدیران مدارس با هوشمندسازی مدرسه، آماده ی گذر از رویکرد سنتی گذشته خواهند شد و عموماً به این می اندیشند که با چه سیستم هایی می توانند، بهترین عملکرد را نسبت به مدرسه خویش، داشته باشند.

وجود ابزارهای هوشمند سخت افزاری و نرم افزاری، به بهینه سازی آموزش و ارائه ی خدمات آموزشی اثرگذار، کمک خواهد کرد.

کارآمدی سیستم و استفاده ی صحیح مخاطبین آن در مدرسه یعنی همکاران آموزشی و اداری ، اولیا و دانش آموزان در نقش های مختلف، در یک سیستم جامع، از نکات مهم در هوشمندسازی مدارس نوین می باشد.

به طور قطع هوشمندسازی مدارس کشور، تأثیر بسزایی در یادگیری دانش‌آموزان دارد و تشخیص استفاده از فناوری‌های متناسب با هر دوره تحصیلی یک ضرورت است که باید با کمک صاحب‌نظران امر به آن پرداخته شود. همچنین فراگیری دانش هوشمندسازی مدارس توسط فرهنگیان، یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است و این امر، امروزه در اولویت کاری آموزش و پرورش قرار دارد.

http://fanavar.org/

http://teacher.fanavar.org/


یک کلاس درس روستایی در مقطع دبستان در لائوس.
یک کلاس درس در مقطع دبیرستان در ژاپن

مدرسه یا مکتب[۱] مکان آموزشی است که برای آموزش دانش آموزان تحت رهبری معلمان طراحی شده‌است. در زبان امروزی به مکان‌های آموزشی پائین‌تر از سطح آموزش عالی که، آموزش عمومی در آن‌ها صورت می‌گیرد، گفته می‌شود.

بیشتر کشورها سیستم آموزشی ویژه‌ای دارند، که بنابراین سیستم شرکت در مدارس اجباری می‌باشد. نام مدارس در کشورهای مختلف متفاوت است که عموماً شامل مدارس ابتدایی برای کودکان و راهنمایی برای نوجوانانی که تحصیلات ابتدایی را با موفقیت پشت سر گذاشته‌اند، می‌شود.

در ایران مدرسه‌ها در سه گروه دبستان، متوسطه دوره اول که در گذشته راهنمایی بود و متوسطه دوره دوم که در گذشته دبیرستان بود (هنرستان‌ها، از نظر مقطع، برابر با دبیرستان‌ها هستند) می‌باشند. در مدرسه کسانی هستند که مسئولیتهایی را بر عهده دارند مانند مدیر که ریاست مدرسه را بر عهده دارد و معاون‌های آموزشی، تربیتی (پرورشی)، فناوری و آموزگاران. مدرسه زیر نظر ادارهٔ آموزش و پرورش هر شهر اداره می‌شود.

کودکستان‌ها و مهدکودک‌ها که پیش از مدارس ابتدایی هستند، برای کودکان بسیار کوچک (عموما بین ۳ تا ۵ سال) مورد استفاده قرار می‌گیرند. بعد از مدارس راهنمایی و دبیرستان دانش آموزان به دانشگاه برای تحصیلات عالی می‌روند.

همچنین مدارس غیرانتفاعی وجود دارند که زمانی ساخته می‌شوند که دولت نمی‌تواند از تحصیلات (رشته) خاص پشتیبانی کند یا وسایل آزمایشگاهی مناسبی را در اختیار دانش آموزان قرار نمی‌دهد.

اولین مدرسه در تاریخ مدرن ایران، مدرسه دارالفنون بود که میرزا تقی خان امیر کبیر آن را در زمان ناصرالدین شاه قاجار تأسیس نمود.

در مدارس آنلاین و مدارس خانگی (نامتداول در ایران[۲][۳])، تدریس و فراگیری دانش در خارج از ساختمان مدارس سنتی صورت می‌گیرد.

پیرامون واژه

واژهٔ مدرسه که در فارسی و عربی امروز کاربرد دارد، واژه‌ای عربی و از نظر دستور زبان عربی، اسم مکان است. یعنی مکانی که محل «درس و درس خواندن و درس دادن» است.

نام مدرسه معمولاً با نام معلم گره خورده‌است. معلم کسی است که دانش آموزان را در راه یادگیری کمک و هدایت می‌کند. در این بین به معلم دورهٔ ابتدایی «آموزگار» و به معلم دورهٔ متوسطه «دبیر» می‌گویند.

از مدارس معروف می‌توان به مدرسه البرز و مدرسه کمال و کیمیای علم اشاره کرد.

همچنین از مدارس مذهبی معروف تهران می‌توان به مدرسه علوی، مدرسه نیکان، مدرسه صالح (منطقه ۷) و مدرسه احسان اشاره کرد.

مدارس سنتی سواحل خلیج فارس

در سواحل جنوبی نیز مدارس از نظر شکل کالبدی و نوع مصالح همانند مساجد می‌باشند و همان تمهیداتی که جهت فراهم نمودن شرایط آسایش برای مساجد انجام می‌شد، برای مدارس نیز صورت می‌گرفت. این تمهیدات که در بناهایی با حیاط مرکزی یا حیاط در یک سمت بنا بکار گرفته شده‌اند شامل: ارتفاع زیاد فضاهای مسکونی، بادگیرهای حجیم چهار طرفه، کوران دو طرفه هوا در داخل بنا، ایوان‌های عریض و مرتفع، پنجره‌های بلند و استفاده از نسیم شبانه روز بین دریا و خشکی می‌باشند.

همان اختلافی که بین مساجد سنی و شیعه دیده می‌شود، بین مدارس علمیه این دو مذهب نیز وجود دارد. مدارس اهل سنت دارای یک منار دو مأذنه است و قوس‌ها و تزئینات آن به ابنیه مذهبی جنوب خلیج فارس بیشتر شباهت دارد.[۴]

مدارس سنتی سواحل جنوبی دریای خزر

مدارس در سواحل جنوبی دریای خزر مانند مساجد، اکثراً به صورت حیاط مرکزی و درون‌گرا ساخته می‌شدند. البته به لحاظ جلوگیری از راکد ماندن هوای مرطوب و سنگین در صحن مدرسه و فضاهای اطراف آن سعی می‌شد باز شوهایی بر روی بدنه خارجی مدرسه قرار داده شود تا جابجایی و کوران هوا میسر گردد. مسجد جامع گرگان و مسجد جامع بابل هر دو به صورت مسجد مدرسه از نوع حیاط مرکزی و مدرسه علمیه سلیمان خان در ساری با حیاط مرکزی مستقل ساخته شده‌اند. مسجد مدرسه چها سوق در مجاور بازار قدیم بابل نیز به صورت حیاط مرکزی است و در یک ضلع آن مسجد و در ضلع دیگر آن اتاق‌های طلاب واقع است. ایوان سرتاسری در جلوی حجره‌های طلاب به عنوان یک فضای سر پوشیده که جابجایی هوا در آن تا حدی برقرار است، در طی ماه‌های گرم سال مورد استفادهٔ طلاب قرار می‌گیرد. این ساختمان مربوط به |دورهٔ صفویه است و در عهد قاجاریه تجدید بنا شده‌است. مصالح مورد استفاده و شکل کلی ساختمان مدارس در این سواحل همانند مساجد است و تنها تفاوت آن از لحاظ کالبدی، حجره‌های طلاب است که در دور حیاط مرکزی جهت اقامت طلاب ساخته شده‌است.[۴]

پلان مدارس

معمولاً ۵ نوع پلان اصلی برای مدارس مورد قبول واقع شده‌اند:

  • پلان فشرده
  • پلان حیاط دار
  • پلان شعاعی
  • پلان خطی
  • پلان ارگانیک[۵]

اصول طراحی مدرسه

هر طرحی دارای اصول اولیه است که این اصول خلاقیت در طرح را از بین نمی‌برد بلکه طرح را از آشفتگی می‌رهاند.

مهمترین خصوصیاتی که در ساختار کلی یک مدرسه می‌تواند مورد توجه قرار گیرد در زیر ذکر شده‌است:

  • الگوهای سازماندهی مختلف و تلفیق آنها
  • فضاهای عمومی و ارتباط با جامعه (که معمولاً در مجاورت ورودی ساختمان مدرسه هستند)
  • ناحیه‌های مختلف فضایی (مانند ناحیه کلاس‌ها، ناحیه فضاهای عمومی، ناحیه فضاهای باز بیرونی و…)
  • نقش راهروها به عنوان مسیر و هسته سازمان‌دهنده، نقاط تأکید مسیر (ابتدا و انتهای مسیر)، فضاهای همجوار مسیر، فضاهای درون مسیر و مانند آن.
  • فضاهای باز بیرونی (به صورت درون‌گرا یا برون گرا).
  • استفاده از دسته فضاها و تشکیل واحدهای همجوار فضایی که خصوصاً در سازماندهی کلاس‌ها مؤثر است.[۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. در فارسی افغانستان به عنوان کلمهٔ اصلی برای این مفهوم به کار می‌روند، بی‌بی‌سی فارسی
  2. «ورود ۱۳میلیون دانش‌آموز به کلاس‌های درس از فردا». اقتصاد آنلاین. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۵-۲۳.
  3. «۱۲ میلیون دانش آموز در سال تحصیلی جدید به مدرسه می‌روند». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۱۷-۰۹-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۵-۲۳.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ بررسی اقلیمی ابنیه سنتی ایران، وحید قبادیان، تهران: دانشگاه تهران، مؤسسه انتشارات، ۱۳۷۷
  5. ادوارد، برایان ،1389، رهنمون‌هایی به سوی پایداری، ویرایش دوم، مترجم: ایرج شهروز تهرانی، نشر مهرازان، تهران، صفحه 141.
  6. کامل نیا، حامد ،1385، "دستور زبان طراحی محیط‌های یادگیری مفاهیم و تجربه ها"، چاپ دوم، تهران: سبحان نور.