نورون حرکتی فوقانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۸ دسامبر ۲۰۰۹، ساعت ۲۱:۴۳

نورون حرکتی فوقانی (Upper Motor Neuron) آن دسته از نورون‌هایی که مسیر آنها از مغز تا هسته های حرکتی ساقه مغز و یا از مغز تا نورون‌های شاخ پیشین نخاع کشیده می‌شود، اطلاق می‌گردد.

دو راه اصلی UMN عبارتنداز:

1-راه قشری نخاعی(Corticospinal Tract)

2-راه قشری بصل النخاعی(قشری پیازی)

راه هرمی که همان راه کورتیکواسپاینال می باشد از قشر مغز شروع می شود و برجستگی های پیرامید را در ناحیه بصل النخاع به وجود می آورد.اکثر فیبرهای راه هرمی در ناحیه میان بصل النخاع و نخاع به طرف مقابل بدن می روند.

به طور کلی راه هرمی روی نورون های حرکتی پیشین و نورون های واسطه ای نخاع ختم می شوند.

نورون های حرکتی پیشین نخاع خود دو نوع می باشند:

*آلفا موتور نورون

*گاما موتور نورون

آلفا موتور نورون ها به فیبرهای خارج دوکی عضله می روند و بنابراین در عمل انقباض عضلات اسکلتی نقش دارند.گاما موتور نورون ها فیبرهای داخل دوک را عصب رسانی می کنند.آلفا موتور نورون ها و گاما موتور نورون ها که در تیغه نهم نخاع قرار گرفته اند تحت تاثیر راههای حرکتی نزولی قرار دارند.

راههای حرکتی نزولی

راههای حرکتی نزولی شامل دو راه می باشند:

دستگاه هرمی(شامل راه هرمی و راه قشری بصل انخاعی)
راههای خارج هرمی(اکسترا پیرامیدال)

راههای خارج هرمی شامل شش راه می باشند.اگرچه راههای خارج هرمی جزو نورون حرکتی فوقانی به حساب می آیند اما ازنظر بالینی اهمیت کمی دارند^{^{[نیازمند منبع]}}.در حالیکه راه هرمی به علت نقش مهمی که در فرآیند کنترل حرکت دارد ازنظر بالینی حائز اهمیت است.

آسیب نورون‌های حرکتی فوقانی

مهمترین علایم آسیب نورون حرکتی فوقانی(UMNL) شامل موارد زیر است:

وجود رفلکس بابنسکی
عموما تون عضلانی افزایش می‌یابد که از آن به اسپاستیسیتی یا هیپرتونی یاد می‌شود.
عدم وجود فاسیکولاسیون
افزایش رفلکس‌های تاندونی عمقی
کاهش یا ازبین رفتن رفلکس‌های پوستی شکمی
عدم وجود آتروفی عضلانی(مگر در موارد عدم استفاده از اندام آسیب دیده در مدت زمان طولانی)
وجود کلونوس (در آسیب‌های شدید)

منابع

نراقى، محمد على؛ حاجى حسينى، داود, ترجمه نوروآناتومى

W.C. Wongck.انتشارات جعفرى

سلطان ‏زاده، اكبر بيماريهاى مغز و اعصاب و عضلات. انتشارات جعفرى.چاپ دوم.پاییز1376/شابک:1-03-6088-964
جامعى، بهنام (زير نظر دكتر حسن عشايرى) كاربرد نوروفيزيولوژى در

توانبخشى.انتشارات دانشگاه علوم پزشكى ايران.شابک:004_71