سیاهتلو: تفاوت میان نسخهها
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←top: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
نجات ۱ منبع و علامتزدن ۰ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
||
خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
* [http://www.forsatco.com/3.pdf دوره آموزشی تخصصی ارزیابی اثرات زیستمحیطی EIA]، بازدید: سپتامبر ۲۰۱۱. |
* [https://web.archive.org/web/20101116104619/http://www.forsatco.com/3.pdf دوره آموزشی تخصصی ارزیابی اثرات زیستمحیطی EIA]، بازدید: سپتامبر ۲۰۱۱. |
||
{{شهرستان گرگان}} |
{{شهرستان گرگان}} |
نسخهٔ ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۵۶
سیاهتلو | |
---|---|
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
دسته: | گیاهان گلدار |
رده: | دولپهایها |
راسته: | گلسرخسانان |
تیره: | عنابیان |
سرده: | سیاهتلو (سرده) |
گونه: | P. spina-christi |
نام دوبخشی | |
Paliurus spina-christi | |
مترادف | |
|
سیاهتلو از درختان بومی ایران است. نام علمی :Paliurus spina –
نام انگلیسی : Christs thorn، Garland thorn، Jerusalem thorn
خانواده : Rhamnaceae
نام عربی : صامور، الشبه
مشخصات گیاه شناسی
درختچه کوچک به ارتفاع 2-3 متر دارای استیپولهای تغییر شکل یافته به صورت خارهای قوی نوک تیز میباشد . برگها بیضوی، نوک تیز با کنارههای صاف یا بطور غیر محسوس دندانه دار است. از مشخصات خارهای گیاه آن است که به وضع متقابل و به نحوی در کناره برگها قرار گرفتهاند. که یکی از آنها حالت نسبتاً قائم و دیگری حالت خمیده دارد . گلهای آن زرد رنگ، میوه آن خشک و بالدار و دارای حالت برجسته در قسمت مرکزی است . میوه آن در آغاز، رنگ سبز مایل به زرد دارد . ولی تدریجاً رنگ زرد مایل به قهوه ای یا قهوه ای پیدا میکند. پراکندگی آن به نحوی است. که در نقاط مختلف مرکز اروپا مخصوصاً مناطق مدیترانه، جنوب غربی آسیا و بعضی نواحی شمال آفریقا یافت میگردد. در بعضی نواحی نیز به عنوان زینت ویا به منظور جلوگیری از دخول چهارپایان در مزارع، در حاشیه این اماکن کاشته میشود.
موسم گل : اواسط فروردین – اواخر اردبیهشت است.
انتشار جغرافیایی
اطراف تهران، نواحی شمال ایران مخصوصاً مناطق نیمه کوهستانی تا ارتفاعات 2000 متری آذربایجان، لرستان، کردستان : جنگلهای کرمانشاهان، سنندج، فارس، خراسان : بجنورد، جنگل گلستان، دره رودخانه اترک، نزدیک چناران در بعضی از کتب علمی، انواع خاردار گیاه به صورت واریته از گیاه فوق به همان نام در نواحی مذکور ذکر شدهاست.
سیاه تلو از جمله گیاهان ساحلی بهشمار میرود. ارتفاع آن از لب دریا بالای 300 – 400 متر است. از گیلان تا نوشهر و مازندران گسترش دارد. اسالم در تالش و منطقه انزلی و منطقه جنوبی استان گیلان در رودبار وجود دارد. در منطقه نیمه خشک رستم آباد به صورت غالب در آمده است.
قسمت مورد استفاده
ریشه، برگ، میوه است.
نیازهای اکولوژیکی
سیاه تلو بیشتر در اقلیم نیمه خشک یافت میشود. در تمام شرایط اقلیمی قابل رشد است.
روش تکثیر
از طریق بذر و قلمه تکثیر میشود.
اسامی محلی
سیاه تلو، سیاه تلی در نور و گرگان، قره تیکان در منطقه وسیعی از گیلان، بورتیکان، چنگل، سیه بور در طوالش و یله بور درفگ ،اسکم تلی در گرگان و مازندران، گربه بور در رودبار.
گونههای دیگر سیاه تلو
در تیره Rhamnaceae، گیاهان مفید دیگری که هیچ یک از آنها در ایران نمیرویند وجود دارد. که بعضی از آنها به استفادههای درمانی به شرح زیر در نواحی محل رویش به عمل می آید:
1.Ceanothus americanus : درختچه کوچکی است که در آمریکا شمالی میروید. پوست
ساقه آن به رنگ مایل به قرمز و گلهای آن به رنگ سفید مایل به آبی است. پوست ساقه آن به صورت چای و بنام نیوجرسی و پوست ریشه اش به عنوان مقوی، قابض مصرف میشود . وجود نوعی آلکالوئید نیز بنام سئانوتین در آن ذکر شدهاست. بعلاوه اسید سئانوتیک است.
اسید سئانوتیک ( اسید امولیک ) به فرمولC30 H46 O5 و به وزن مولکولی 67/486 است. استخراج آن توسط Julian و همکارانش صورت گرفتهاست. همانند بودن آن با اسید امولیک نیز توسط Mechoulam محقق شدهاست. اسید سئانوتیک به حالت متبلور در مخلوطی از متانول و اتر بدست می آید. در گرمای 356 – 357 درجه نیز ذوب میشود.
2. Colletia horrida willd : درختچه کوچکی است . که شاخههای جوان آن به صورت خاردار قوی با ظاهر مخروطی، تغییر شکل حاصل میکند. گلهای آن سفید و معطر است.
3. Gouania dominaguensis : درختچه ای است که در نواحی حاره آمریکا و آنتیل میروید پوست ساقه و چوب آن به عنوان مقوی و تب بر مصرف میگردد.
4. Discaria febrrifuga : در مناطق مختلف برزیل میرو.ید. پوست آن به عنوان تب بر مصرف میشود.
5. Ventilago maderaspatane : در نواحی مختلف هند میروید و برای آن اثر تب بر قوی قائل میباشند.
میوههای آن را به صورت کیاوئی 2500 خریداری میکنند.
خواص درمانی
این گیاه از قدیمالایام مورد شناسایی مردم بوده و از آن تحت نامهای rhamnos، paliurus استفادههای درمانی بعمل می آمده است. سابقاً به عنوان قابض، مقوی، مدر، ضد نزله مصرف میشدهاست. ریشه و برگ این گیاه جهت رفع بیماریهای نزله و اسهال به کار میرفته است. میوه گیاه بطوری که در کتب علمی و داروئی جدید منعکس است دارای اثر مدر و دفعکننده اسید اوریک خون و اوره است. و از آن میتوان جهت کاهش کلسترول خون نیز استفاده به عمل آورد. در رفع رسوبات اداری مؤثر واقع میشود. بعلاوه مصرف آن باعث پایین آمدن فشار خون میگردد. برای کاهش قند خون و دیابت معجزه آسا است.
صور داروئی
دم کرده 30 در هزار میوه خشک در آب به مقدار 3 – 4 فنجان در روز خیسانده میوه در شراب سفید – عصاره آبی به مقدار 30 قطره و 3 مرتبه در روز.
آزمایشهای دقیق شمیایی، هنوز بر روی اعضای مختلف این گیاه به عمل نیامده است.
منابع
- دوره آموزشی تخصصی ارزیابی اثرات زیستمحیطی EIA، بازدید: سپتامبر ۲۰۱۱.