جاجرم: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
گرایلی برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
== مردمشناسی == |
== مردمشناسی == |
||
اهالی آن از طوایف متعددی تشکیل شدهاند. صالحیها تیرههایی از محولاتیها هستند که در زمان آقا محمد خان قاجار به اینجا کوچ کردهاند. گنجهایها یا همان نایبها یکی از بزرگترین طوایف جاجرم هستند که به تبعیت از بزرگِ طایفه ی خود حاج دوست محمد توسط نادر شاه از منطقه گنجه و قره باغ به جاجرم کوچ اجباری داده شدند. این طایفه بعدها به دلیل به دست گرفتن مناصب حکومتی مثل نایب الحکومه ی جاجرم به نایبها معروف شدند. |
اهالی آن از طوایف متعددی تشکیل شدهاند. صالحیها تیرههایی از محولاتیها هستند که در زمان آقا محمد خان قاجار به اینجا کوچ کردهاند. گنجهایها یا همان نایبها «گرایلی» یکی از بزرگترین طوایف جاجرم هستند که به تبعیت از بزرگِ طایفه ی خود حاج دوست محمد توسط نادر شاه از منطقه گنجه و قره باغ به جاجرم کوچ اجباری داده شدند. این طایفه بعدها به دلیل به دست گرفتن مناصب حکومتی مثل نایب الحکومه ی جاجرم به نایبها معروف شدند. |
||
[[ازبکها|ازبکها]] از [[خوارزم]] و شاکریها نیز از [[بخارا]] به این منطقه آمدهاند. |
[[ازبکها|ازبکها]] از [[خوارزم]] و شاکریها نیز از [[بخارا]] به این منطقه آمدهاند. |
نسخهٔ ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۱۹
در درستی این مقاله اختلاف نظر وجود دارد. (ژانویه ۲۰۱۸) |
جاجرم جاجرم | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | خراسان شمالی |
شهرستان | جاجرم |
بخش | مرکز |
نام(های) دیگر | ججرم(به گویش محلی) |
نام(های) پیشین | جاگرم |
مردم | |
جمعیت | ۲۵۲۰۵ |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع | ۱۰۰۰ |
جاجَر۫م۫، شهری در استان خراسان شمالی و مرکز شهرستان جاجرم است.
مردمشناسی
اهالی آن از طوایف متعددی تشکیل شدهاند. صالحیها تیرههایی از محولاتیها هستند که در زمان آقا محمد خان قاجار به اینجا کوچ کردهاند. گنجهایها یا همان نایبها «گرایلی» یکی از بزرگترین طوایف جاجرم هستند که به تبعیت از بزرگِ طایفه ی خود حاج دوست محمد توسط نادر شاه از منطقه گنجه و قره باغ به جاجرم کوچ اجباری داده شدند. این طایفه بعدها به دلیل به دست گرفتن مناصب حکومتی مثل نایب الحکومه ی جاجرم به نایبها معروف شدند.
ازبکها از خوارزم و شاکریها نیز از بخارا به این منطقه آمدهاند.
پانویس
منابع
هاشم جوادزاده (۱۳۸۰)، خراسان، ص. ۱۸۵–۱۸۶