هدفون: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Encaria (بحث | مشارکت‌ها)
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۴۱: خط ۴۱:
{{الکترونیک-خرد}}
{{الکترونیک-خرد}}


[[رده:مقالات نیازمند به پیوند]]
[[رده:هدفون]]
[[رده:هدفون]]
[[رده:الکترونیک شنیداری]]
[[رده:الکترونیک شنیداری]]
[[رده:بلندگوها]]
[[رده:بلندگوها]]
[[رده:پوشش‌سر]]
[[رده:پوشش‌سر]]
[[رده:دید و شنودی معرفی‌شده در ۱۹۱۰ (میلادی)]]
[[رده:لوازم الکترونیکی قابل حمل]]
[[رده:لوازم الکترونیکی قابل حمل]]
[[رده:مبدل‌ها]]
[[رده:مبدل‌ها]]
[[رده:مد]]
[[رده:مد]]
[[رده:مقالات نیازمند به پیوند]]

نسخهٔ ‏۲۰ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۱۷

هدفون مدل Sennheiser HD555 که در محیط‌های ضبط و نشر آواها از آن استفاده می‌شود

هدفون (به انگلیسی: Headphone) یا دوگوشی،[۱] از دو بلندگوی کوچک که بر روی گوش کاربر قرار می‌گیرد تشکیل شده‌است و از طرفی به یک مولد صوت مثلاً تقویت‌کننده صدا، رادیو یا پخش‌کننده دیسک فشرده متصل می‌شود. نام‌های دیگری که برای این وسیله استفاده می‌شود stereophones و هدست است یا به انواعی که درون گوش قرار می‌گیرند ایرفون earphones نیز اطلاق می‌شود. در مخابرات به مجموع هدفون و میکروفون که مثلاً در تلفن برای یک ارتباط دوطرفه استفاده می‌شوند، هدست (به انگلیسی: Headset) گفته می‌شود.

کاربرد

از هدفون‌ها برای پخش موسیقی، برقراری تماس تلفنی و فراخوانی دستیارهای شخصی همچون Siri استفاده می‌شود. برخی از هدفون‌ها نیز قابلیت حذف نویز و صداهای ناخواسته یا تقویت برخی دیگر از صداها را دارند.

هدفون توگوشی

یک هدفون کوچک با قابلیت قرارگیری در گوش (هندزفری یا هدفون توگوشی)

این‌دسته هدفون‌ها که در بازارهای جهانی بسیار رایج هستند، بسیار کوچک هستند و داخل گوش قرار می‌گیرند؛ در ایران این نوع را «هدفون توگوشی» یا «هندزفری» نیز می‌نامند.

مزایا:

  • احتمال بسیار کم افتادن از گوش
  • امکان حذف صداهای اضافه (محیط بیرون)
  • متمرکز شدن کاربر بر صدا

این نوع از هدفون، نیازمند مدیریت صدا از سوی کاربر است؛ چرا که در صورت زیاد بودن بیش از حد صدا، به‌دلیل نزدیکی به بخش‌های داخلی گوش ممکن است باعث آسیب‌هایی جدی و سنگین شود.

ایرباد

این هدفون‌ها که به آن ایرباد (earbud) گفته می‌شود قبل از «توگوشی‌ها» به‌وجود آمدند و به صدای محیط بیرون نیز اجازه می‌دهند وارد گوش شود؛ قابلیت حمل آسان و ارزان بودن باعث شد این نوع هدفون نیز فراگیر شود.

گوشی‌ها (یا هدفون‌های کوچک)

هدست

هدست یک نوع هدفون است، که یک میکروفن هم دارد؛ این نوع در اصل برای کارهای ارتباطی نظیر مراکز مخابراتی، منشی‌ها، مشاورین تلفنی و … استفاده می‌شوند. همچنین هدست‌ها انواع عمومی‌تر و کوچکی نیز دارند.

هدست تلفن

هدست تلفن دقیقاً همان کاربرد هدست‌های معمولی را دارد اما نسخه‌هایی از آن در بازار وجود دارد که اشخاص معمولی نیز می‌توانند از آن استفاده کنند؛ در ایران به این نوع از هدست، «هندزفری بلوتوث» نیز می‌گویند.

خطرات

استفاده از یک هدفون با صدای بسیار بالا می‌تواند باعث آسیب جدی به کاربر و حتی کر شدن شود؛ در تلفن‌های همراه هوشمند، معمولاً هنگامی‌که کاربر صدا را از مقدار خاصی بالاتر می‌برد، پیغامی برای هشدار به کاربر نمایش داده می‌شود.

هدست بلوتوث نسبتاً پیشرفته

پیوند به بیرون

جستارهای وابسته

منابع

  1. دوگوشی واژهٔ مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی به جای headphone در انگلیسی است.«فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان: 1376 تا 1385». فرهنگستان زبان و ادب فارسی. دریافت‌شده در ۲۴ آذر ۱۳۹۰.