اگر و تنها اگر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اگر و تنها اگر''' کلمه ربط در [[گزاره (دستور زبان)|گزاره‌های دوشرطی]] در [[منطق]] است که دو گزاره شرطی را به هم پیوند می‌دهد. به این ترتیب دو گزاره شرطی،شرطی به وجود می‌آورد چنان‌اندچنان‌ که [[مقدم (منطق)|مقدم]] و [[تالی (منطق)|تالی]] یکی از آن‌ها به ترتیب، تالی و مقدم دیگری است. یک گزاره دو شرطی درست است اگر و تنها اگر هر دو گزاره تشکیل دهنده آن دارای ارزش صدق یکسان باشند یعنی این‌که یا هر دو درست باشند یا هر دو نادرست. در غیر این‌صورت گزاره دو شرطی نادرست است.

در نوشتن نمادهای منطقی مختلفی برای نمایش دوشرطی (به جای عبارت «اگر و تنها اگر») به کار می‌روند متعدداین هستند،نمادها ولیشامل عموماً«الف نظیر↔ بهب» نظیر،«الف به⇔ کار می‌روند. مهم‌ترین این نمادها «↔ب» ،⇔،، «الف ≡ ب» هستند و معمولاً خوانده می‌شوندکه «''الف اگر و تنها اگر P, Q''ب» یا «''دقیقاًالف اگر P,و Q''فقط اگر ب» یاخوانده می‌شوند. همچنین «الف ↔ ب» را می‌توان به صورت «''Qالف شرط لازم و کافی استب برای P''است» خواند.