دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز اصلاح یادکردها (وظیفه ۱۹) |
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== تاریخچه == |
== تاریخچه == |
||
این مجموعه آموزشی-پژوهشی در سال ۱۳۵۳ به صورت یک واحد آموزشی [[غیرانتفاعی]] به منظور ایجاد دوره‌های آموزش [[کشاورزی]] با نام مدرسه عالی [[مهندسی کشاورزی]] تأسیس گردید. در بدو تأسیس رشته‌های دانشگاه شامل کشاورزی عمومی، جنگل و مرتع و [[دامپروری]] بوده‌است. در سال ۱۳۵۸ این مرکز [[آموزش عالی]] به همراه چند مرکز دیگر زمینه‌ساز ایجاد [[دانشگاه مازندران]] به مرکزیت شهر [[بابلسر]] گردیدند. این مرکز آموزشی عالی در سال ۱۳۶۷ به دانشکده کشاورزی ساری ارتقا یافت. پس از ارتقای امکانات و |
این مجموعه آموزشی-پژوهشی در سال ۱۳۵۳ به صورت یک واحد آموزشی [[غیرانتفاعی]] به منظور ایجاد دوره‌های آموزش [[کشاورزی]] با نام مدرسه عالی [[مهندسی کشاورزی]] تأسیس گردید. در بدو تأسیس رشته‌های دانشگاه شامل کشاورزی عمومی، جنگل و مرتع و [[دامپروری]] بوده‌است. در سال ۱۳۵۸ این مرکز [[آموزش عالی]] به همراه چند مرکز دیگر زمینه‌ساز ایجاد [[دانشگاه مازندران]] به مرکزیت شهر [[بابلسر]] گردیدند. این مرکز آموزشی عالی در سال ۱۳۶۷ به دانشکده کشاورزی ساری ارتقا یافت. پس از ارتقای امکانات و قابلیتهای مورد نیاز، از اواخر سال ۱۳۷۶ دو دانشکدهٔ علوم کشاورزی و منابع طبیعی به‌طور منفک از هم مجوز تأسیس دریافت نمودند و از سال تحصیلی ۷۹–۱۳۷۸ نیز رسماً فعالیت آموزشی خود را آغاز کردند. در سال ۱۳۸۳ موافقت اصولی تأسیس مجتمع آموزش عالی علوم کشاورزی و منابع طبیعی اخذ گردید و در ماه‌های آغازین سال ۱۳۸۴، چهار دانشکدهٔ علوم زراعی، مهندسی زراعی، [[علوم دامی]] و شیلات و منابع طبیعی به‌طور مستقل آغاز بکار نمودند. در سال ۱۳۸۷ طی سفر هیئت دولت جمهوری اسلامی ایران به مازندران با عنوان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری از دانشگاه مازندران اختصاص یافت. |
||
در حال حاضر این دانشگاه دارای چهار دانشکده به نام‌های دانشکده علوم زراعی، دانشکده مهندسی زراعی، دانشکده علوم دامی و شیلات و دانشکده منابع طبیعی می‌باشد که مجموعاً ۱۲۷ عضو هیئت علمی و ۱۸ گروه تخصصی آموزشی را شامل می‌شود. در حال حاضر این دانشگاه با دو پژوهشکده مستقل از یکدیگر با نام‌های پژوهشکده اکوسیستم خضری و پژوهشکده زیست فناوری مازندران بخش مهمی از انجام کارهای پژوهشی اساتید داخل و محققان خارج از دانشگاه را مورد حمایت خود قرار می‌دهند. |
در حال حاضر این دانشگاه دارای چهار دانشکده به نام‌های دانشکده علوم زراعی، دانشکده مهندسی زراعی، دانشکده علوم دامی و شیلات و دانشکده منابع طبیعی می‌باشد که مجموعاً ۱۲۷ عضو هیئت علمی و ۱۸ گروه تخصصی آموزشی را شامل می‌شود. در حال حاضر این دانشگاه با دو پژوهشکده مستقل از یکدیگر با نام‌های پژوهشکده اکوسیستم خضری و پژوهشکده زیست فناوری مازندران بخش مهمی از انجام کارهای پژوهشی اساتید داخل و محققان خارج از دانشگاه را مورد حمایت خود قرار می‌دهند. |
||
== پژوهشکده برنج و مرکبات == |
== پژوهشکده برنج و مرکبات == |
||
در پژوهشکده برنج و مرکبات، ساماندهی و اجرای |
در پژوهشکده برنج و مرکبات، ساماندهی و اجرای طرحهای علمی و پژوهشی برای دو محصول عمده زراعی و باغی استان یعنی برنج و خانواده مرکبات انجام می‌شود. این پژوهشکده که در بطن این مرکز آموزشی واقع گردیده، علاوه بر دارا بودن ساختار مدیریتی و سازمانی مستقل، دارای چند زیرمجموعه و هسته‌های پژوهشی نظیر به نژادی، ژنتیک و بیوتکنولوژی و مهندسی زراعی است. |
||
== پژوهشکده اکوسیستم‌های خزری == |
== پژوهشکده اکوسیستم‌های خزری == |
||
پژوهشکده اکوسیستم‌های خزری با مطالعه زیرشاخه‌هایی چون شناخت اکوسیستم‌های جنگلی، اکوسیستم‌های آبی، فراورده‌های اکوسیستم‌ها، اکوسیستم‌های مرتعی و مسائل زیست‌محیطی، راه توسعه و احیا منابع طبیعی استان را پیگیری می‌نماید و با هدایت پایان‌نامه‌های [[کارشناسی ارشد]] و برگزاری کارگاه‌های پژوهشی برای کارشناسان دستگاه‌های اجرایی و ارائه |
پژوهشکده اکوسیستم‌های خزری با مطالعه زیرشاخه‌هایی چون شناخت اکوسیستم‌های جنگلی، اکوسیستم‌های آبی، فراورده‌های اکوسیستم‌ها، اکوسیستم‌های مرتعی و مسائل زیست‌محیطی، راه توسعه و احیا منابع طبیعی استان را پیگیری می‌نماید و با هدایت پایان‌نامه‌های [[کارشناسی ارشد]] و برگزاری کارگاه‌های پژوهشی برای کارشناسان دستگاه‌های اجرایی و ارائه همایشهای علمی داخلی و بین‌المللی تلاش می‌کند. |
||
== دانشکده‌ها/مراکز پژوهشی == |
== دانشکده‌ها/مراکز پژوهشی == |
||
* [[دانشکده علوم زراعی]] |
* [[دانشکده علوم زراعی]] |
||
امور حرکت‌شناسی کشاورزی دارای نقش چندگانه، آماده‌سازی جامع دانشجویان تحصیل‌کرده، افراد حرفه‌ای که در کشاورزی به کار مشغول هستند و آموزش اولیه برای دوره کارشناسی ارشد کشاورزی است. در این مقطع، زمینه برای درک زندگی حرفه‌ای در یک محیط کشاورزی آماده می‌شود. یک دوره حداقل چهار ساله پس از پایان دبیرستان برای گذراندن این مقطع در نظر گرفته می‌شود. در این دوره دانشجویان با دروسی از تجارت و مدیریت کشاورزی، منابع طبیعی، آموزش کشاورزی و ارتباطات، علوم گیاهی، خاکشناسی، مهندسی کشاورزی، مکانیزاسیون، علوم و صنایع غذایی، تغذیه و … آشنا می‌شوند. دانشجویانی که به تحقیقات کشاورزی یا به انجام فعالیتهای تخصصی ویژه‌ای که احراز آن مستلزم داشتن مدرک کارشناسی ارشد است علاقه‌مند می‌باشند، باید در یک یا چند رشته کشاورزی به کسب تخصص بپردازند. این سطح از تحصیلات به وسیله دانشکده‌های کشاورزی و در دو سطح کارشناسی ارشد و دکتری ارائه می‌گردد. تأکید بر سطح کارشناسی ارشد موجب خواهد شد که اعضای هیئت علمی در رشته خود تخصص کسب نمایند و توجه دانشکده‌های کشاورزی تنها به کشاورزی معطوف گردد. توسعه رشته‌های کارشناسی موجب می‌شود که دانشکده‌های کشاورزی در مسیر صحیح حرکت نمایند و بنیانی قوی برای احداث دوره‌های کارشناسی ارشد و دکتری باشند. برنامه‌های دوره دکتری نیز طوری طراحی شده‌است که فارغ‌التحصیلان برای اشتغال غیردانشگاهی (مراکز تحقیقاتی) نیز آماده شوند یا در آینده |
امور حرکت‌شناسی کشاورزی دارای نقش چندگانه، آماده‌سازی جامع دانشجویان تحصیل‌کرده، افراد حرفه‌ای که در کشاورزی به کار مشغول هستند و آموزش اولیه برای دوره کارشناسی ارشد کشاورزی است. در این مقطع، زمینه برای درک زندگی حرفه‌ای در یک محیط کشاورزی آماده می‌شود. یک دوره حداقل چهار ساله پس از پایان دبیرستان برای گذراندن این مقطع در نظر گرفته می‌شود. در این دوره دانشجویان با دروسی از تجارت و مدیریت کشاورزی، منابع طبیعی، آموزش کشاورزی و ارتباطات، علوم گیاهی، خاکشناسی، مهندسی کشاورزی، مکانیزاسیون، علوم و صنایع غذایی، تغذیه و … آشنا می‌شوند. دانشجویانی که به تحقیقات کشاورزی یا به انجام فعالیتهای تخصصی ویژه‌ای که احراز آن مستلزم داشتن مدرک کارشناسی ارشد است علاقه‌مند می‌باشند، باید در یک یا چند رشته کشاورزی به کسب تخصص بپردازند. این سطح از تحصیلات به وسیله دانشکده‌های کشاورزی و در دو سطح کارشناسی ارشد و دکتری ارائه می‌گردد. تأکید بر سطح کارشناسی ارشد موجب خواهد شد که اعضای هیئت علمی در رشته خود تخصص کسب نمایند و توجه دانشکده‌های کشاورزی تنها به کشاورزی معطوف گردد. توسعه رشته‌های کارشناسی موجب می‌شود که دانشکده‌های کشاورزی در مسیر صحیح حرکت نمایند و بنیانی قوی برای احداث دوره‌های کارشناسی ارشد و دکتری باشند. برنامه‌های دوره دکتری نیز طوری طراحی شده‌است که فارغ‌التحصیلان برای اشتغال غیردانشگاهی (مراکز تحقیقاتی) نیز آماده شوند یا در آینده به صورت عضو هیئت علمی جذب دانشگاه‌ها شوند. آموزش کشاورزی را می‌توان در پایه‌های بعد از کارشناسی به دو صورت ادامه داد. کارشناسی ارشد یا دکتری مستقیم. مقطع کارشناسی ارشد کشاورزی این فرصت را در اختیار دانشجویانی قرار می‌دهد که به گسترش تخصصهای خود به میزانی بالاتر از آنچه در مقطع کارشناسی آموخته‌اند، ادامه دهند. دکتری بالاترین درجه علمی در هر یک از رشته‌های دانشگاهی محسوب می‌شود. در کشاورزی معمولاً درجه دکتری به علت مطالعه در زمینه‌هایی مانند اقتصاد کشاورزی، آموزش کشاورزی مهندسی کشاورزی، زراعت، علوم جانوری، علوم و صنایع غذائی، باغبانی، منابع طبیعی و جامعه‌شناسی روستایی اعطا می‌شود و درجه Ph.D درجه‌ای است که در نتیجه تحقیقات بکر در زمینه تخصصی فرد به وی اعطا می‌گردد. |
||
* [[دانشکده مهندسی زراعی]] |
* [[دانشکده مهندسی زراعی]] |
||
این دانشکده از تیرماه سال ۱۳۸۴ فعالیت خود را آغاز نموده‌است و در حال حاضر دارای چهار گروه آموزشی مهندسی آب، [[مهندسی مکانیک بیوسیستم]]، [[علوم و صنایع غذایی]] و [[اقتصاد کشاورزی]] می‌باشد. براساس گروه‌های آموزشی موجود در این دانشکده، در [[مقطع کارشناسی]] برای رشته‌های تحصیلی مهندسی کشاورزی-آب، مهندسی بیومکانیک، |
این دانشکده از تیرماه سال ۱۳۸۴ فعالیت خود را آغاز نموده‌است و در حال حاضر دارای چهار گروه آموزشی مهندسی آب، [[مهندسی مکانیک بیوسیستم]]، [[علوم و صنایع غذایی]] و [[اقتصاد کشاورزی]] می‌باشد. براساس گروه‌های آموزشی موجود در این دانشکده، در [[مقطع کارشناسی]] برای رشته‌های تحصیلی مهندسی کشاورزی-آب، مهندسی بیومکانیک، ماشینهای کشاورزی (ناپیوسته)، علوم و صنایع غذایی و اقتصاد کشاورزی و نیز در مقطع کارشناسیارشد برای دو رشتهی سازه‌های آبی و هواشناسی کشاورزی، دانشجویان علاقه‌مند از طریق آزمونهای [[سازمان سنجش]] پذیرفته شده و مشغول به یادگیری تخصصهای مربوطه می‌گردند. در مجموع حدود ۷۴۸ دانشجو در مقطع کارشناسی و ۳۰ دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد در این دانشکده مشغول به تحصیل می‌باشند. تعداد ۱۹ نفر عضو [[هیئت علمی]] تمام وقت با درجات استادی (۱ نفر)، دانشیاری (۱ نفر)، استادیاری (۱۵ نفر) و مربی (۲ نفر)، به فعالیتهای آموزشی و پژوهشی مشغول می‌باشند. تعداد ۴ آزمایشگاه در گروه آبیاری، ۴ آزمایشگاه در گروه ماشینهای کشاورزی، ۲ آزمایشگاه در گروه علوم و صنایع غذایی و ۱ سایت تخصصی رایانه در گروه اقتصاد کشاورزی موجود است. همچنین تعداد ۵ نفر کارشناس در آزمایشگاه‌های این دانشکده مشغول همکاری هستند. ضمناً [[ایستگاه هواشناسی]] کشاورزی دانشگاه نیز تحت نظارت گروه مهندسی آب این دانشگاه قرار دارد. |
||
* دانشکده مهندسی زراعی |
* دانشکده مهندسی زراعی |
||
* دانشکده علوم دامی و شیلات |
* دانشکده علوم دامی و شیلات |
||
نسخهٔ ۲۲ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۱۹
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (ژوئن ۲۰۱۶) |
 | این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
_Logo.jpg){kind=logo} نشان‌وارهٔ دانشگاه ترکیبی از یک جوانه و دایره‌ای به دور آن است.[۱] | |
| نوع | دولتی |
|---|---|
| بنیانگذاری شده | ۱۳۵۳ |
| رئیس | دکتر اسداله تیموری یانسری از 24 اردیبهشت 1397 |
| موقعیت | مازندران، ساری |
| تلفن | ۰۱۱-۳۳۶۸۷۹۰۱-۵ |
| وبگاه | |
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری یکی از دانشگاه‌های دولتی ایران در استان مازندران و تحت پوشش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است. این دانشگاه یکی از سه دانشگاه تخصصی کشاورزی در ایران است.[۲]
دانشکده‌های علوم زراعی، مهندسی زراعی، علوم دامی و شیلات و منابع طبیعی در این دانشگاه ظرفیتی بیش از ۲۵۰۰ دانشجو در مقاطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی را دارا است. این دانشگاه ۱۱۴ عضو هیئت علمی دارد.
تاریخچه
این مجموعه آموزشی-پژوهشی در سال ۱۳۵۳ به صورت یک واحد آموزشی غیرانتفاعی به منظور ایجاد دوره‌های آموزش کشاورزی با نام مدرسه عالی مهندسی کشاورزی تأسیس گردید. در بدو تأسیس رشته‌های دانشگاه شامل کشاورزی عمومی، جنگل و مرتع و دامپروری بوده‌است. در سال ۱۳۵۸ این مرکز آموزش عالی به همراه چند مرکز دیگر زمینه‌ساز ایجاد دانشگاه مازندران به مرکزیت شهر بابلسر گردیدند. این مرکز آموزشی عالی در سال ۱۳۶۷ به دانشکده کشاورزی ساری ارتقا یافت. پس از ارتقای امکانات و قابلیتهای مورد نیاز، از اواخر سال ۱۳۷۶ دو دانشکدهٔ علوم کشاورزی و منابع طبیعی به‌طور منفک از هم مجوز تأسیس دریافت نمودند و از سال تحصیلی ۷۹–۱۳۷۸ نیز رسماً فعالیت آموزشی خود را آغاز کردند. در سال ۱۳۸۳ موافقت اصولی تأسیس مجتمع آموزش عالی علوم کشاورزی و منابع طبیعی اخذ گردید و در ماه‌های آغازین سال ۱۳۸۴، چهار دانشکدهٔ علوم زراعی، مهندسی زراعی، علوم دامی و شیلات و منابع طبیعی به‌طور مستقل آغاز بکار نمودند. در سال ۱۳۸۷ طی سفر هیئت دولت جمهوری اسلامی ایران به مازندران با عنوان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری از دانشگاه مازندران اختصاص یافت.
در حال حاضر این دانشگاه دارای چهار دانشکده به نام‌های دانشکده علوم زراعی، دانشکده مهندسی زراعی، دانشکده علوم دامی و شیلات و دانشکده منابع طبیعی می‌باشد که مجموعاً ۱۲۷ عضو هیئت علمی و ۱۸ گروه تخصصی آموزشی را شامل می‌شود. در حال حاضر این دانشگاه با دو پژوهشکده مستقل از یکدیگر با نام‌های پژوهشکده اکوسیستم خضری و پژوهشکده زیست فناوری مازندران بخش مهمی از انجام کارهای پژوهشی اساتید داخل و محققان خارج از دانشگاه را مورد حمایت خود قرار می‌دهند.
پژوهشکده برنج و مرکبات
در پژوهشکده برنج و مرکبات، ساماندهی و اجرای طرحهای علمی و پژوهشی برای دو محصول عمده زراعی و باغی استان یعنی برنج و خانواده مرکبات انجام می‌شود. این پژوهشکده که در بطن این مرکز آموزشی واقع گردیده، علاوه بر دارا بودن ساختار مدیریتی و سازمانی مستقل، دارای چند زیرمجموعه و هسته‌های پژوهشی نظیر به نژادی، ژنتیک و بیوتکنولوژی و مهندسی زراعی است.
پژوهشکده اکوسیستم‌های خزری
پژوهشکده اکوسیستم‌های خزری با مطالعه زیرشاخه‌هایی چون شناخت اکوسیستم‌های جنگلی، اکوسیستم‌های آبی، فراورده‌های اکوسیستم‌ها، اکوسیستم‌های مرتعی و مسائل زیست‌محیطی، راه توسعه و احیا منابع طبیعی استان را پیگیری می‌نماید و با هدایت پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد و برگزاری کارگاه‌های پژوهشی برای کارشناسان دستگاه‌های اجرایی و ارائه همایشهای علمی داخلی و بین‌المللی تلاش می‌کند.
دانشکده‌ها/مراکز پژوهشی
امور حرکت‌شناسی کشاورزی دارای نقش چندگانه، آماده‌سازی جامع دانشجویان تحصیل‌کرده، افراد حرفه‌ای که در کشاورزی به کار مشغول هستند و آموزش اولیه برای دوره کارشناسی ارشد کشاورزی است. در این مقطع، زمینه برای درک زندگی حرفه‌ای در یک محیط کشاورزی آماده می‌شود. یک دوره حداقل چهار ساله پس از پایان دبیرستان برای گذراندن این مقطع در نظر گرفته می‌شود. در این دوره دانشجویان با دروسی از تجارت و مدیریت کشاورزی، منابع طبیعی، آموزش کشاورزی و ارتباطات، علوم گیاهی، خاکشناسی، مهندسی کشاورزی، مکانیزاسیون، علوم و صنایع غذایی، تغذیه و … آشنا می‌شوند. دانشجویانی که به تحقیقات کشاورزی یا به انجام فعالیتهای تخصصی ویژه‌ای که احراز آن مستلزم داشتن مدرک کارشناسی ارشد است علاقه‌مند می‌باشند، باید در یک یا چند رشته کشاورزی به کسب تخصص بپردازند. این سطح از تحصیلات به وسیله دانشکده‌های کشاورزی و در دو سطح کارشناسی ارشد و دکتری ارائه می‌گردد. تأکید بر سطح کارشناسی ارشد موجب خواهد شد که اعضای هیئت علمی در رشته خود تخصص کسب نمایند و توجه دانشکده‌های کشاورزی تنها به کشاورزی معطوف گردد. توسعه رشته‌های کارشناسی موجب می‌شود که دانشکده‌های کشاورزی در مسیر صحیح حرکت نمایند و بنیانی قوی برای احداث دوره‌های کارشناسی ارشد و دکتری باشند. برنامه‌های دوره دکتری نیز طوری طراحی شده‌است که فارغ‌التحصیلان برای اشتغال غیردانشگاهی (مراکز تحقیقاتی) نیز آماده شوند یا در آینده به صورت عضو هیئت علمی جذب دانشگاه‌ها شوند. آموزش کشاورزی را می‌توان در پایه‌های بعد از کارشناسی به دو صورت ادامه داد. کارشناسی ارشد یا دکتری مستقیم. مقطع کارشناسی ارشد کشاورزی این فرصت را در اختیار دانشجویانی قرار می‌دهد که به گسترش تخصصهای خود به میزانی بالاتر از آنچه در مقطع کارشناسی آموخته‌اند، ادامه دهند. دکتری بالاترین درجه علمی در هر یک از رشته‌های دانشگاهی محسوب می‌شود. در کشاورزی معمولاً درجه دکتری به علت مطالعه در زمینه‌هایی مانند اقتصاد کشاورزی، آموزش کشاورزی مهندسی کشاورزی، زراعت، علوم جانوری، علوم و صنایع غذائی، باغبانی، منابع طبیعی و جامعه‌شناسی روستایی اعطا می‌شود و درجه Ph.D درجه‌ای است که در نتیجه تحقیقات بکر در زمینه تخصصی فرد به وی اعطا می‌گردد.
این دانشکده از تیرماه سال ۱۳۸۴ فعالیت خود را آغاز نموده‌است و در حال حاضر دارای چهار گروه آموزشی مهندسی آب، مهندسی مکانیک بیوسیستم، علوم و صنایع غذایی و اقتصاد کشاورزی می‌باشد. براساس گروه‌های آموزشی موجود در این دانشکده، در مقطع کارشناسی برای رشته‌های تحصیلی مهندسی کشاورزی-آب، مهندسی بیومکانیک، ماشینهای کشاورزی (ناپیوسته)، علوم و صنایع غذایی و اقتصاد کشاورزی و نیز در مقطع کارشناسیارشد برای دو رشتهی سازه‌های آبی و هواشناسی کشاورزی، دانشجویان علاقه‌مند از طریق آزمونهای سازمان سنجش پذیرفته شده و مشغول به یادگیری تخصصهای مربوطه می‌گردند. در مجموع حدود ۷۴۸ دانشجو در مقطع کارشناسی و ۳۰ دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد در این دانشکده مشغول به تحصیل می‌باشند. تعداد ۱۹ نفر عضو هیئت علمی تمام وقت با درجات استادی (۱ نفر)، دانشیاری (۱ نفر)، استادیاری (۱۵ نفر) و مربی (۲ نفر)، به فعالیتهای آموزشی و پژوهشی مشغول می‌باشند. تعداد ۴ آزمایشگاه در گروه آبیاری، ۴ آزمایشگاه در گروه ماشینهای کشاورزی، ۲ آزمایشگاه در گروه علوم و صنایع غذایی و ۱ سایت تخصصی رایانه در گروه اقتصاد کشاورزی موجود است. همچنین تعداد ۵ نفر کارشناس در آزمایشگاه‌های این دانشکده مشغول همکاری هستند. ضمناً ایستگاه هواشناسی کشاورزی دانشگاه نیز تحت نظارت گروه مهندسی آب این دانشگاه قرار دارد.
- دانشکده مهندسی زراعی
- دانشکده علوم دامی و شیلات
- دانشکده دانشکده منابع طبیعی
- دانشکده علوم زراعی
- پردیس بین‌المللی دانشگاه
- پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی
- پژوهشکده اکو سیستم خزری
- پژوهشکده علوم و صنایع غذایی
- پژوهشکده RS, GIS
- مرکز رشد واحدهای فناوری طبرستان
پردیس بین‌الملل
پردیس بین‌الملل دانشگاه در نزدیکی روستای بادله با مساحتی نزدیک به ۳۰ هکتار و ۷ هزار و ۵۰۰ متر مربع زیربنا افتتاح شده‌است.[۳]
منابع
- ↑ «آرم جدید دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری». پایگاه خبری روابط عمومی‌های استان مازندران. ۲۰۱۵-۰۵-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۶-۲۷.
- ↑ «کاهش ورود دانشجویان در بخش کشاورزی». ایسنا. ۲۰۱۴-۰۶-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۶-۲۷.
- ↑ «انعقاد تفاهم‌نامه بین دانشگاه کشاورزی ساری و دانشگاه آستاراخان». خبرگزاری فارس. ۲۰۱۳-۰۲-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۶-۲۷.
دانشگاه‌های علوم کشاورزی در ایران | ||
|---|---|---|
 | ||