نجف دریابندری: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
| |
| |
||
|- |
|- |
||
|''[[آنتیگونه]]''||[[سوفوکل]]||{{بلی}}|||| |
|''[[آنتیگونه]]''||[[سوفوکل]]||{{بلی}}||||۱۳۵۵ |
||
| |
|||
|- |
|- |
||
|''[[چنین کنند بزرگان]]''||[[ویل کاپی]]||{{بلی}}|||| |
|''[[چنین کنند بزرگان]]''||[[ویل کاپی]]||{{بلی}}||||۱۳۵۱ |
||
|عنوان اصلی: انحطاط و سقوط تقریباً همهٔ افراد |
|||
|- |
|- |
||
|''[[قدرت]]''||[[برتراند راسل]]||{{بلی}}|||| |
|''[[قدرت]]''||[[برتراند راسل]]||{{بلی}}||||۱۳۶۱ |
||
| |
|||
|- |
|- |
||
|''[[تاریخ فلسفه غرب]]''||[[برتراند راسل]]||{{بلی}}|||| |
|''[[تاریخ فلسفه غرب]]''||[[برتراند راسل]]||{{بلی}}||||۱۳۴۰ |
||
| |
|||
|- |
|- |
||
|''[[عرفان و منطق]]''||[[برتراند راسل]]||{{بلی}}|||| |
|''[[عرفان و منطق]]''||[[برتراند راسل]]||{{بلی}}||||۱۳۴۹ |
||
| |
|||
|- |
|- |
||
|''[[افسانه دولت]]''||[[ارنست کاسیرر]]||{{بلی}}|||| |
|''[[افسانه دولت]]''||[[ارنست کاسیرر]]||{{بلی}}||||۱۳۶۲ |
||
| |
|||
|- |
|- |
||
|''[[فلسفه روشن‌اندیشی]]''||[[ارنست کاسیرر]]||{{بلی}}|||| |
|''[[فلسفه روشن‌اندیشی]]''||[[ارنست کاسیرر]]||{{بلی}}||||۱۳۷۲ |
||
| |
|||
|- |
|- |
||
|''[[کلی‌ها]]''||[[هیلری استنیلند]]||{{بلی}}||کارنامه||۱۳۸۳||۲۰۸ صفحه |
|''[[کلی‌ها]]''||[[هیلری استنیلند]]||{{بلی}}||کارنامه||۱۳۸۳||۲۰۸ صفحه |
||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۳۸: | ||
|''[[معنی هنر]]''||[[هربرت رید]]||{{بلی}}||[[انتشارات علمی و فرهنگی]]||۱۳۵۱|| |
|''[[معنی هنر]]''||[[هربرت رید]]||{{بلی}}||[[انتشارات علمی و فرهنگی]]||۱۳۵۱|| |
||
|- |
|- |
||
|''[[تاریخ سینما]]''||[[آرتور نایت]]||{{بلی}}|||| |
|''[[تاریخ سینما]]''||[[آرتور نایت]]||{{بلی}}||||۱۳۴۱ |
||
| |
|||
|- |
|- |
||
|''[[متفکران روس]]''||[[آیزایا برلین]]||{{بلی}}|||| |
|''[[متفکران روس]]''||[[آیزایا برلین]]||{{بلی}}||||۱۳۶۱ |
||
| |
|||
|- |
|- |
||
|''[[قضیهٔ رابرت اوپنهایمر]]''||[[هاینار کیپهارت]]||{{بلی}}|||| |
|''[[قضیهٔ رابرت اوپنهایمر]]''||[[هاینار کیپهارت]]||{{بلی}}||||۱۳۴۹ |
||
| |
|||
|- |
|- |
||
|''[[در انتظار گودو، دست آخر: نمایشنامه‌های بکت]]''||[[ساموئل بکت]]||{{بلی}}|||| |
|''[[در انتظار گودو، دست آخر: نمایشنامه‌های بکت]]''||[[ساموئل بکت]]||{{بلی}}||||۱۳۵۶ |
||
|دو جلد |
|||
|- |
|- |
||
|''[[تاریخ روسیهٔ شوروی، انقلاب بلشویکی، ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۳]]''||[[ادوارد هلت کار]]||{{بلی}}|||| |
|''[[تاریخ روسیهٔ شوروی، انقلاب بلشویکی، ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۳]]''||[[ادوارد هلت کار]]||{{بلی}}||||۱۳۷۱ |
||
|سه جلد |
|||
|- |
|- |
||
|''[[برف‌های کلیمانجارو (داستان)|برف‌های کلیمانجارو]]''||[[ارنست همینگوی]]||{{بلی}}|||||| |
|''[[برف‌های کلیمانجارو (داستان)|برف‌های کلیمانجارو]]''||[[ارنست همینگوی]]||{{بلی}}|||||| |
||
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۴۲
نجف دریابندری | |
|---|---|
 | |
| زاده | ۱ شهریور ۱۳۰۸۲۳ اوت ۱۹۲۹ (۹۴ سال)[۱] آبادان، |
| محل زندگی | تهران |
| پیشه | مترجم، نویسنده، مقاله‌نویس |
| ملیت | ایرانی |
| همسر(ها) | فهیمه راستکار (۱۳۹۱–۱۳۱۱) |
| فرزند(ان) | سهراب |
نجف دریابندری (زاده ۱۳۰۸ در آبادان) مترجم و نویسندهٔ معاصر ایرانی و عضو افتخاری انجمن صنفی مترجمان ایران است.
زندگی
نجف دریابندری در سال ۱۳۰۸ در شهر آبادان متولد شد. او دورهٔ ابتدایی را در مدرسه ۱۷ دی گذرانده و وارد دبیرستان رازی آبادان شد.[۲] او در سال سوم دبیرستان تحصیل را رها کرده و به دنبال کار رفته‌است.
حضور انگلیسی‌ها در تأسیسات نفتی شهر آبادان و تردد آنان در سطح شهر و کاربرد آن زبان، وی را به یادگیری زبان انگلیسی علاقه‌مند ساخت و به‌طور خودآموز به فراگیری این زبان پرداخت. در سال ۱۳۳۲ اولین اثر خود را که ترجمهٔ کتاب معروف وداع با اسلحه، نوشتهٔ ارنست همینگوی بود، برای چاپ به تهران فرستاد. همزمان با چاپ این کتاب در سال ۱۳۳۳، به دلیل فعالیت‌های سیاسی در آبادان به زندان افتاد و بعد از یک سال به زندان تهران منتقل شد.
در زندان به مسائل فلسفی علاقه‌مند شد و در مدت حبس، کتاب تاریخ فلسفه غرب اثر برتراند راسل را ترجمه کرد که بعدها توسط انتشارات سخن به چاپ رسید. وی پس از تحمل چهار سال حبس، در سال ۱۳۳۷ از زندان آزاد شد و به کارهای مختلفی روی آورد. در نهایت به عنوان سردبیر در انتشارات فرانکلین مشغول به کار شد. در آنجا به ترجمه آثار ادبی رمان‌نویسان و نمایشنامه‌نویسان معروف آمریکایی پرداخت و کتاب‌هایی همچون پیرمرد و دریا اثر ارنست همینگوی و هاکلبری فین اثر مارک توین را ترجمه کرد.
دریابندری مدت ۱۷ سال با مؤسسهٔ فرانکلین همکاری کرد و در حدود سال ۱۳۵۴ همکاری خود را با این مؤسسه قطع کرد. پس از آن برای ترجمه متون فیلم‌های خارجی با سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران قرارداد بست. پس از انقلاب ۱۳۵۷ از این کار نیز کناره گرفت و به‌طور جدی به ترجمه و تألیف پرداخت. از جمله آثار وی می‌توان به ترجمه کتاب‌های یک گل سرخ برای امیلی و گور به گور نوشته ویلیام فاکنر، رگتایم و بیلی باتگیت اثر دکتروف، معنی هنر از هربرت رید و پیامبر و دیوانه نوشته جبران خلیل جبران اشاره کرد.
آقای دریابندری به مناسبت ترجمه آثار ادبی آمریکایی موفق به دریافت جایزه تورنتون وایلدر از دانشگاه کلمبیا گردیده‌است.
وی همچنین همسر فهیمه راستکار، هنرپیشه و دوبلور باسابقه تلویزیون، سینما و تئاتر است.
نجف دریابندری در ۲۳ آبان ۱۳۹۳ در پی سکته مغزی در آی سی یو بستری شد[۳] و پس از بهبودی حالش در ۳ آذر ۱۳۹۳ از بیمارستان مرخص شد.[۴]
نوشته‌ها
این جدول بیشترِ تألیفات و ترجمه‌های دریابندری را دربرمی‌گیرد.[۵]
ثبت ملی نویسنده
در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۳۹۶ کمیته ملی ثبت میراث ناملموس در سالن کانون فرهنگی فجر تشکیل جلسه داد و در این جلسه نجف دریابندری به‌عنوان گنجینه زنده بشری در میراث خوراک در فهرست حاملان میراث ناملموس (نادره‌کاران) به‌ثبت رسید.[۶]
پانویس
- ↑ نجف دریابندری، مترجم و نویسنده، در آی سی یو بستری شد بی‌بی‌سی فارسی، ۲۳ آبان ۱۳۹۳
- ↑ «زندگی ادبی یک مترجم ادبی». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۶ اکتبر ۲۰۰۸.
- ↑ «نجف دریابندری به آی‌سی‌یو رفت». ایسنا. ۲۰۱۴-۱۱-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۰۶.
- ↑ «نجف دریابندری از بیمارستان مرخص شد». ایسنا. ۲۰۱۴-۱۱-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۰۶.
- ↑ خبرگزاری میراث فرهنگی. «نجف دریابندری: باید گلستان سعدی را بارها بخوانیم». خبرگزاری میراث فرهنگی. دریافت‌شده در ۴ اوت ۲۰۰۹.
- ↑ ««نجف دریابندری» ثبت ملی شد». ایسنا. ۲۰۱۷-۰۸-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۰۶.