بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن نگاره
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{سوره|تصویر = Al-Baqara.svg |نام = بقره |معنی= گاو ماده|کتابت = ۲|جزء = ۱ و ۲ و ۳|آیه = ۲۸۶|محل نزول = مدینه|شماره نزول = ۸۷|بعدی = [[آل عمران]] |قبلی = [[فاتحه (سوره)|فاتحه]] |کلمه = ۵۹۹۸|حرف = ۲۶۹۵۱|نام‌های دیگر= فسطاط القرآن و سنام القرآن با سورهٔ [[آل عمران]] توأماً|حزب=۲–۱۰|افراد=[[آدم]]{{سخ}}[[حوا]]{{سخ}}[[ابراهیم]]{{سخ}}[[موسی]]{{سخ}}بنی اسرائیل}}
{{سوره|تصویر = Al-Baqara.svg |نام = بقره |معنی= گاو ماده|کتابت = ۲|جزء = ۱ و ۲ و ۳|آیه = ۲۸۶|محل نزول = مدینه|شماره نزول = ۸۷|بعدی = [[آل عمران]] |قبلی = فاتحه (سوره) |کلمه = ۵۹۹۸|حرف = ۲۶۹۵۱|نام‌های دیگر= فسطاط القرآن و سنام القرآن با سورهٔ [[آل عمران]] توأماً|حزب=۲–۱۰|افراد=[[آدم]]{{سخ}}[[حوا]]{{سخ}}[[ابراهیم]]{{سخ}}[[موسی]]{{سخ}}بنی اسرائیل}}


'''سورهٔ بقره'''، (به معنای '''سورهٔ گاو ماده''')<ref>[http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=سوره+بقره&SSOReturnPage=Check&Rand=0 سوره بقره]</ref> دومین و بزرگ‌ترین [[سوره]] کتاب الله [[قرآن]] است و ۲۸۶ [[آیه]] دارد. بیشتر آیات این سوره در [[مدینه]] و پس از هجرت نازل شده‌است.<ref>قرآن (نسخه تقریری حاج شیخ عباس مصباح زاده) - سازمان انتشارات جاویدان علمی (چاپ افست) - پنجم خرداد ماه ۱۳۳۷ خورشیدی. صفحهٔ ۵.</ref>
'''سورهٔ بقره'''، (به معنای '''سورهٔ گاو ماده''')<ref>[http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=سوره+بقره&SSOReturnPage=Check&Rand=0 سوره بقره]</ref> دومین و بزرگ‌ترین [[سوره]] کتاب الله [[قرآن]] است و ۲۸۶ [[آیه]] دارد. بیشتر آیات این سوره در [[مدینه]] و پس از هجرت نازل شده‌است.<ref>قرآن (نسخه تقریری حاج شیخ عباس مصباح زاده) - سازمان انتشارات جاویدان علمی (چاپ افست) - پنجم خرداد ماه ۱۳۳۷ خورشیدی. صفحهٔ ۵.</ref>

نسخهٔ ‏۱۱ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۰۸

سورهٔ ۲ قرآن
بقره
گاو ماده
دسته‌بندیمدنی
نام‌های دیگرفسطاط القرآن و سنام القرآن با سورهٔ آل عمران توأماً
اطلاعات آماری
ترتیب در قرآن۸۷
جزء۱ و ۲ و ۳
حزب‌۲–۱۰
شمار آیه‌ها۲۸۶
شمار واژه‌ها۵۹۹۸
شمار حرف‌ها۲۶۹۵۱
متن سوره
متن سوره با خط عثمانی
فاتحه
آل عمران

سورهٔ بقره، (به معنای سورهٔ گاو ماده)[۱] دومین و بزرگ‌ترین سوره کتاب الله قرآن است و ۲۸۶ آیه دارد. بیشتر آیات این سوره در مدینه و پس از هجرت نازل شده‌است.[۲]

علت نام‌گذاری

بقره به معنی گاو ماده‌است. دلیل نام‌گذاری این سوره به این نام، این است که در آیات ۶۷ تا ۷۳ این سوره داستان فرمان خدا به بنی‌اسرائیل مبنی بر کشتن و ذبح کردن گاو، بیان شده‌است.[۳]

نامهای دیگر سوره

فسطاط القرآن، سنام القرآن، با سوره آل عمران تواماً.

محتویات سوره

این سوره از نظر اصول اعتقادی اسلام و بسیاری از مسائل عملی (عبادی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی) جامعیت دارد.[۴] در این سوره:

  1. بحث‌هائی پیرامون توحید و شناسائی خدا مخصوصاً از طریق مطالعه اسرار آفرینش آمده‌است.
  2. بحث‌هائی در زمینه معاد و زندگی پس از مرگ، مخصوصاً مثال‌های حسی آن مانند داستان ابراهیم و زنده شدن مرغ‌ها و داستان عزیر.
  3. بحث‌هائی در زمینه اعجاز قرآن و اهمیت این کتاب آسمانی.
  4. بحث‌هائی پیرامون داستان آدم و حوا و توبهٔ آن‌ها
  5. بحث‌هائی پیرامون رزم و ماهیت نبرد در اسلام
  6. بحث‌هائی بسیار مفصل دربارهٔ یهود و منافقان و موضع‌گیری‌های خاص آن‌ها در برابر اسلام و قرآن.
  7. بحث‌هائی در زمینه تاریخ پیامبران بزرگ مخصوصاً ابراهیم و موسی.
  8. بحث‌هائی در زمینه احکام مختلف اسلامی از جمله: نماز، روزه، حج، تغییر قبله، ازدواج و طلاق، احکام تجارت، احکام ربا، بحث‌هایی در زمینه انفاق در راه خدا، مسائل قصاص، تحریم قمار و شراب و قسمتی از گوشت‌های حرام و احکام وصیت و مانند آن.

آیات ویژه

آیات ویژه ای که در این سوره قرار دارد.

تصویری از یک نسخه تاریخی قرآن به خط محمد شوقی افندی متعلق به قرن ۱۹ میلادی که در آن سوره فاتحه و آیات ابتدایی سوره بقره دیده می‌شود. براساس توضیحات تصویر در انبار، این قرآن در موزه ثاقب صابونچی شهر استانبول نگهداری می‌شود.

آیت‌الکرسی

آیه تداین

آیه آمن الرسول

به دو آیه انتهایی سوره بقره می‌گویند. این دو آیه عبارتند از:

آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِکَتِهِ وَکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ﴿۲۸۵﴾ لاَ یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا کَسَبَتْ وَعَلَیْهَا مَا اکْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَیْنَا إِصْرًا کَمَا حَمَلْتَهُ عَلَی الَّذِینَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَی الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ﴿۲۸۶﴾

ترجمه

ترجمه مکارم شیرازی:پیامبر، به آنچه از سوی پروردگارش بر او نازل شده، ایمان آورده‌است. (و او، به تمام سخنان خود، کاملاً مؤمن می‌باشد). و همه مؤ منان (نیز)، به خدا و فرشتگان او و کتاب‌ها و فرستادگانش، ایمان آورده‌اند، (و می‌گویند:) ما در میان هیچ‌یک از پیامبران او، فرق نمی‌گذاریم (و به همه ایمان داریم). و (مؤ منان) گفتند: «ما شنیدیم و اطاعت کردیم. پروردگارا! (انتظار) آمرزش تو را (داریم)، و بازگشت (ما) به سوی توست.» خداوند هیچ‌کس را، جز به اندازه توانایی اش، تکلیف نمی‌کند. (انسان) هر کار (نیکی) را انجام دهد، برای خود انجام داده، و هر کار (بدی) کند، به زیان خود کرده‌است. (مؤمنان می‌گویند:) پروردگارا! اگر ما فراموش یا خطا کردیم، ما را مؤ اخذه مکن! پروردگارا! تکلیف سنگینی بر ما قرار مده، آن چنان‌که (به خاطر گناه و طغیان) بر کسانی که پیش از ما بودند، قرار دادی! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداریم، بر ما مقرر مدار! و آثار گناه را از ما بشوی! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده! تو مولا و سرپرست مایی، پس ما را بر جمعیت کافران، پیروز گردان!

ترجمه فولادوند:پیامبر (خدا) بدانچه از جانب پروردگارش بر او نازل شده‌است ایمان آورده‌است، و مؤمنان همگی به خدا و فرشتگان و کتاب‌ها و فرستادگانش ایمان آورده‌اند (و گفتند:) (میان هیچ‌یک از فرستادگانش فرق نمی‌گذاریم) و گفتند: (شنیدیم و گردن نهادیم، پروردگارا، آمرزش تو را (خواستاریم) و فرجام به سوی تو است) خداوند هیچ‌کس را جز به قدر توانایی‌اش تکلیف نمی‌کند. آنچه (از خوبی) به دست آورده به سود او، و آنچه (از بدی) به دست آورده به زیان اوست. پروردگارا، اگر فراموش کردیم یا به خطا رفتیم بر ما مگیر، پروردگارا، هیچ بار گرانی بر (دوش) ما مگذار؛ همچنانکه بر (دوش) کسانی که پیش از ما بودند نهادی. پروردگارا، و آنچه تاب آن نداریم بر ما تحمیل مکن؛ و از ما درگذر؛ و ما را ببخشای و بر ما رحمت آور؛ سرور ما تویی؛ پس ما را بر گروه کافران پیروز کن.

ترجمه خرمشاهی:پیامبر به آنچه از سوی پروردگارش بر او نازل شده‌است، ایمان آورده‌است و مؤمنان هم، همگی به خداوند و فرشتگانش و کتابهایش و پیامبرانش ایمان آورده‌اند [و می‌گویند] بین هیچ‌یک از پیامبران او فرق نمی‌گذاریم، و می‌گویند شنیدیم و اطاعت کردیم، پروردگارا آمرزش تو را خواهانیم و بازگشت به سوی توست. خداوند هیچ‌کس را جز به اندازه توانش تکلیف نمی‌کند، هرکس هر چه نیکی کند به سود او و هرچه بدی کند به زیان اوست، خدایا اگر [فرمانی را] فراموش یا خطایی کردیم بر ما مگیر، پروردگارا بار گرانی بر عهده ما مگذار، چنان‌که بر عهده پیشینیان ما گذارده‌ای، پروردگارا آنچه تاب و توان آن را نداریم بر دوش ما مگذار، ما را ببخش و بیامرز و بر ما رحمت‌آور، تو مولای مایی، ما را بر خدا نشناسان پیروز گردان.[۵]

فضیلت سوره

«خالی‌ترین خانه خانه‌ای است که در آن سوره بقره خوانده نشود، سوره بقره سوره‌ای است که محل اجتماع قرآن است.»

[۶]

«هر کس سوره بقره و آل عمران را بخواند در روز قیامت این دو سوره مانند دو قطعه ابر یا دو عبا یا دو سایبان بر او سایه می‌افکنند.»

[۷]

جسارهای وابسته

منابع

  1. سوره بقره
  2. قرآن (نسخه تقریری حاج شیخ عباس مصباح زاده) - سازمان انتشارات جاویدان علمی (چاپ افست) - پنجم خرداد ماه ۱۳۳۷ خورشیدی. صفحهٔ ۵.
  3. تفسیر نمونه، جلد اول، صفحهٔ ۵۹
  4. title html
  5. متن و ترجمه سوره بقره
  6. فضیلت و خواص سوره بقره
  7. الصالحی، حسن عبدالحسین. قرآن درمانی، چاپ سوم. قم: نشر فراگفت، ۱۳۸۵. شابک: ۰-۳۹-۷۷۲۱-۹۶۴.

پیوند به بیرون