میخائیل کالینین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
}} |
}} |
||
'''میخائیل کالینین''' (۱۸۷۵ تا ۱۹۴۶ میلادی) از رجال حکومت [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی]] بود. وی از ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۶ میلادی اسما [[رئیس دولت]] (رئیس شورای عالی) بود، لیکن سررشته تصمیم‌گیری‌ها و رهبری در دست [[ژوزف استالین]] بود. |
'''میخائیل کالینین''' (۱۸۷۵ تا ۱۹۴۶ میلادی) از رجال حکومت [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی]] بود. وی از ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۶ میلادی اسما [[رئیس دولت]] (رئیس شورای عالی) بود، لیکن سررشته تصمیم‌گیری‌ها و رهبری در دست [[ژوزف استالین]] بود. |
||
==انقلاب روسیه== |
|||
کالینین به کمیته بلشویک سن پترزبورگ پیوست و شروع به فعالیت در روزنامه''[[پراودا]]''، که در آن زمان روزنامه رسمی [[حزب کمونیست اتحاد شوروی]] بود، کرد.<ref name="Lazitch">Branko Lazitch and Milorad M. Drachkovitch, ''Biographical Dictionary of the Comintern: New, Revised, and Expanded Edition.'' Stanford, CA: Hoover Institution Press, 1986; pp. 204-205.</ref> |
|||
| ⚫ | |||
در آوریل سال ۱۹۱۷ میلادی او و بسیاری دیگر از بلشویک‌ها با همراهی بخش [[منشویسم|منشویسمی]] [[حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه]] طرفدار پشتیبانی مشروط از [[دولت موقت]] بودند. موضع‌گیری‌ای که با مواضع لنین در تضاد بود.<ref name="Dictionary">Jackson, George; Devlin, Robert (eds.), ''Dictionary of the Russian Revolution.'' Westport, CT: Greenwood Press, 1989; pp. 295-296.</ref> او مخالف سرسخت قیام مسلحانه برای براندازی رژیم [[الکساندر فیودورویچ کرنسکی|الکساندر کرنسکی]] بود.<ref name="Dictionary" /> |
|||
او در انتخاباتی که در پاییز سال ۱۹۱۷ میلادی در [[دوما (روسیه)|پارلمان دوما]] برگزار شد به عنوان شهردار [[سن پترزبورگ]] انتخاب شد. او درهنگام و پس از [[انقلاب اکتبر]] در این سمت قرار داشت.<ref name="Dictionary" /> |
|||
در سال ۱۹۱۹ به عنوان عضوی در کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی و [[پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی]] انتخاب شد.<ref name="Dictionary" /> او تا زمان مرگ عضو پلیتبوروی باقی ماند. پس از مرگ [[یاکوف اسوردلوف]] در مارس ۱۹۱۹ میلادی<ref>*{{cite book |
|||
|last=Kotkin |
|||
|first=Stephen |
|||
|authorlink=Stephen Kotkin |
|||
|title=Stalin: Volume I: Paradoxes of Power, 1878-1928 |
|||
|url=https://books.google.com/books?id=OB90AwAAQBAJ |
|||
|year=2014 |
|||
|publisher=Penguin |
|||
|isbn=978-1594203794}}</ref> |
|||
<ref>{{cite book |
|||
|last=Khrushchev |
|||
|first=Nikita Sergeevich |
|||
|authorlink=Nikita Khrushchev |
|||
|title=Memoirs of Nikita Khrushchev |
|||
|url=https://books.google.com/books?id=uv1zv4FZhFUC&pg=PT848 |
|||
|year=2006 |
|||
|publisher=Penn State Press |
|||
|isbn=0-271-02861-0}}</ref><ref>{{cite web|last=Waksberg|first=Arkadi|title=From Hell to Heaven and forth|url=http://www.aej.org.ua/History/596.html|accessdate=5 October 2011|language=Russian|date=21 January 2011|deadurl=yes|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120425045743/http://www.aej.org.ua/History/596.html|archivedate=25 April 2012|df=dmy-all}}</ref> کالینین به عنوان جانشین او انتخاب شد و به مقام ریاست کمیته مرکزی اجرایی شوروی‌ها رسید و تا زمان بازنشتگی‌اش در پایان جنگ‌جهانی‌دوم در این سمت قرار داشت. |
|||
در ۱۹۲۰ میلادی در گنگره دوم کمینترن حضور پیدا کرد.<ref name="Lazitch" /> |
|||
| ⚫ | |||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
* [[فرهنگ معین]] - بخش دوم اعلام. چاپ ۱۳۷۸ |
* [[فرهنگ معین]] - بخش دوم اعلام. چاپ ۱۳۷۸ |
||
نسخهٔ ۱۸ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۳۹
.jpg)
میخائیل کالینین (۱۸۷۵ تا ۱۹۴۶ میلادی) از رجال حکومت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بود. وی از ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۶ میلادی اسما رئیس دولت (رئیس شورای عالی) بود، لیکن سررشته تصمیم‌گیری‌ها و رهبری در دست ژوزف استالین بود.
انقلاب روسیه
کالینین به کمیته بلشویک سن پترزبورگ پیوست و شروع به فعالیت در روزنامهپراودا، که در آن زمان روزنامه رسمی حزب کمونیست اتحاد شوروی بود، کرد.[۱] در آوریل سال ۱۹۱۷ میلادی او و بسیاری دیگر از بلشویک‌ها با همراهی بخش منشویسمی حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه طرفدار پشتیبانی مشروط از دولت موقت بودند. موضع‌گیری‌ای که با مواضع لنین در تضاد بود.[۲] او مخالف سرسخت قیام مسلحانه برای براندازی رژیم الکساندر کرنسکی بود.[۲] او در انتخاباتی که در پاییز سال ۱۹۱۷ میلادی در پارلمان دوما برگزار شد به عنوان شهردار سن پترزبورگ انتخاب شد. او درهنگام و پس از انقلاب اکتبر در این سمت قرار داشت.[۲] در سال ۱۹۱۹ به عنوان عضوی در کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی و پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی انتخاب شد.[۲] او تا زمان مرگ عضو پلیتبوروی باقی ماند. پس از مرگ یاکوف اسوردلوف در مارس ۱۹۱۹ میلادی[۳] [۴][۵] کالینین به عنوان جانشین او انتخاب شد و به مقام ریاست کمیته مرکزی اجرایی شوروی‌ها رسید و تا زمان بازنشتگی‌اش در پایان جنگ‌جهانی‌دوم در این سمت قرار داشت. در ۱۹۲۰ میلادی در گنگره دوم کمینترن حضور پیدا کرد.[۱]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Branko Lazitch and Milorad M. Drachkovitch, Biographical Dictionary of the Comintern: New, Revised, and Expanded Edition. Stanford, CA: Hoover Institution Press, 1986; pp. 204-205.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ Jackson, George; Devlin, Robert (eds.), Dictionary of the Russian Revolution. Westport, CT: Greenwood Press, 1989; pp. 295-296.
- ↑ *Kotkin, Stephen (2014). Stalin: Volume I: Paradoxes of Power, 1878-1928. Penguin. ISBN 978-1594203794.
- ↑ Khrushchev, Nikita Sergeevich (2006). Memoirs of Nikita Khrushchev. Penn State Press. ISBN 0-271-02861-0.
- ↑ Waksberg, Arkadi (21 ژانویه 2011). "From Hell to Heaven and forth" (به روسی). Archived from the original on 25 April 2012. Retrieved 5 October 2011.
- فرهنگ معین - بخش دوم اعلام. چاپ ۱۳۷۸
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| سایر | |
- اعضای پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی
- اعضای حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه
- اعضای شورای عالی اتحاد شوروی
- افراد جنگ جهانی دوم اهل روسیه
- افراد جنگ جهانی دوم اهل اتحاد شوروی
- درگذشتگان ۱۹۴۶ (میلادی)
- زادگان ۱۸۷۵ (میلادی)
- سران کشور اتحاد شوروی
- سیاستمداران جنگ جهانی دوم
- کمونیستهای اهل روسیه
- مدفونان در آرامگاه دیوار کرملین