گاسترین: تفاوت میان نسخهها
دکتر براتی (بحث | مشارکتها) ←ترشح: ابرابزار گسترش مقاله |
دکتر براتی (بحث | مشارکتها) جز ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار: |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''گاسترین''' یک [[هورمون]] پپتیدی است |
'''گاسترین''' یک [[هورمون]] پپتیدی است<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://www.aftabir.com/dictionaries/word/91591/گاسترین-Gastrin|عنوان = گاسترین |زبان =فارسی}}</ref> که باعث تحریک ترشح اسید معده و تحریک رشد مخاط معده میشود. |
||
گاسترین از سلولهای گاسترینی در غدد پیلوری انتهای دیستال معده ترشح میشود. |
گاسترین از سلولهای گاسترینی در غدد پیلوری انتهای دیستال معده ترشح میشود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://ehr2.behdasht.gov.ir/lab/test/printTest/169|عنوان = آزمایش گاسترین |زبان =فارسی}}</ref> به هنگام ورود غذاهای پروتئیندار به انتهای آنتری معده، برخی [[پروتئین|پروتیینها]] اثر تحریکی بر سلولهای گاسترینی غدد پیلور میگذارند و باعث آزادی گاسترین به خونی میشود که به سلولهای ECL (شبه انتروکرومافین) معده میروند. این روند منجر به آزادسازی [[هیستامین]] به عمق غدد اسیدساز میشود و هیستامین ترشح معدوی [[هیدروکلریک اسید|اسیدکلریدریک]] را به سرعت تحریک میکند. گاسترین از [[دوازدهه]] و [[لوزالمعده]] نیز ترشح میشود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://doctorfaridi.blogfa.com/post/144 |
||
|عنوان = تحریک ترشح اسید |زبان =فارسی}}</ref> |
|عنوان = تحریک ترشح اسید |زبان =فارسی}}</ref> |
||
== تاریخچه == |
== تاریخچه == |
||
در سال ۱۹۰۵ برای اولین بار وجود این [[هورمون]] توسط جان سیدنی پیشنهاد شد و در سال ۱۹۶۴ این هورمون جداسازی شد. در همان سال نیز ساختار گاسترین تعیین گردید. |
در سال ۱۹۰۵ برای اولین بار وجود این [[هورمون]] توسط جان سیدنی پیشنهاد شد و در سال ۱۹۶۴ این هورمون جداسازی شد. در همان سال نیز ساختار گاسترین تعیین گردید. |
||
== فیزیولوژی == |
== فیزیولوژی == |
||
=== ژنتیک === |
=== ژنتیک === |
||
[[ژن]] مربوط به این هورمون، در بازوی بلند [[کروموزوم]] ۱۷ قرار دارد. |
[[ژن]] مربوط به این هورمون، در بازوی بلند [[کروموزوم]] ۱۷ قرار دارد. |
||
=== سنتز گاسترین و انواع آن === |
=== سنتز گاسترین و انواع آن === |
||
گاسترین یک هورمون پپتیدی خطی است که توسط سلولهای نورواندوکرین G که در آنتروم [[معده]] و گاهی در سایر مناطق دستگاه گوارش از جمله [[دوازدهه]] قرار دارند ترشح شده و وارد جریان خون میشود. گاسترین سبب ترشح اسید معده و رشد سلولهای شبه انتروکرومافین مترشحه هیستامین، در مخاط معده میشود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.razilab.ir/view_test.aspx?myID=MTY3 |عنوان=Gastrin, Serum | ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی= ۱۴ اکتبر ۲۰۱۶}}</ref> |
گاسترین یک هورمون پپتیدی خطی است که توسط سلولهای نورواندوکرین G که در آنتروم [[معده]] و گاهی در سایر مناطق دستگاه گوارش از جمله [[دوازدهه]] قرار دارند ترشح شده و وارد جریان خون میشود. گاسترین سبب ترشح اسید معده و رشد سلولهای شبه انتروکرومافین مترشحه هیستامین، در مخاط معده میشود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.razilab.ir/view_test.aspx?myID=MTY3 |عنوان=Gastrin, Serum | ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی= ۱۴ اکتبر ۲۰۱۶}}</ref> |
||
گاسترین به سه شکل دیده میشود: |
گاسترین به سه شکل دیده میشود: |
||
* گاسترین ۳۴ ([[گاسترین بزرگ]])، حاوی ۳۴ [[اسید آمینه]] |
* گاسترین ۳۴ ([[گاسترین بزرگ]])، حاوی ۳۴ [[اسید آمینه]] |
||
* گاسترین ۱۷ (گاسترین کوچک)، حاوی ۱۷ اسید آمینه |
* گاسترین ۱۷ (گاسترین کوچک)، حاوی ۱۷ اسید آمینه |
||
خط ۳۳: | خط ۳۲: | ||
=== عملکرد === |
=== عملکرد === |
||
* تحریک ترشح اسید معده |
* تحریک ترشح اسید معده |
||
* تحریک رشد مخاط معده |
* تحریک رشد مخاط معده |
||
* تحریک ترشح [[پپسینوژن]] |
* تحریک ترشح [[پپسینوژن]] |
||
* افزایش انقباضات معده و تحریک تخلیه معده |
* افزایش انقباضات معده و تحریک تخلیه معده |
||
* افزایش ترشحات [[لوزالمعده]] و تخلیه [[کیسه صفرا]] |
* افزایش ترشحات [[لوزالمعده]] و تخلیه [[کیسه صفرا]] |
||
* |
* تأثیر روی اسفنگتر مری |
||
== بیماریزایی == |
== بیماریزایی == |
||
در [[سندرم زولینگر-الیسون]] سطح گاسترین سرمی بالاست لذا ترشح پایه اسید معده و ترشح پس از تحریک آن بالاست و اغلب بیماران [[اولسرپپتیک]] مقاوم به درمان دارند. |
در [[سندرم زولینگر-الیسون]] سطح گاسترین سرمی بالاست لذا ترشح پایه اسید معده و ترشح پس از تحریک آن بالاست و اغلب بیماران [[اولسرپپتیک]] مقاوم به درمان دارند. |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
* {{یادکرد ویکی |
* {{یادکرد ویکی |
||
|عنوان = Gastrin |
|عنوان = Gastrin |
||
|پیوند = |
|پیوند = http://en.wikipedia.org/wiki/Gastrin |
||
|زبان = انگلیسی |
|زبان = انگلیسی |
||
|بازیابی =۱۴ اکتبر ۲۰۱۶ |
|بازیابی =۱۴ اکتبر ۲۰۱۶ |
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۱۴
گاسترین یک هورمون پپتیدی است[۱] که باعث تحریک ترشح اسید معده و تحریک رشد مخاط معده میشود.
گاسترین از سلولهای گاسترینی در غدد پیلوری انتهای دیستال معده ترشح میشود.[۲] به هنگام ورود غذاهای پروتئیندار به انتهای آنتری معده، برخی پروتیینها اثر تحریکی بر سلولهای گاسترینی غدد پیلور میگذارند و باعث آزادی گاسترین به خونی میشود که به سلولهای ECL (شبه انتروکرومافین) معده میروند. این روند منجر به آزادسازی هیستامین به عمق غدد اسیدساز میشود و هیستامین ترشح معدوی اسیدکلریدریک را به سرعت تحریک میکند. گاسترین از دوازدهه و لوزالمعده نیز ترشح میشود.[۳]
تاریخچه
در سال ۱۹۰۵ برای اولین بار وجود این هورمون توسط جان سیدنی پیشنهاد شد و در سال ۱۹۶۴ این هورمون جداسازی شد. در همان سال نیز ساختار گاسترین تعیین گردید.
فیزیولوژی
ژنتیک
ژن مربوط به این هورمون، در بازوی بلند کروموزوم ۱۷ قرار دارد.
سنتز گاسترین و انواع آن
گاسترین یک هورمون پپتیدی خطی است که توسط سلولهای نورواندوکرین G که در آنتروم معده و گاهی در سایر مناطق دستگاه گوارش از جمله دوازدهه قرار دارند ترشح شده و وارد جریان خون میشود. گاسترین سبب ترشح اسید معده و رشد سلولهای شبه انتروکرومافین مترشحه هیستامین، در مخاط معده میشود.[۴]
گاسترین به سه شکل دیده میشود:
- گاسترین ۳۴ (گاسترین بزرگ)، حاوی ۳۴ اسید آمینه
- گاسترین ۱۷ (گاسترین کوچک)، حاوی ۱۷ اسید آمینه
- گاسترین ۱۴ (گاسترین بسیار کوچک)، حاوی ۱۴ اسید آمینه
ترشح
گاسترین در پاسخ به برخی محرکها ترشح میشود؛ این محرکها عبارتند از:
- اتساع معده
- تحریک عصب واگ
- برخی از اسیدهای آمینه (اسیدهای آمینه در معده موجب تحریک ترشح گاسترین میشود)
- افزایش کلسیم
ترشح گاسترین در پاسخ به برخی عوامل مهار میشود؛ این عوامل عبارتند از:
- افزایش اسید کلریدریک در معده
- سوماتواستاتین نیز باعث مهار ترشح گاسترین میشود.
عملکرد
- تحریک ترشح اسید معده
- تحریک رشد مخاط معده
- تحریک ترشح پپسینوژن
- افزایش انقباضات معده و تحریک تخلیه معده
- افزایش ترشحات لوزالمعده و تخلیه کیسه صفرا
- تأثیر روی اسفنگتر مری
بیماریزایی
در سندرم زولینگر-الیسون سطح گاسترین سرمی بالاست لذا ترشح پایه اسید معده و ترشح پس از تحریک آن بالاست و اغلب بیماران اولسرپپتیک مقاوم به درمان دارند.
پانویس
- ↑ «گاسترین».
- ↑ «آزمایش گاسترین».
- ↑ «تحریک ترشح اسید».
- ↑ «Gastrin, Serum». دریافتشده در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۶.
منابع
- آرتور گایتون، فیزیولوژی پزشکی گایتون.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Gastrin». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۶.