لیندون بی. جانسون: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند انتخابات مقدماتی به متن
خط ۵۵: خط ۵۵:
جانسون معاون [[جان اف کندی]] رئیس‌جمهور آمریکا بود و در پی قتل او در ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ به ریاست جمهوری رسید و پس از پایان دورهٔ کندی در دور بعدی انتخابات مقابل بری گلدواتر با اختلاف بالا پیروز شد. جانسون در مقام ریاست جمهوری مورد حمایت قوی حزب دمکرات بود. او مسئول طراحی جامعه بزرگ بود که قوانینی را ایجاد کرد که [[جنبش حقوق مدنی آمریکا|جنبش حقوق مدنی]]، سخن پراکنی عمومی، [[مدیکر]]، [[مدیکید]]، حفاظت محیط زیست، کمک به آموزش و «جنگ با فقر» را در بر می‌گرفت. جانسون به دلیل شخصیت سلطه جوی خود و «شیوهٔ جانسونی» خود، مجبور کردن سیاستمداران قدرتمند به منظور پیشبرد قوانین معروف بود.
جانسون معاون [[جان اف کندی]] رئیس‌جمهور آمریکا بود و در پی قتل او در ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ به ریاست جمهوری رسید و پس از پایان دورهٔ کندی در دور بعدی انتخابات مقابل بری گلدواتر با اختلاف بالا پیروز شد. جانسون در مقام ریاست جمهوری مورد حمایت قوی حزب دمکرات بود. او مسئول طراحی جامعه بزرگ بود که قوانینی را ایجاد کرد که [[جنبش حقوق مدنی آمریکا|جنبش حقوق مدنی]]، سخن پراکنی عمومی، [[مدیکر]]، [[مدیکید]]، حفاظت محیط زیست، کمک به آموزش و «جنگ با فقر» را در بر می‌گرفت. جانسون به دلیل شخصیت سلطه جوی خود و «شیوهٔ جانسونی» خود، مجبور کردن سیاستمداران قدرتمند به منظور پیشبرد قوانین معروف بود.


جانسون دخالت آمریکا در [[جنگ ویتنام]] را از ۱۶٬۰۰۰ سرباز/مستشار در ۱۹۶۳ به ۵۵۰٬۰۰۰ سرباز در ۱۹۶۸ رساند و تلفات آمریکا افزایش یافت و روند صلح متوقف شد. این مداخلات منجر به شکل‌گیری یک جنبش بزرگ ضد جنگ در دانشگاه‌ها و خارج از کشور شد. پس از ۱۹۶۵ در بیشتر شهرهای بزرگ شورش‌های تابستانی شکل گرفت و نرخ جنایت افزایش یافت. در ۱۹۶۸ پس از عملکرد ناموفق در انتخابات مقدماتی نیوهمپشر برای انتخاب مجدد تلاشی نکرد. مورخین دورهٔ او را اوج لیبرالیسم در آمریکا پس از [[نیودیل]] می‌دانند.
جانسون دخالت آمریکا در [[جنگ ویتنام]] را از ۱۶٬۰۰۰ سرباز/مستشار در ۱۹۶۳ به ۵۵۰٬۰۰۰ سرباز در ۱۹۶۸ رساند و تلفات آمریکا افزایش یافت و روند صلح متوقف شد. این مداخلات منجر به شکل‌گیری یک جنبش بزرگ ضد جنگ در دانشگاه‌ها و خارج از کشور شد. پس از ۱۹۶۵ در بیشتر شهرهای بزرگ شورش‌های تابستانی شکل گرفت و نرخ جنایت افزایش یافت. در ۱۹۶۸ پس از عملکرد ناموفق در [[انتخابات مقدماتی]] نیوهمپشر برای انتخاب مجدد تلاشی نکرد. مورخین دورهٔ او را اوج لیبرالیسم در آمریکا پس از [[نیودیل]] می‌دانند.


او دانش‌آموخته [[دانشگاه ایالتی تگزاس]] است.<ref>[http://www.education.txstate.edu/about/History-Facts.html History: College of Education: Texas State University<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
او دانش‌آموخته [[دانشگاه ایالتی تگزاس]] است.<ref>[http://www.education.txstate.edu/about/History-Facts.html History: College of Education: Texas State University<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>

نسخهٔ ‏۳ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۵۳

لیندون جانسون
لیندون جانسون
سی و ششمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا
دوره مسئولیت
۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ – ۲۰ ژانویه ۱۹۶۹
معاون رئیس‌جمهورهیوبرت هامفری
پس ازجان اف. کندی
پیش ازریچارد نیکسون
سی و هفتمین معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده
رئیس‌جمهورجان اف. کندی
پس ازریچارد نیکسون
پیش ازهیوبرت هامفری
سناتور از ایالت تگزاس
اطلاعات شخصی
زاده
لیندون بینز جانسون

۲۷ اوت ۱۹۰۸
استونوال، تگزاس
درگذشته۲۲ ژانویهٔ ۱۹۷۳ (۶۴ سال)
استونوال، تگزاس
ملیت ایالات متحده آمریکا
حزب سیاسیدموکرات
همسر(ان)لیدی برد جانسون
فرزندانلیندا، لوسی
اقامتگاهپارک تاریخی ملی لیندون بی. جانسون
محل تحصیلدانشگاه ایالتی تگزاس در سن مارکوس
پیشهسیاستمدار
تخصصمعلم
امضا
خدمات نظامی
خدمت/شاخهنیروی دریایی ایالات متحده آمریکا
درجهستوان
جنگ‌ها/عملیات‌جنگ دوم جهانی

لیندون جانسون (به انگلیسی: Lyndon B. Johnson) سی و ششمین رئیس‌جمهور آمریکا از حزب دموکرات است.

جانسون معاون جان اف کندی رئیس‌جمهور آمریکا بود و در پی قتل او در ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ به ریاست جمهوری رسید و پس از پایان دورهٔ کندی در دور بعدی انتخابات مقابل بری گلدواتر با اختلاف بالا پیروز شد. جانسون در مقام ریاست جمهوری مورد حمایت قوی حزب دمکرات بود. او مسئول طراحی جامعه بزرگ بود که قوانینی را ایجاد کرد که جنبش حقوق مدنی، سخن پراکنی عمومی، مدیکر، مدیکید، حفاظت محیط زیست، کمک به آموزش و «جنگ با فقر» را در بر می‌گرفت. جانسون به دلیل شخصیت سلطه جوی خود و «شیوهٔ جانسونی» خود، مجبور کردن سیاستمداران قدرتمند به منظور پیشبرد قوانین معروف بود.

جانسون دخالت آمریکا در جنگ ویتنام را از ۱۶٬۰۰۰ سرباز/مستشار در ۱۹۶۳ به ۵۵۰٬۰۰۰ سرباز در ۱۹۶۸ رساند و تلفات آمریکا افزایش یافت و روند صلح متوقف شد. این مداخلات منجر به شکل‌گیری یک جنبش بزرگ ضد جنگ در دانشگاه‌ها و خارج از کشور شد. پس از ۱۹۶۵ در بیشتر شهرهای بزرگ شورش‌های تابستانی شکل گرفت و نرخ جنایت افزایش یافت. در ۱۹۶۸ پس از عملکرد ناموفق در انتخابات مقدماتی نیوهمپشر برای انتخاب مجدد تلاشی نکرد. مورخین دورهٔ او را اوج لیبرالیسم در آمریکا پس از نیودیل می‌دانند.

او دانش‌آموخته دانشگاه ایالتی تگزاس است.[۱]

سرگذشت سیاسی

جانسون پس از کسب افتخاراتی چند در زمینه دفاع از کشور آمریکا در برابر دشمنان این کشور و ارتقا در مجلس سنای آمریکا در سال ۱۹۶۰ تلاش برای دریافت عنوان نامزدی دموکرات‌ها را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری همین سال، آغاز کرد. هنگامی که از جان اف کندی در این مبارزه شکست خورد، بسیاری از دوستان نزدیک خود را پس از پذیرش پست معاونت در کابینه کندی به تعجب و شگفتی واداشت.

زمانی که کندی در دالاس مورد سوءقصد قرار گرفت، جانسون در اتومبیلی دیگر در کاروان ریاست جمهوری شاهد اصابت گلوله به وی بود. جانسون پس از مرگ کندی در هواپیمای جت مخصوص رئیس‌جمهور در فرودگاه دالاس سوگند ریاست جمهوری ادا کرد.

در دوران زمامداری جانسون مجلس سنای آمریکا قوانین متعددی را در زمینه حقوق مدنی، آموزشی و رفاهی به تصویب رساند. سنا همچنین تلاشی را برای مبارزه با فقر که جانسون از آن با عنوان «جنگ علیه فقر» یاد کرد، در دستور کار قرار داد. لیندون جانسون در سال ۱۹۶۴ به عنوان نامزد دموکرات‌ها در انتخابات شرکت کرد و گوی سبقت را از «بری گلدواتر» رقیب اصلی‌اش ربود. تراژدی جنگ جنوب شرق آسیا و شورش‌های خیابانی در داخل از جمله وقایع مهم تاریخی دو سال پایانی دوران تصدی جانسون هستند. لیندون جانسون در ۲۲ ژانویه ۱۹۷۳ در سن ۶۴ سالگی درگذشت.

نگارخانه

منابع

جستارهای وابسته

پیوند به بیرون

الگو:شخصیت‌های جنگ سرد