گوریو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر
AlexJones.Syj (بحث | مشارکت‌ها)
برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر
خط ۹۸: خط ۹۸:


== امپراتوران گوریو ==
== امپراتوران گوریو ==
[[تائجو از گوریو|تائجو]] وانگ گیون در سال ۹۱۸ م. با فتح چول وون، پایتخت امپراتوری تائبونگ سلسله گوریو را به یاد امپراتوری باستانی [[گوگوریو]] تأسیس نمود. پس از وی امپراتوران زیادی از نسل تائجو بر تخت گوریو تکیه زدند که یکی از معروفترین آنان یک [[امپراتریس چونچو]] بود. او توانست امپراتوی گوریو را به اوج قدرت و شوکت برساند. در دوره‌ای از فرمانروایی گوریو بازماندگان امپراتوری [[شیلا]] قدرت زیادی پیدا کرده بودند که به وسیله چونچو جلوی همه آنان گرفته شد.<ref>عابدی، فرزاد، ملت پرنده سه پا، نگاهی به تاریخ تحلیلی و سیاسی امپراتوری کره، ۱۳۸۹، همدان، نشر روز اندیش</ref>
[[تائجو از گوریو|تائجو]] وانگ گیون در سال ۹۱۸ م. با فتح چول وون، پایتخت امپراتوری تائبونگ سلسله گوریو را به یاد امپراتوری باستانی [[گوگوریو]] تأسیس نمود. پس از وی امپراتوران زیادی از نسل تائجو بر تخت گوریو تکیه زدند که یکی از معروفترین آنان یک [[امپراتریس چونچو]] بود. او توانست امپراتوری گوریو را به اوج قدرت و شوکت برساند. در دوره‌ای از فرمانروایی گوریو بازماندگان امپراتوری [[شیلا]] قدرت زیادی پیدا کرده بودند که به وسیله چونچو جلوی همه آنان گرفته شد.<ref>عابدی، فرزاد، ملت پرنده سه پا، نگاهی به تاریخ تحلیلی و سیاسی امپراتوری کره، ۱۳۸۹، همدان، نشر روز اندیش</ref>


این حکومت تحت نفوذ اشراف و اعیان ایالات مختلف که از اعقاب شیلا بودند، قرار گرفت. با این حال امپراتوری گوریئو تا سال ۱۲۳۱ میلادی، باقی‌ماند تا آنکه اقوام مغول، کره را تصرف کردند و به دنبال آن آئین کنفسیوس در کره رواج یافت. در سال ۱۲۶۰ میلادی، حکومت مغولان پایان یافت و حکومت گوریئو دوباره برقرار گشت. پیروان دین کنفسیوس به دستگاه‌های دولتی راه یافتند و سرانجام در سال ۱۳۹۲، به ریاست ژنرال یی سونگ یی به حکومت گوریئو پایان دادند.
این حکومت تحت نفوذ اشراف و اعیان ایالات مختلف که از اعقاب شیلا بودند، قرار گرفت. با این حال امپراتوری گوریئو تا سال ۱۲۳۱ میلادی، باقی‌ماند تا آنکه اقوام مغول، کره را تصرف کردند و به دنبال آن آئین کنفسیوس در کره رواج یافت. در سال ۱۲۶۰ میلادی، حکومت مغولان پایان یافت و حکومت گوریئو دوباره برقرار گشت. پیروان دین کنفسیوس به دستگاه‌های دولتی راه یافتند و سرانجام در سال ۱۳۹۲، به ریاست ژنرال یی سونگ یی به حکومت گوریئو پایان دادند.

نسخهٔ ‏۱ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۰:۴۱

پادشاهی گوریو

고려국 (高麗國)
고려왕조 (高麗王朝)
گوریو
۹۱۸–۱۳۹۲
پرچم گوریو
پرچم سلطنتی
مهر سلطنتی گوریو
مهر سلطنتی
گوریو در سال ۱۳۸۹ میلادی
گوریو در سال ۱۳۸۹ میلادی
وضعیتپادشاهی مستقل
(۹۱۸–۱۲۷۰, ۱۳۵۶–۱۳۹۲)
خراجگزار سلسله مغول یوان (۱۲۷۰–۱۳۵۶)
پایتختکائسونگ
(۹۱۹–۱۲۳۲, ۱۲۷۰-۱۳۹۲)

Ganghwa
(۱۲۳۲–۱۲۷۰)

۳۷°۵۸′ شمالی ۱۲۶°۳۳′ شرقی / ۳۷٫۹۶۷°شمالی ۱۲۶٫۵۵۰°شرقی / 37.967; 126.550
زبان(های) رایجکره ای میانه
دین(ها)
بودیسم کره ای، کنفوسیوس کره ای، تائویسم کره ای، شمننیزم (شمن باوری) کره ای
حکومتسلطنت
شاه 
• ۹۱۸–۹۴۳
تائجو (اولین)
• ۹۴۹–۹۷۵
گوانگ جونگ
• ۹۸۱–۹۹۷
سئونگ جونگ
• ۱۰۴۶–۱۰۸۳
مونجونگ
• ۱۳۵۱–۱۳۷۴
گنگ‌مین
• ۱۳۸۹–۱۳۹۲
گنگ یانگ (آخرین)
Military regime leader 
• ۱۱۷۰–۱۱۷۱
Jeong Jung-bu (first)
• ۱۱۷۱–۱۱۷۴
Yi Ui-bang
• ۱۱۹۶–۱۲۱۹
Choe Chung-heon
• ۱۲۷۰
Im Yu-mu (last)
تاریخ 
۹۰۰
• Coronation of تائجو
۱۵ ژوئن، ۹۱۸
• Unification of the آخرین سه امپراتوری
۹۳۶
• [جنگ گوریو خیتان]]
۹۹۳–۱۰۱۹
۱۲۵۱
۱۱۷۰–۱۲۷۰
• Vassal of the Mongol دودمان یوآن
۱۲۷۰–۱۳۵۶
• Abdication of Gongyang
۱۷ جولای، ۱۳۹۲
پیشین
پسین
سیلا
چوسان
امروز بخشی از کره جنوبی
 کره شمالی
امپراتوری گوریو در ۱۳۷۴ میلادی

امپراتوری گوریو در سال ۹۱۸ م. پس از فروپاشی تائبونگ (گوگوریو جدید) به دست فرمانده وانگ گیون در بخش وسیعی از کره برپا شد. پایتخت این امپراتوری گائی گیونگ نام داشت. آنها وارث گوگوریو بودند. دشمنان بزرگ گوریو قبایل جورچن (مردم جورجی) و امپراتوری لیائو در چین و امپراطوری یوآن بودند. امپراتوری گوریو سرانجام در سال ۱۳۹۲ م. به وسیله ژنرال ئی سونگ گی، مؤسس امپراتوری چوسان منقرض گردید.

پرونده:Map of Goryeo.jpg
Map of Goryeo

امپراتوران گوریو

تائجو وانگ گیون در سال ۹۱۸ م. با فتح چول وون، پایتخت امپراتوری تائبونگ سلسله گوریو را به یاد امپراتوری باستانی گوگوریو تأسیس نمود. پس از وی امپراتوران زیادی از نسل تائجو بر تخت گوریو تکیه زدند که یکی از معروفترین آنان یک امپراتریس چونچو بود. او توانست امپراتوری گوریو را به اوج قدرت و شوکت برساند. در دوره‌ای از فرمانروایی گوریو بازماندگان امپراتوری شیلا قدرت زیادی پیدا کرده بودند که به وسیله چونچو جلوی همه آنان گرفته شد.[۱]

این حکومت تحت نفوذ اشراف و اعیان ایالات مختلف که از اعقاب شیلا بودند، قرار گرفت. با این حال امپراتوری گوریئو تا سال ۱۲۳۱ میلادی، باقی‌ماند تا آنکه اقوام مغول، کره را تصرف کردند و به دنبال آن آئین کنفسیوس در کره رواج یافت. در سال ۱۲۶۰ میلادی، حکومت مغولان پایان یافت و حکومت گوریئو دوباره برقرار گشت. پیروان دین کنفسیوس به دستگاه‌های دولتی راه یافتند و سرانجام در سال ۱۳۹۲، به ریاست ژنرال یی سونگ یی به حکومت گوریئو پایان دادند.

در بین سالهای ۹۹۴ تا ۹۹۸ امپراتوری گوریو در اوج قدرت بود در این دوره پادشاه گمجنگ جوان قدرت را دست داشت که در اصل مادرش ملکه چانچو حکومت می‌کرد وی قدرت ارتش را در دست داشت و توانست بخش زیادی از مناطق شمالی که به دست امپراتوری لیائو بود دوباره پس بگیرد. در این زمان مردی بنام کیم یانگ از شاهزاده‌های شیلا وارد دربار شد و بطور مخفی در صدد براندازی حکومت بود و چونچو این موضوع را فهمید و او را کشت.

جنگ‌های بزرگ گوریو و لیائو

بزرگترین تهدید برای امپراتوری گوریو از جانب ترکان ختای بود که با عنوان لیائو در منطقه عظیمی از شمال چین حکومت می‌کردند. گوریو در بیشتر جنگ‌ها مقاومت می‌کرد ولی به علت قدرت بزرگ لیائو همواره با انعقاد قرارداد صلح از خطر فروپاشی فرار می‌کرد. تنها جنگی که به نفع گوریو تمام شد به رهبری گنگ جو و گنگ گامچان بود که توانستند بسیاری از نیروهای لیائو را شکست دهند. در این زمان امپراتوری سونگ در چین متحد گوریو در جنگ‌ها بود ولی قبایل جورچن همواره مشکل ساز بودند و شورش می‌کردند.

منابع

  1. عابدی، فرزاد، ملت پرنده سه پا، نگاهی به تاریخ تحلیلی و سیاسی امپراتوری کره، ۱۳۸۹، همدان، نشر روز اندیش