ولادیمیر لیاخوف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات: انتقال رده به درخواست Modern Sciences از رده:افراد در انقلاب مشروطه به رده:افراد انقلاب مشروطه |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
|توضیح تصویر = کلنل لیاخوف |
|توضیح تصویر = کلنل لیاخوف |
||
|محل تولد = |
|محل تولد = |
||
|تاریخ تولد = |
|تاریخ تولد = ۲۰ ژوئن؟ ۱۸۶۹ |
||
|محل مرگ = |
|محل مرگ = |
||
|تاریخ مرگ = [[ژوئن]] |
|تاریخ مرگ = [[ژوئن]] ۱۹۱۹<ref>در برخی زندگی نامه‌ها تاریخ درگذشت وی ۱۹۲۰ (۳۰ آوریل۱۹۲۰) ذکر شده.</ref> |
||
|محل دفن = |
|محل دفن = |
||
|لقب = روسی |
|لقب = روسی |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|تخصصهای دیگر = |
|تخصصهای دیگر = |
||
}} |
}} |
||
'''ولادیمیر پلاتونوویچ لیاخوف''' {{به روسی|Владимир Платонович Ляхов}} (۱۸۶۹ - ۱۹۱۹)، هفتمین فرمانده روسی [[بریگاد قزاق ایران]] بود که [[مجلس شورای ملی]] را به دستور [[محمدعلی شاه قاجار]] به توپ بست.<ref name="test">[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=7259 |
'''ولادیمیر پلاتونوویچ لیاخوف''' {{به روسی|Владимир Платонович Ляхов}} {{رچ}}(۱۸۶۹ - ۱۹۱۹)، هفتمین فرمانده روسی [[بریگاد قزاق ایران]] بود که [[مجلس شورای ملی]] را به دستور [[محمدعلی شاه قاجار]] به توپ بست.<ref name="test">[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=7259]</ref> |
||
به دستور وی همچنین تنی چند از آزادی‌خواهان اعدام شدند. |
به دستور وی همچنین تنی چند از آزادی‌خواهان اعدام شدند. |
||
لیاخوف، [[افسر]] [[ارتش روسیه]]، از طرف دربار [[تزار]] به [[ایران]] اعزام شد و در زمان سلطنت محمدعلی شاه قاجار، فرماندهی [[بریگاد قزاق|بریگاد مرکزی قوای قزاق]] را برعهده گرفت. کلنل لیاخوف در مقابل وزیر جنگ و هیچ یک از مقامات وقت ایران برای خود مسئولیتی قائل نبود و مستقیماً از [[پترزبورگ]] کسب تکلیف می‌کرد. وی در ۲۲ جمادی‌الاول سال ۱۳۲۶ ق، از طرف [[محمدعلی شاه قاجار]] به سمت فرماندار نظامی [[تهران]] منصوب شد و در ۲۳ جمادی‌الاول به دستور شاه و توصیه [[سرگئی شاپشال |
لیاخوف، [[افسر]] [[ارتش روسیه]]، از طرف دربار [[تزار]] به [[ایران]] اعزام شد و در زمان سلطنت محمدعلی شاه قاجار، فرماندهی [[بریگاد قزاق|بریگاد مرکزی قوای قزاق]] را برعهده گرفت. کلنل لیاخوف در مقابل وزیر جنگ و هیچ یک از مقامات وقت ایران برای خود مسئولیتی قائل نبود و مستقیماً از [[پترزبورگ]] کسب تکلیف می‌کرد. وی در ۲۲ جمادی‌الاول سال ۱۳۲۶ ق، از طرف [[محمدعلی شاه قاجار]] به سمت فرماندار نظامی [[تهران]] منصوب شد و در ۲۳ جمادی‌الاول به دستور شاه و توصیه [[سرگئی شاپشال]] که در خدمت محمدعلی شاه قاجار بود و [[گارتوریک]] وزیر مختار [[روسیه]] در ایران، [[مجلس شورای ملی]] را به توپ بست. |
||
بر اثر این واقعه جمعی از [[نمایندگان مجلس ایران|نمایندگان مجلس]] را متفرق ساخت و عده‌ای را کشت و قوای [[قزاق]] وارد مجلس شدند و دست به تخریب و غارت زدند. بعد از این آشوب سازی مهلک، کلنل لیاخوف از طرف |
بر اثر این واقعه جمعی از [[نمایندگان مجلس ایران|نمایندگان مجلس]] را متفرق ساخت و عده‌ای را کشت و قوای [[قزاق]] وارد مجلس شدند و دست به تخریب و غارت زدند. بعد از این آشوب سازی مهلک، کلنل لیاخوف از طرف محمدعلی شاه قاجار مورد قدردانی قرار گرفت. |
||
لیاخوف تا روز اول رجب سال ۱۳۲۷ ق در خدمت محمدعلی شاه قاجار بود، ولی پس از [[فتح تهران]] توسط [[مجاهدان مشروطه|مجاهدان]] و [[بختیاری|سواران بختیاری]]، تسلیم اردوی [[ |
لیاخوف تا روز اول رجب سال ۱۳۲۷ ق در خدمت محمدعلی شاه قاجار بود، ولی پس از [[فتح تهران]] توسط [[مجاهدان مشروطه|مجاهدان]] و [[بختیاری|سواران بختیاری]]، تسلیم اردوی [[مشروطه‌خواه]]ان شد و از طرف [[علیقلی‌خان سردار اسعد]] و [[محمدولی‌خان تنکابنی]]، فاتحان مشروطه خواه تهران، تحت حفاظت [[یوسف خان امیر مجاهد]] قرار گرفت، تا مورد حمله [[مشروطه خواهان]] واقع نشود. |
||
لیاخوف در سوم رجب سال ۱۳۲۷ ق استعفای خود را تسلیم سپهسالار وزیر جنگ کرد و به [[پترزبورگ]] رفت. در سال |
لیاخوف در سوم رجب سال ۱۳۲۷ ق استعفای خود را تسلیم سپهسالار وزیر جنگ کرد و به [[سن پترزبورگ]] رفت. در سال ۱۹۱۷ (۱۳۲۶ ق) که [[انقلاب روسیه]] پدید آمد، به ژنرال دِنیکِن فرمانده [[روس‌های سفید]] پیوست و چون سفیدها شکست خوردند، به [[باتومی]] گریخت. ولی در آن جا، به دست سه تن [[گرجی]]، کشته شد.<ref>نسیم خلیلی، ''انقلاب مشروطیت ایران''، تهران: ققنوس، ۱۳۹۰</ref> |
||
در تاریخ مرگ و تاریخ استعفای ولادیمیر لیاخوف خطای عددی رخ داده است. |
در تاریخ مرگ و تاریخ استعفای ولادیمیر لیاخوف خطای عددی رخ داده است. |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
{{شخصیت‌های مشروطه}} |
{{شخصیت‌های مشروطه}} |
||
{{ترتیب‌پیش‌فرض:لیاخوف}} |
{{ترتیب‌پیش‌فرض:لیاخوف}} |
||
[[رده:افراد انقلاب مشروطه]] |
[[رده:افراد انقلاب مشروطه]] |
||
[[رده:اهالی روسیه]] |
[[رده:اهالی روسیه]] |
||
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۱:۰۳
روسی ولادیمیر لیاخوف | |
|---|---|
 کلنل لیاخوف | |
| زاده | ۲۰ ژوئن؟ ۱۸۶۹ |
| درگذشته | ژوئن ۱۹۱۹[۱] |
| درجه | کلنل |
| فرماندهی | فرمانده بریگارد قزاق ایران |
ولادیمیر پلاتونوویچ لیاخوف (به روسی: Владимир Платонович Ляхов) (۱۸۶۹ - ۱۹۱۹)، هفتمین فرمانده روسی بریگاد قزاق ایران بود که مجلس شورای ملی را به دستور محمدعلی شاه قاجار به توپ بست.[۲]
به دستور وی همچنین تنی چند از آزادی‌خواهان اعدام شدند.
لیاخوف، افسر ارتش روسیه، از طرف دربار تزار به ایران اعزام شد و در زمان سلطنت محمدعلی شاه قاجار، فرماندهی بریگاد مرکزی قوای قزاق را برعهده گرفت. کلنل لیاخوف در مقابل وزیر جنگ و هیچ یک از مقامات وقت ایران برای خود مسئولیتی قائل نبود و مستقیماً از پترزبورگ کسب تکلیف می‌کرد. وی در ۲۲ جمادی‌الاول سال ۱۳۲۶ ق، از طرف محمدعلی شاه قاجار به سمت فرماندار نظامی تهران منصوب شد و در ۲۳ جمادی‌الاول به دستور شاه و توصیه سرگئی شاپشال که در خدمت محمدعلی شاه قاجار بود و گارتوریک وزیر مختار روسیه در ایران، مجلس شورای ملی را به توپ بست.
بر اثر این واقعه جمعی از نمایندگان مجلس را متفرق ساخت و عده‌ای را کشت و قوای قزاق وارد مجلس شدند و دست به تخریب و غارت زدند. بعد از این آشوب سازی مهلک، کلنل لیاخوف از طرف محمدعلی شاه قاجار مورد قدردانی قرار گرفت.
لیاخوف تا روز اول رجب سال ۱۳۲۷ ق در خدمت محمدعلی شاه قاجار بود، ولی پس از فتح تهران توسط مجاهدان و سواران بختیاری، تسلیم اردوی مشروطه‌خواهان شد و از طرف علیقلی‌خان سردار اسعد و محمدولی‌خان تنکابنی، فاتحان مشروطه خواه تهران، تحت حفاظت یوسف خان امیر مجاهد قرار گرفت، تا مورد حمله مشروطه خواهان واقع نشود.
لیاخوف در سوم رجب سال ۱۳۲۷ ق استعفای خود را تسلیم سپهسالار وزیر جنگ کرد و به سن پترزبورگ رفت. در سال ۱۹۱۷ (۱۳۲۶ ق) که انقلاب روسیه پدید آمد، به ژنرال دِنیکِن فرمانده روس‌های سفید پیوست و چون سفیدها شکست خوردند، به باتومی گریخت. ولی در آن جا، به دست سه تن گرجی، کشته شد.[۳]
در تاریخ مرگ و تاریخ استعفای ولادیمیر لیاخوف خطای عددی رخ داده است.
طرح ریزی به توپ بستن مجلس
مشهور است که محمدعلی شاه عامل اصلی و طراح به توپ بستن مجلس بوده است، اما بنا بر گزارش‌های محرمانه‌ای که پانوف، روزنامه‌نگار بلغاری، از لیاخوف ربوده بود، طراح اصلی نقشه، لیاخوف و بارانوسکی (مترجم سفارت روس) و شاپشال (آجودان شاه و از اتباع روسیه) بودند که با ادارهٔ ارتش در تفلیس و سن‌پترزبورگ تماس داشتند و موافقت دولت روسیه را کسب کرده بودند. شاه ابتدا با نقشهٔ لیاخوف مخالفت کرد و خواهان روش مسالمت‌آمیزتری شد، زیرا از عواقب درگیری نظامی و کشتار مردم می‌ترسید، ولی لیاخوف گفت که جز این راهی نیست و تهدید کرد که در غیر این صورت، دیگر دولت روسیه در قبال وی تعهد و مسئولیتی نخواهد داشت. شاه به‌ناچار پذیرفت، ولی درخواست کرد تا جایی که ممکن است از خون‌ریزی خودداری کنند.متن صفحه.[۲]
منابع
- افراد انقلاب مشروطه
- اهالی روسیه
- جنبش روس‌های سفید
- درگذشتگان ۱۹۱۹ (میلادی)
- زادگان ۱۸۶۹ (میلادی)
- سیاست امپراتوری روسیه
- سیاستمداران اهل امپراتوری روسیه
- فرمانداران در ایران
- افراد روس قزاقستانیتبار
- کازاک
- مهاجران امپراتوری روسیه به ایران
- نظامیان اهل روسیه
- نظامیان جنگ جهانی اول اهل روسیه
- دور از وطنهای اهل روسیه در ایران