دلفین پاندایی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: جایگزینی پیوند جادویی شابک با الگو شابک
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۸۸: خط ۸۸:
[[رده:پستانداران آرژانتین]]
[[رده:پستانداران آرژانتین]]
[[رده:پستانداران توصیف‌شده در ۱۷۶۷ (میلادی)]]
[[رده:پستانداران توصیف‌شده در ۱۷۶۷ (میلادی)]]
[[رده:پستانداران توصیف‌شده در ۱۸۰۴ (میلادی)]]
[[رده:پستانداران شیلی]]
[[رده:پستانداران شیلی]]
[[رده:جانوران اقیانوس اطلس]]
[[رده:جانوران اقیانوس اطلس]]

نسخهٔ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۴:۵۴

دلفین راسو
دلفین راسویی در یک پارک نمایشی
اندازه در مقایسه با یک انسان متوسط
وضعیت حفاظت

کمبود داده (IUCN 3.1)[۱]
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
زیررده: جفت‌داران
راسته: آب‌بازان
زیرراسته: آب‌بازان دندان‌دار
تیره: دلفین‌سانان
سرده: سیاه‌سفیدها
گونه: C. commersonii
نام دوبخشی
Cephalorhynchus commersonii
Lacépède، ۱۸۰۴
زیستگاه دلفین راسو در آمریکای جنوبی
زیستگاه دلفین راسو در نزدیکی جزایر کرگولن

دلفین راسو یک آب‌باز و یکی از چهار عضو سرده سیاه‌سفیدها است. این دلفین با نام‌های دلفین کامرسون، دلفین ابلق و دلفین پاندا نیز خوانده می‌شود.

توصیف ظاهری

رنگ‌آمیزی بدن دلفین راسو در میان دیگر گونه‌های دلفین تک و منحصر به فرد است. سر، باله پشتی و دم‌باله در این دلفین به رنگ سیاه است و بدن و گلو به رنگ سفید اند. خط جداکننده دو بخش آشکار و واضح است. این دلفین از کوچکترین آب‌بازانی به شمار می‌رود که طولشان به کمتر از ۱٫۵ متر می‌رسد. یک دلفین راسوی ماده که در آب‌های پاتاگونیا گرفته شد با ۱٫۳۶ متر طول و ۲۳ کیلوگرم وزن کوچک‌جثه ترین آب‌باز ثبت شده است.[۲] ظاهر این دلفین آن را همانند گرازماهی می‌کند، با این حال رفتار آن مانند رفتار دیگر دلفین‌ها است. باله پشتی دارای شیب تیز و ملایمی در جلو است که در پشت انحنادار می‌شود. این دلفین پوزه ندارد. دلیل آنکه قلمرو این دلفین‌ها محدود به کرانه جنوبی آمریکای جنوبی و جزایر کرگولن، در جنوب اقیانوس هند، است ناشناخته مانده.

دو جنس به سادگی از روی رنگ‌آمیزی بدن تشخیص داده می‌شوند. نرها در زیر بدن و روی شکم الگویی سیاه رنگ به شکل قطره دارند، حال آنکه در ماده‌ها این الگو گردتر و دایره‌وار تر است. سن بلوغ جنسی در ماده‌ها شش تا نه سالگی است. نرها نیز تقریبن در همان سن به بلوغ می‌رسند. جفت‌گیری در فصل‌های بهار و زمستان انجام می‌شود. طول دوره بارداری ۱۱ ماه است. بیشترین عمر ثبت شده برای دلفین‌های راسو ۱۸ سال بوده است.

گستره و جمعیت

یک دلفین راسو در حال شنا در تنگه ماژلان.

دلفین‌های راسو در دو منطقه جهان پراکنده شده اند. بیشترین گروه جمعیتی در کرانه‌های آرژانتین و جزایر فالکلند زندگی می‌کند. گروه دوم، که در دهه ۱۹۵۰ کشف شدند، در آب‌های جزایر کرگولن یافت می‌شوند. این جزایر در ۸٬۰۰۰ کیلومتری مکان زندگی گروه نخست قرار دارند. این جانوران آب‌های کم عمق را ترجیح می‌دهند. جمعیت جهانی آن‌ها مشخص نیست، با این حال یک سرشماری در سال ۱۹۸۴ تعداد ۳٬۴۰۰ تا از آن‌ها را در کنار تنگه ماژلان تخمین زد.

رفتار

دلفین راسو بسیار فعال است. اغلب می‌توان آن را در حالی که بر سطح آب با سرعت شنا می‌کند و از آن به بیرون می‌پرد دید. این دلفین همچنین در حال شنا بدن خود را می‌چرخاند یا در آب دور می‌زند. همچنین گاه بر روی موج‌های اقیانوس در کنار کرانه بازی می‌کند. دلفین راسو مانند بسیاری دیگر از دلفین‌ها بر موج‌های ایجاد شده در پشت و کنار کشتی‌ها و قایق‌های تندرو پرش و بازی می‌کند. آن‌ها همچنین دوست دارند تا برعکس و روی پشتشان شنا کنند، حالتی که گمان می‌رود به آن‌ها در دیدن بهتر طعمه‌هایشان کمک می‌کند.

غذای این گونه را بیشتر ماهیان لجهای و ماهی مرکب تشکیل می‌دهد. جمعیت ساکن جنوب آمریکای جنوبی سخت‌پوستان را نیز شکار می‌کنند.

وضعیت بقا

اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست وضعیت بقای دلفین راسو را در سیاهه قرمز خود در حالت اطلاعات ناکافی طبقه بندی کرده است.[۱] به دلیل علاقه این دلفین به زندگی در نزدیکی کرانه‌ها، احتمال گیر افتادنش در تورهای ماهیگیری وجود دارد. جمعیت دلفین‌های ساکن آمریکای جنوبی در پیوست دو کنوانسیون بن قرار دارد.[۳] نزدیک به دوازده دلفین راسو در پارک‌های نمایشی از جمله سی ورلد در ایالات متحده و چند آکواریوم در ژاپن در اسارت نگه داشته می‌شوند.

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Reeves, R.R., Crespo, E.A., Dans, Jefferson, T.A., Karczmarski, L., Laidre, K., O’Corry-Crowe, G., Pedraza, S., Rojas-Bracho, L., Secchi, E.R., Slooten, E., Smith, B.D., Wang, JY. & Zhou, K. (۲۰۰۸). «Cephalorhynchus commersonii». IUCN Red List of Threatened Species 2008. دریافت‌شده در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۱.
  2. The Guinness Book of Animal Facts and Feats، Sterling Pub Co Inc، ۱۹۸۳، شابک ۹۷۸-۰-۸۵۱۱۲-۲۳۵-۹
  3. «Appendix II» (PDF). Convention on the Conservation of Migratory Species of Wild Animals (CMS). دریافت‌شده در ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۱.
  • Reeves, Stewart, Clapham and Powell (۲۰۰۲)، National Audubon Society Guide to Marine Mammals of the World، Knopf، شابک ۰-۳۷۵-۴۱۱۴۱-۰

پیوند به بیرون