محمد عوفی: تفاوت میان نسخهها
جز حذف از رده:دانشمندان اهل ایران ردهانبوه |
جز ربات: جایگزینی پیوند جادویی شابک با الگو شابک |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
بر پایه دادههایی در: [http://www.irib.ir/radio/adab/1Tarikh/index.asp?recID=18 تاریخ ادبیات] |
بر پایه دادههایی در: [http://www.irib.ir/radio/adab/1Tarikh/index.asp?recID=18 تاریخ ادبیات] |
||
* {{یادکرد |کتاب=[[لغتنامه دهخدا]] جلد ۳۵ شماره مسلسل۸۵ |نویسنده = [[علیاکبر دهخدا|دهخدا، علیاکبر]]| ناشر=[[دانشگاه تهران]]، سازمان لغتنامه| شهر= [[تهران]]|کوشش=زیر نظر [[محمد معین]]| دکتر محمد معین}} |
* {{یادکرد |کتاب=[[لغتنامه دهخدا]] جلد ۳۵ شماره مسلسل۸۵ |نویسنده = [[علیاکبر دهخدا|دهخدا، علیاکبر]]| ناشر=[[دانشگاه تهران]]، سازمان لغتنامه| شهر= [[تهران]]|کوشش=زیر نظر [[محمد معین]]| دکتر محمد معین}} |
||
* {{یادکرد|فصل=مقدمه|کتاب=گزیدهٔ جوامع الحکایات و لوامع الروایات|نویسنده = [[سدیدالدین محمد عوفی|عوفی، سدیدالدین محمد]] |ناشر =انتشارات علمی و فرهنگی|چاپ=هفتم|شهر=[[تهران]]|کوشش=به کوشش جعفر شعار|سال=۱۳۸۲|شابک= |
* {{یادکرد|فصل=مقدمه|کتاب=گزیدهٔ جوامع الحکایات و لوامع الروایات|نویسنده = [[سدیدالدین محمد عوفی|عوفی، سدیدالدین محمد]] |ناشر =انتشارات علمی و فرهنگی|چاپ=هفتم|شهر=[[تهران]]|کوشش=به کوشش جعفر شعار|سال=۱۳۸۲|شابک=964-445-300-X}} |
||
{{تاریخنگاران دوره اسلامی}} |
{{تاریخنگاران دوره اسلامی}} |
||
{{دادههای کتابخانهای}} |
{{دادههای کتابخانهای}} |
نسخهٔ ۲۰ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۳۱
نورالدین محمد عوفی بخاری، تاریخنگار، زندگینامه نویس، مترجم و ادیب خراسانی که در اواخر سدهٔ ششم و اوایل سدهٔ هفتم هجری، میزیست. او به محمدبن محمد عوفی بخاری و سدیدالدین محمد عوفی نیز مشهور و ملقب است به سدیدالدین یا نورالدین.
از اعقاب عبدالرحمانبن عوف از صحابه پیامبر اسلام بود و به همین سبب خاندان او به عوفی شهرت دارند.
محمد عوفی در نوشتن گلچین قطعات ادبی متبحر بودهاست.[۱]
زندگی
در نیمهٔ دوم سدهٔ ششم هجری در بخارا بهدنیا آمد و در همان شهر تحصیل کرد و سپس به بسیاری از شهرهای ماوراءالنهر و خراسان و سیستان سفر کرد. او تا اواخر حکومت سلطان محمد خوارزم شاه در خراسان به سر میبرد و ضمن دیدار و گفتگو با بزرگان و مشاهیر همعصرش به گردآوری اطلاعات تاریخی دست پیدا میکرد که در کتابهایاش ثبت شدهاست. در هنگام حملهٔ مغول رهسپار هندوستان شد و عمر را در دستگاه مملوکهای غوری در سند گذارند. از اواخر عمر او و چگونگی و تاریخ دقیق مرگش اطلاعی در دست نیست.[۲]
آثار
آثار معروف او:
- لبابالالباب (تألیف در حدود سال ۶۱۸ ق.) نخستین تذکره در بارهٔ شاعران پارسیگو[۳].
- جوامع الحکایات و لوامع الروایات (تألیف در حدود سال ۶۳۰)، کتابی حجیم شامل حکایات ادبی و تاریخی.
- الفرج بعد الشده نوشتهٔ تنوخی را از عربی به فارسی برگرداند.[۴]
پانویس
منابع
بر پایه دادههایی در: تاریخ ادبیات
- دهخدا، علیاکبر، لغتنامه دهخدا جلد ۳۵ شماره مسلسل۸۵، به کوشش زیر نظر محمد معین.، تهران: دانشگاه تهران، سازمان لغتنامه
- عوفی، سدیدالدین محمد (۱۳۸۲)، «مقدمه»، گزیدهٔ جوامع الحکایات و لوامع الروایات، به کوشش به کوشش جعفر شعار.، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، شابک ۹۶۴-۴۴۵-۳۰۰-X پارامتر
|چاپ=
اضافه است (کمک)