دونوازی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
+ چند ردهٔ دیگر |
|||
خط ۵: | خط ۵: | ||
در دورهٔ [[رنسانس|رنسانسِ]] موسیقی، نوع خاصی از دوئت به نام بیسینیوم {{انگلیسی|bicinuim}} متداول بود که در آن، معلم و شاگرد به اجرای یک [[اتود]] آموزشی میپرداختند. |
در دورهٔ [[رنسانس|رنسانسِ]] موسیقی، نوع خاصی از دوئت به نام بیسینیوم {{انگلیسی|bicinuim}} متداول بود که در آن، معلم و شاگرد به اجرای یک [[اتود]] آموزشی میپرداختند. |
||
[[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] برابرهای '''دونوازی'''، '''دوسرایی''' و '''دوتایی''' را برای «دوئِت» تصویب کردهاست. |
[[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] برابرهای '''دونوازی'''، '''دوسرایی''' و '''دوتایی''' را برای «دوئِت» تصویب کردهاست. |
||
{{گروههای موسیقی}} |
{{گروههای موسیقی}} |
نسخهٔ ۳ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۵۲
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
دونَوازی، دوسرایی، دوتایی یا دوئت (به انگلیسی: duet) یا دوئو (به فرانسوی: duo) به قطعهای از موسیقی گفته میشود که در آن دو نفر به اجرا میپردازند. در موسیقی کلاسیک این اصطلاح معمولاً برای دو خواننده یا دو نوازندهٔ پیانو بهکار میرود. اگر دوئت پیانو توسط دو نوازنده روی یک پیانو اجرا شود، به آن قطعه «چهاردستی» میگویند. البته ممکن است که دونوازی توسط دو پیانو انجام شود.
در دورهٔ رنسانسِ موسیقی، نوع خاصی از دوئت به نام بیسینیوم (به انگلیسی: bicinuim) متداول بود که در آن، معلم و شاگرد به اجرای یک اتود آموزشی میپرداختند.
فرهنگستان زبان و ادب فارسی برابرهای دونوازی، دوسرایی و دوتایی را برای «دوئِت» تصویب کردهاست.