یاقوت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''یاقوت''' نوع سرخ‌رنگ و متبلور [[کوراندوم]] است که بعد از [[الماس]] سخت‌ترین کانی‌ها محسوب می‌شود. کوراندوم از کانی‌های [[سنگ‌های آذرین]] است و نوعی [[آلومین]] (اکسید آلومینیوم) محسوب می‌شود که ممکن است حاوی مقدار کمی ناخالصی از عناصری همچون [[تیتانیوم]]، [[مس]]، [[منگنز]]، [[کروم]] و [[آهن]] آغشته شود. وجود این ناخالصی‌ها باعث ایجاد رنگ‌های مختلف مانند آبی، زرد، بنفش، صورتی، نارنجی، و سرخ در کوراندوم می‌شود. کوراندوم‌هایی که رنگی به‌جز سرخ و صورتی داشته باشند [[یاقوت کبود]] نامیده می‌شوند و کوراندوم‌های سرخ‌رنگ و صورتی با نام یاقوت سرخ شناخته می‌شوند. |
'''یاقوت''' نوع سرخ‌رنگ و متبلور [[کوراندوم]] است که بعد از [[الماس]] سخت‌ترین کانی‌ها محسوب می‌شود. کوراندوم از کانی‌های [[سنگ‌های آذرین]] است و نوعی [[آلومین]] (اکسید آلومینیوم) محسوب می‌شود که ممکن است حاوی مقدار کمی ناخالصی از عناصری همچون [[تیتانیوم]]، [[مس]]، [[منگنز]]، [[کروم]] و [[آهن]] آغشته شود. وجود این ناخالصی‌ها باعث ایجاد رنگ‌های مختلف مانند آبی، زرد، بنفش، صورتی، نارنجی، و سرخ در کوراندوم می‌شود. کوراندوم‌هایی که رنگی به‌جز سرخ و صورتی داشته باشند [[یاقوت کبود]] نامیده می‌شوند و کوراندوم‌های سرخ‌رنگ و صورتی با نام یاقوت سرخ شناخته می‌شوند. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
بیشتر یاقوت جهان در کشورهای [[میانمار]]، [[سریلانکا]]، [[کنیا]]، [[ماداگاسکار]] و [[تایلند]] قرار دارد و مرغوبترین آن‌ها در [[دره موگوک]] در [[میانمار]] یافت می‌شود. |
بیشتر یاقوت جهان در کشورهای [[میانمار]]، [[سریلانکا]]، [[کنیا]]، [[ماداگاسکار]] و [[تایلند]] قرار دارد و مرغوبترین آن‌ها در [[دره موگوک]] در [[میانمار]] یافت می‌شود. |
||
ریشهٔ نهایی این واژه از [[یونانی باستان]] huakinthos است که یک بار از عربی به صورت «یاقوت» و یک بار از فارسی میانه به صورت «یاکَند» وارد فارسی شده است. |
ریشهٔ نهایی این واژه از [[یونانی باستان]] huakinthos است که یک بار از عربی به صورت «یاقوت» و یک بار از فارسی میانه به صورت «یاکَند» وارد فارسی شده است. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== باور پیشینیان == |
== باور پیشینیان == |
||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۵۴
یاقوت نوع سرخ‌رنگ و متبلور کوراندوم است که بعد از الماس سخت‌ترین کانی‌ها محسوب می‌شود. کوراندوم از کانی‌های سنگ‌های آذرین است و نوعی آلومین (اکسید آلومینیوم) محسوب می‌شود که ممکن است حاوی مقدار کمی ناخالصی از عناصری همچون تیتانیوم، مس، منگنز، کروم و آهن آغشته شود. وجود این ناخالصی‌ها باعث ایجاد رنگ‌های مختلف مانند آبی، زرد، بنفش، صورتی، نارنجی، و سرخ در کوراندوم می‌شود. کوراندوم‌هایی که رنگی به‌جز سرخ و صورتی داشته باشند یاقوت کبود نامیده می‌شوند و کوراندوم‌های سرخ‌رنگ و صورتی با نام یاقوت سرخ شناخته می‌شوند.
بیشتر یاقوت جهان در کشورهای میانمار، سریلانکا، کنیا، ماداگاسکار و تایلند قرار دارد و مرغوبترین آن‌ها در دره موگوک در میانمار یافت می‌شود.
ریشهٔ نهایی این واژه از یونانی باستان huakinthos است که یک بار از عربی به صورت «یاقوت» و یک بار از فارسی میانه به صورت «یاکَند» وارد فارسی شده است. یاقوت سرخ یاقوت سرخ معدنی انگشتر یاقوت سرخ
باور پیشینیان
بر پایه باور و پیشینیان همه گوهرها در آتش می‌گدازد بجز یاقوت رُمّانی. محمد بن محمود همدانی در کتاب عجایب‌نامه درباره یاقوت می‌گوید:
«طبع وی گرم و خشک است، به درجه رابع. هر که با خود دارد از طاعون ایمن بُوَد. یاقوت از زر و سرب سنگی‌تر بُوَد. معدن وی کوه رُهون است به سَرَندیب(سریلانکا) که آدم به آن فروآمد، و در میان دریاست. هر که یاقوت با خود دارد، خون در تن وی صافی کند و از خُمود و سکته و صرع ایمن بود.»
نگارخانه
منابع
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ یاقوت موجود است. |
- ویکی‌پدیای انگلیسی
- همدانی، محمد ابن محمود، عجایب‌نامه، ویرایش متن: جعفر مدرس صادقی، تهران: نشر مرکز ۱۳۷۵خ، ص۳۹۲
 | این یک مقالهٔ خرد شیمی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |