استان لا پامپا: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۳۶°۳۷′ جنوبی ۶۴°۱۷′ غربی / ۳۶٫۶۱۷°جنوبی ۶۴٫۲۸۳°غربی / -36.617; -64.283
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز Modern Sciences صفحهٔ ایالت لا پامپا را به استان لا پامپا منتقل کرد
Modernbot (بحث | مشارکت‌ها)
جز تمیزکاری با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۱: خط ۱:
{{Infobox settlement
{{Infobox settlement
| name = ایالت لاپامپا
| name = استان لا پامپا
| native_name = Provincia de La Pampa
| native_name = Provincia de La Pampa
| native_name_lang =
| native_name_lang =
| settlement_type = [[ایالت‌های آرژانتین|ایالت]]
| settlement_type = [[استان‌های آرژانتین|استان]]
| image_skyline =
| image_skyline =
| image_alt =
| image_alt =
خط ۱۸: خط ۱۸:
| mapsize = 200px
| mapsize = 200px
| map_alt =
| map_alt =
| map_caption = محل ایالت لاپامپا در نقشهٔ آرژانتین
| map_caption = محل استان لا پامپا در نقشهٔ آرژانتین
| image_map1 La pampa province (Argentina), departments and capital.png
| image_map1 La pampa province (Argentina), departments and capital.png
| mapsize1 = 150px
| mapsize1 = 150px
خط ۴۴: خط ۴۴:
| established_date =
| established_date =
| founder =
| founder =
| seat_type = [[فهرست شهرهای آرژانتین|مرکز ایالت]]
| seat_type = [[فهرست شهرهای آرژانتین|مرکز استان]]
| seat = [[سانتا روسا]]
| seat = [[سانتا روسا]]
| government_footnotes =
| government_footnotes =
خط ۷۷: خط ۷۷:
| footnotes =}}
| footnotes =}}


'''ایالت لاپامپا''' {{اسپانیایی|Provincia de La Pampa}}، یکی از ۲۳ ایالت [[آرژانتین]]، واقع در منطقه [[پامپاس]] در [[مرکز کشور]] می‌باشد. این ایالت با ایالات [[ایالت سان لوییز|سان لوییز]]، [[ایالت کوردوبا (آرژانتین)|کوردوبا]]، [[ایالت بوئنوس آیرس|بوئنوس آیرس]]، [[ایالت ریونگرو|ریونگرو]]، [[ایالت نئوکن|نئوکن]] و [[ایالت مندوزا|مندوزا]] مرز مشترک دارد.
'''استان لا پامپا''' {{اسپانیایی|Provincia de La Pampa}}، یکی از ۲۳ استان [[آرژانتین]]، واقع در منطقه [[پامپاس]] در [[مرکز کشور]] می‌باشد. این استان با ایالات [[استان سان لوییز|سان لوییز]]، [[استان کوردوبا، آرژانتین|کوردوبا]]، [[استان بوئنوس آیرس|بوئنوس آیرس]]، [[استان ریو نگرو|ریو نگرو]]، [[استان نئوکن|نئوکن]] و [[استان مندوسا|مندوسا]] مرز مشترک دارد.


== مشخصات ==
== مشخصات ==
خط ۸۷: خط ۸۷:
== تاریخچه ==
== تاریخچه ==


در سال ۱۶۰۴ میلادی ارنانداریاز پا به منطقه‌ای (لاپامپای کنونی) گذاشت که بعدها در سال ۱۶۶۲ توسط [[«خرونیمو لوئیز ده کابره را»]] کشف شد. با وجود این اکتشاف، اقامتگاه‌های دائمی از سدهٔ ۱۸ در منطقه ایجاد شد. اسپانیایی‌ها پس از مهاجرت با مقاومت بومیان محلی روبرو شدند. این مقاومت تا فرمانداری [[خوان مانوئل ده روساس]] و حتی پس از آن، تا [[عملیات «فتح صحرا»]] (دههٔ ۱۸۷۰ م.) ادامه یافت. در این [[عملیات نظامی]] که به فرماندهی ژنرال [[خولیو روکا]] انجام گرفت، منطقهٔ [[پاتاگونیا]] به دست مهاجران افتاد و بومیان از آنجا بیرون رانده شدند. منطقه، بین افسران نظامی تقسیم شد و نخستین اقامتگاه‌ها در آن ساخته شد.
در سال ۱۶۰۴ میلادی ارنانداریاز پا به منطقه‌ای (لا پامپای کنونی) گذاشت که بعدها در سال ۱۶۶۲ توسط [[«خرونیمو لوئیز ده کابره را»]] کشف شد. با وجود این اکتشاف، اقامتگاه‌های دائمی از سدهٔ ۱۸ در منطقه ایجاد شد. اسپانیایی‌ها پس از مهاجرت با مقاومت بومیان محلی روبرو شدند. این مقاومت تا فرمانداری [[خوان مانوئل ده روساس]] و حتی پس از آن، تا [[عملیات «فتح صحرا»]] (دههٔ ۱۸۷۰ م.) ادامه یافت. در این [[عملیات نظامی]] که به فرماندهی ژنرال [[خولیو روکا]] انجام گرفت، منطقهٔ [[پاتاگونیا]] به دست مهاجران افتاد و بومیان از آنجا بیرون رانده شدند. منطقه، بین افسران نظامی تقسیم شد و نخستین اقامتگاه‌ها در آن ساخته شد.
در سال ۱۸۸۴ منطقه زیر نام «قلمروی ملی لاپامپای مرکزی» که شامل [[ایالت ریونگرو]] ی کنونی نیز می‌شد تشکیل شد. جمعیت این خطه که در آن زمان ۲۵ هزار نفر بود تا سال ۱۹۱۵ به ۱۱۰ هزار نفررسید. ۴۰ سال بعد، خطهٔ مزبور تجزیه شد و لاپامپا استقلال خود را به عنوان یک ایالت به دست آورد.
در سال ۱۸۸۴ منطقه زیر نام «قلمروی ملی لا پامپای مرکزی» که شامل [[استان ریو نگرو]] ی کنونی نیز می‌شد تشکیل شد. جمعیت این خطه که در آن زمان ۲۵ هزار نفر بود تا سال ۱۹۱۵ به ۱۱۰ هزار نفررسید. ۴۰ سال بعد، خطهٔ مزبور تجزیه شد و لا پامپا استقلال خود را به عنوان یک استان به دست آورد.
ایالت لاپامپا با وجود نمایهٔ روستایی، یکی از بالقوه‌ترین مناطق در زمینه آموزشی ست.
استان لا پامپا با وجود نمایهٔ روستایی، یکی از بالقوه‌ترین مناطق در زمینه آموزشی ست.


== جغرافیا و اقلیم ==
== جغرافیا و اقلیم ==


ایالت لاپامپا در مرکز منطقهٔ پامپاس قرار گرفته‌است. میزان بارش سالانه در این استپ هموار و کم ارتفاع، ۵۰۰ میلیمتر می‌باشد. رطوبت کم و هوای معتدل اختلاف دمای زیادی بین روز و شب به وجود اورده‌است که در پوشش گیاهی منطقه تاثیر زیادی دارد.
استان لا پامپا در مرکز منطقهٔ پامپاس قرار گرفته‌است. میزان بارش سالانه در این استپ هموار و کم ارتفاع، ۵۰۰ میلیمتر می‌باشد. رطوبت کم و هوای معتدل اختلاف دمای زیادی بین روز و شب به وجود اورده‌است که در پوشش گیاهی منطقه تاثیر زیادی دارد.
شمال غرب ایالت - در همسایگی [[ایالت بوئنوس آیرس]] – منطقه پرباران «پامپا اومیدا» (پامپای مرطوب) نام دارد. تاثیر منطقهٔ خشک کویو با کوه‌های کم ارتفاع نیز در غرب دیده می‌شود.
شمال غرب استان - در همسایگی [[استان بوئنوس آیرس]] – منطقه پرباران «پامپا اومیدا» (پامپای مرطوب) نام دارد. تاثیر منطقهٔ خشک کویو با کوه‌های کم ارتفاع نیز در غرب دیده می‌شود.
رودهای جاری در لاپامپا عبارتند از: [[رود کلرادو]] (در مرز با ایالت ریونگرو) و [[رود سالادو]].
رودهای جاری در لا پامپا عبارتند از: [[رود کلرادو]] (در مرز با استان ریو نگرو) و [[رود سالادو]].


== اقتصاد ==
== اقتصاد ==


لاپامپا با تولید ارزش ۲/۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ (بیست درصد میانگین ملی) از فعال‌ترین ایالات در بخش کشاورزی است. مهم‌ترین فعالیت آن را شاید بتوان پرورش گاو با ۳۶۳۲۶۸۴ راس، گوسفند (۲۰۲ هزار راس)، بز (۱۴۰ هزار راس) و خوک (۶۰ هزار راس) دانست.
لا پامپا با تولید ارزش ۲/۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ (بیست درصد میانگین ملی) از فعال‌ترین ایالات در بخش کشاورزی است. مهم‌ترین فعالیت آن را شاید بتوان پرورش گاو با ۳۶۳۲۶۸۴ راس، گوسفند (۲۰۲ هزار راس)، بز (۱۴۰ هزار راس) و خوک (۶۰ هزار راس) دانست.
در خاک‌های حاصلخیز بخش شمال شرق ایالت، محصولاتی چون گندم (۱۰ درصد تولید ملی)، [[آفتاب گردان]] (۱۳ درصد تولید ملی)، ذرت، جو و سایر غلات تولید می‌شود.
در خاک‌های حاصلخیز بخش شمال شرق استان، محصولاتی چون گندم (۱۰ درصد تولید ملی)، [[آفتاب گردان]] (۱۳ درصد تولید ملی)، ذرت، جو و سایر غلات تولید می‌شود.
از دیگر منابع درآمدزا می‌توان به صنعت لبنیات سازی با ۳۰۰ مرکز و ۲۵ کارخانه پنیر سازی، تولید عسل و استخراج نمک اشاره کرد.
از دیگر منابع درآمدزا می‌توان به صنعت لبنیات سازی با ۳۰۰ مرکز و ۲۵ کارخانه پنیر سازی، تولید عسل و استخراج نمک اشاره کرد.
اگر چه توریسم در ایالت چندان رشدی نداشته اما شهر [[سانتا روزا]] (مرکز ایالت) و پارک ملی لیوئه کالل در شمار جاذبه‌های جهانگردی ایالت می‌باشند.
اگر چه توریسم در استان چندان رشدی نداشته اما شهر [[سانتا روزا]] (مرکز استان) و پارک ملی لیوئه کالل در شمار جاذبه‌های جهانگردی استان می‌باشند.


== تقسیمان سیاسی ==
== تقسیمان سیاسی ==


ایالت به ۲۲ بخش (دپارتمان) تقسیم می‌شود.
استان به ۲۲ بخش (دپارتمان) تقسیم می‌شود.


۱ – بخش آترئوکو
۱ – بخش آترئوکو
خط ۱۵۶: خط ۱۵۶:
* ویکی‌پدیای انگلیسی
* ویکی‌پدیای انگلیسی


{{ایالت‌های آرژانتین}}
{{استان‌های آرژانتین}}


[[رده:ایالت لاپامپا]]
[[رده:استان لا پامپا]]
[[رده:ایالت‌ها و قلمروهای بنیان‌گذاری‌شده در ۱۹۴۵ (میلادی)]]
[[رده:ایالت‌ها و قلمروهای بنیان‌گذاری‌شده در ۱۹۴۵ (میلادی)]]
[[رده:استان‌های آرژانتین|لاپامپا]]
[[رده:استان‌های آرژانتین|لا پامپا]]
[[رده:بنیان‌گذاری‌های ۱۹۴۵ (میلادی) در آرژانتین]]
[[رده:بنیان‌گذاری‌های ۱۹۴۵ (میلادی) در آرژانتین]]

نسخهٔ ‏۲۶ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۵:۳۸

استان لا پامپا
Provincia de La Pampa
پرچم استان لا پامپا
پرچم
نشان رسمی استان لا پامپا
مهر
محل استان لا پامپا در نقشهٔ آرژانتین
محل استان لا پامپا در نقشهٔ آرژانتین
مختصات: ۳۶°۳۷′ جنوبی ۶۴°۱۷′ غربی / ۳۶٫۶۱۷°جنوبی ۶۴٫۲۸۳°غربی / -36.617; -64.283
کشور آرژانتین
مرکز استانسانتا روسا
مدیریت
 • فرمانداراسکار خورخه
مساحت
 • کل۱۴۳٬۴۴۰ کیلومتر مربع (۵۵۳۸۰ مایل مربع)
جمعیت
 (۲۰۰۱)
 • کل۲۹۹٬۲۹۴
نام اهلیت(ها)Pampeano
منطقه زمانییوتی‌سی ۳- (ART)
کد ایزو ۳۱۶۶AR-L
وبگاه

استان لا پامپا (به اسپانیایی: Provincia de La Pampa)، یکی از ۲۳ استان آرژانتین، واقع در منطقه پامپاس در مرکز کشور می‌باشد. این استان با ایالات سان لوییز، کوردوبا، بوئنوس آیرس، ریو نگرو، نئوکن و مندوسا مرز مشترک دارد.

مشخصات

  • مرکز: سانتا روسا
  • مساحت: ۱۴۳۴۴۰ کیلومترمربع
  • جمعیت: ۲۹۹۲۹۴ (تا ۲۰۰۱)
  • فرماندار: اسکار خورخه

تاریخچه

در سال ۱۶۰۴ میلادی ارنانداریاز پا به منطقه‌ای (لا پامپای کنونی) گذاشت که بعدها در سال ۱۶۶۲ توسط «خرونیمو لوئیز ده کابره را» کشف شد. با وجود این اکتشاف، اقامتگاه‌های دائمی از سدهٔ ۱۸ در منطقه ایجاد شد. اسپانیایی‌ها پس از مهاجرت با مقاومت بومیان محلی روبرو شدند. این مقاومت تا فرمانداری خوان مانوئل ده روساس و حتی پس از آن، تا عملیات «فتح صحرا» (دههٔ ۱۸۷۰ م.) ادامه یافت. در این عملیات نظامی که به فرماندهی ژنرال خولیو روکا انجام گرفت، منطقهٔ پاتاگونیا به دست مهاجران افتاد و بومیان از آنجا بیرون رانده شدند. منطقه، بین افسران نظامی تقسیم شد و نخستین اقامتگاه‌ها در آن ساخته شد. در سال ۱۸۸۴ منطقه زیر نام «قلمروی ملی لا پامپای مرکزی» که شامل استان ریو نگرو ی کنونی نیز می‌شد تشکیل شد. جمعیت این خطه که در آن زمان ۲۵ هزار نفر بود تا سال ۱۹۱۵ به ۱۱۰ هزار نفررسید. ۴۰ سال بعد، خطهٔ مزبور تجزیه شد و لا پامپا استقلال خود را به عنوان یک استان به دست آورد. استان لا پامپا با وجود نمایهٔ روستایی، یکی از بالقوه‌ترین مناطق در زمینه آموزشی ست.

جغرافیا و اقلیم

استان لا پامپا در مرکز منطقهٔ پامپاس قرار گرفته‌است. میزان بارش سالانه در این استپ هموار و کم ارتفاع، ۵۰۰ میلیمتر می‌باشد. رطوبت کم و هوای معتدل اختلاف دمای زیادی بین روز و شب به وجود اورده‌است که در پوشش گیاهی منطقه تاثیر زیادی دارد. شمال غرب استان - در همسایگی استان بوئنوس آیرس – منطقه پرباران «پامپا اومیدا» (پامپای مرطوب) نام دارد. تاثیر منطقهٔ خشک کویو با کوه‌های کم ارتفاع نیز در غرب دیده می‌شود. رودهای جاری در لا پامپا عبارتند از: رود کلرادو (در مرز با استان ریو نگرو) و رود سالادو.

اقتصاد

لا پامپا با تولید ارزش ۲/۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ (بیست درصد میانگین ملی) از فعال‌ترین ایالات در بخش کشاورزی است. مهم‌ترین فعالیت آن را شاید بتوان پرورش گاو با ۳۶۳۲۶۸۴ راس، گوسفند (۲۰۲ هزار راس)، بز (۱۴۰ هزار راس) و خوک (۶۰ هزار راس) دانست. در خاک‌های حاصلخیز بخش شمال شرق استان، محصولاتی چون گندم (۱۰ درصد تولید ملی)، آفتاب گردان (۱۳ درصد تولید ملی)، ذرت، جو و سایر غلات تولید می‌شود. از دیگر منابع درآمدزا می‌توان به صنعت لبنیات سازی با ۳۰۰ مرکز و ۲۵ کارخانه پنیر سازی، تولید عسل و استخراج نمک اشاره کرد. اگر چه توریسم در استان چندان رشدی نداشته اما شهر سانتا روزا (مرکز استان) و پارک ملی لیوئه کالل در شمار جاذبه‌های جهانگردی استان می‌باشند.

تقسیمان سیاسی

استان به ۲۲ بخش (دپارتمان) تقسیم می‌شود.

۱ – بخش آترئوکو

۲ – بخش کالئو کالئو

۳ – بخش مرکزی (با مرکزیت سانتا روزا)

۴ – بخش کاتریلو

۵ – بخش چالیلئو

۶ – بخش چاپالئوفو

۷ – بخش چیکال کو

۸ – بخش کونه لو

۹ – بخش کوراکو

۱۰ – بخش گاتراچه

۱۱ – بخش اونکال

۱۲ – بخش لیوئه کالل

۱۳ – بخش لیمای مائویدا

۱۴ – بخش لوونتوئه

۱۵ – بخش ماراکو

۱۶ – بخش پوئلن

۱۷ – بخش کمو کمو

۱۸ – بخش رانکول

۱۹ – بخش رئالیکو

۲۰ – بخش توآی

۲۱- بخش تره نل

۲۲ – بخش اوتراکان

منابع

  • ویکی‌پدیای انگلیسی