استان لا پامپا: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۳۶°۳۷′ جنوبی ۶۴°۱۷′ غربی / ۳۶٫۶۱۷°جنوبی ۶۴٫۲۸۳°غربی / -36.617; -64.283
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
MammothBot (بحث | مشارکت‌ها)
←‏top: اصلاح پیوند(های) داخلی با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۱۶۰: خط ۱۶۰:
[[رده:ایالت لاپامپا]]
[[رده:ایالت لاپامپا]]
[[رده:ایالت‌ها و قلمروهای بنیان‌گذاری‌شده در ۱۹۴۵ (میلادی)]]
[[رده:ایالت‌ها و قلمروهای بنیان‌گذاری‌شده در ۱۹۴۵ (میلادی)]]
[[رده:ایالت‌های آرژانتین|لاپامپا]]
[[رده:استان‌های آرژانتین|لاپامپا]]
[[رده:بنیان‌گذاری‌های ۱۹۴۵ (میلادی) در آرژانتین]]
[[رده:بنیان‌گذاری‌های ۱۹۴۵ (میلادی) در آرژانتین]]

نسخهٔ ‏۲۶ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۴:۳۸

ایالت لاپامپا
Provincia de La Pampa
پرچم ایالت لاپامپا
پرچم
نشان رسمی ایالت لاپامپا
مهر
محل ایالت لاپامپا در نقشهٔ آرژانتین
محل ایالت لاپامپا در نقشهٔ آرژانتین
مختصات: ۳۶°۳۷′ جنوبی ۶۴°۱۷′ غربی / ۳۶٫۶۱۷°جنوبی ۶۴٫۲۸۳°غربی / -36.617; -64.283
کشور آرژانتین
مرکز ایالتسانتا روسا
مدیریت
 • فرمانداراسکار خورخه
مساحت
 • کل۱۴۳٬۴۴۰ کیلومتر مربع (۵۵۳۸۰ مایل مربع)
جمعیت
 (۲۰۰۱)
 • کل۲۹۹٬۲۹۴
نام اهلیت(ها)Pampeano
منطقه زمانییوتی‌سی ۳- (ART)
کد ایزو ۳۱۶۶AR-L
وبگاه

ایالت لاپامپا (به اسپانیایی: Provincia de La Pampa)، یکی از ۲۳ ایالت آرژانتین، واقع در منطقه پامپاس در مرکز کشور می‌باشد. این ایالت با ایالات سان لوییز، کوردوبا، بوئنوس آیرس، ریونگرو، نئوکن و مندوزا مرز مشترک دارد.

مشخصات

  • مرکز: سانتا روسا
  • مساحت: ۱۴۳۴۴۰ کیلومترمربع
  • جمعیت: ۲۹۹۲۹۴ (تا ۲۰۰۱)
  • فرماندار: اسکار خورخه

تاریخچه

در سال ۱۶۰۴ میلادی ارنانداریاز پا به منطقه‌ای (لاپامپای کنونی) گذاشت که بعدها در سال ۱۶۶۲ توسط «خرونیمو لوئیز ده کابره را» کشف شد. با وجود این اکتشاف، اقامتگاه‌های دائمی از سدهٔ ۱۸ در منطقه ایجاد شد. اسپانیایی‌ها پس از مهاجرت با مقاومت بومیان محلی روبرو شدند. این مقاومت تا فرمانداری خوان مانوئل ده روساس و حتی پس از آن، تا عملیات «فتح صحرا» (دههٔ ۱۸۷۰ م.) ادامه یافت. در این عملیات نظامی که به فرماندهی ژنرال خولیو روکا انجام گرفت، منطقهٔ پاتاگونیا به دست مهاجران افتاد و بومیان از آنجا بیرون رانده شدند. منطقه، بین افسران نظامی تقسیم شد و نخستین اقامتگاه‌ها در آن ساخته شد. در سال ۱۸۸۴ منطقه زیر نام «قلمروی ملی لاپامپای مرکزی» که شامل ایالت ریونگرو ی کنونی نیز می‌شد تشکیل شد. جمعیت این خطه که در آن زمان ۲۵ هزار نفر بود تا سال ۱۹۱۵ به ۱۱۰ هزار نفررسید. ۴۰ سال بعد، خطهٔ مزبور تجزیه شد و لاپامپا استقلال خود را به عنوان یک ایالت به دست آورد. ایالت لاپامپا با وجود نمایهٔ روستایی، یکی از بالقوه‌ترین مناطق در زمینه آموزشی ست.

جغرافیا و اقلیم

ایالت لاپامپا در مرکز منطقهٔ پامپاس قرار گرفته‌است. میزان بارش سالانه در این استپ هموار و کم ارتفاع، ۵۰۰ میلیمتر می‌باشد. رطوبت کم و هوای معتدل اختلاف دمای زیادی بین روز و شب به وجود اورده‌است که در پوشش گیاهی منطقه تاثیر زیادی دارد. شمال غرب ایالت - در همسایگی ایالت بوئنوس آیرس – منطقه پرباران «پامپا اومیدا» (پامپای مرطوب) نام دارد. تاثیر منطقهٔ خشک کویو با کوه‌های کم ارتفاع نیز در غرب دیده می‌شود. رودهای جاری در لاپامپا عبارتند از: رود کلرادو (در مرز با ایالت ریونگرو) و رود سالادو.

اقتصاد

لاپامپا با تولید ارزش ۲/۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ (بیست درصد میانگین ملی) از فعال‌ترین ایالات در بخش کشاورزی است. مهم‌ترین فعالیت آن را شاید بتوان پرورش گاو با ۳۶۳۲۶۸۴ راس، گوسفند (۲۰۲ هزار راس)، بز (۱۴۰ هزار راس) و خوک (۶۰ هزار راس) دانست. در خاک‌های حاصلخیز بخش شمال شرق ایالت، محصولاتی چون گندم (۱۰ درصد تولید ملی)، آفتاب گردان (۱۳ درصد تولید ملی)، ذرت، جو و سایر غلات تولید می‌شود. از دیگر منابع درآمدزا می‌توان به صنعت لبنیات سازی با ۳۰۰ مرکز و ۲۵ کارخانه پنیر سازی، تولید عسل و استخراج نمک اشاره کرد. اگر چه توریسم در ایالت چندان رشدی نداشته اما شهر سانتا روزا (مرکز ایالت) و پارک ملی لیوئه کالل در شمار جاذبه‌های جهانگردی ایالت می‌باشند.

تقسیمان سیاسی

ایالت به ۲۲ بخش (دپارتمان) تقسیم می‌شود.

۱ – بخش آترئوکو

۲ – بخش کالئو کالئو

۳ – بخش مرکزی (با مرکزیت سانتا روزا)

۴ – بخش کاتریلو

۵ – بخش چالیلئو

۶ – بخش چاپالئوفو

۷ – بخش چیکال کو

۸ – بخش کونه لو

۹ – بخش کوراکو

۱۰ – بخش گاتراچه

۱۱ – بخش اونکال

۱۲ – بخش لیوئه کالل

۱۳ – بخش لیمای مائویدا

۱۴ – بخش لوونتوئه

۱۵ – بخش ماراکو

۱۶ – بخش پوئلن

۱۷ – بخش کمو کمو

۱۸ – بخش رانکول

۱۹ – بخش رئالیکو

۲۰ – بخش توآی

۲۱- بخش تره نل

۲۲ – بخش اوتراکان

منابع

  • ویکی‌پدیای انگلیسی