کوی دانشگاه تهران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezatavangar (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Rezatavangar (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''کوی دانشگاه تهران''' واقع در انتهای [[خیابان کارگر شمالی]] یکی از ۱۳ خوابگاه دانشجویی [[دانشگاه تهران]] و بزرگترین مجموعه خوابگاه دانشجویی در خاورمیانه‌است که در سال ۱۳۲۴ تحویل دانشگاه تهران شد و پس از آن نیز توسعه یافته است. منظور از کوی دانشگاه تهران بیشتر خوابگاه پسران بوده و خوابگاه دختران دانشگاه تهران بیشتر با نام خوابگاه فاطمیه شناخته می‌شود.
'''کوی دانشگاه تهران''' واقع در انتهای [[خیابان کارگر شمالی]] یکی از ۱۳ خوابگاه دانشجویی [[دانشگاه تهران]] و بزرگترین مجموعه خوابگاه دانشجویی در خاورمیانه‌است که در سال ۱۳۲۴ تحویل دانشگاه تهران شد و پس از آن نیز توسعه یافته است. منظور از کوی دانشگاه تهران بیشتر خوابگاه پسران بوده و خوابگاه دختران دانشگاه تهران بیشتر با نام خوابگاه فاطمیه شناخته می‌شود.
خوابگاه پسران (کوی دانشگاه)یک مجموعه‌ی خوابگاهی بزرگ است که از تعدادی ساختمان یا بلوک ساختمانی تشکیل شده است. برخی از این ساختمانها نوساز و جدید و برخی نیز از قدمت زیادی برخوردارند. ساختمانهای کوی دانشگاه به ترتیب از جنوبه شمال عبارتند از: ساختمان ۲۳، ساختمان ۲۱-۲۰، ساختمان ۱۹-۱۸، ساختمان ۲۲، ساختمان ۱۷-۱۶، ساختمان رسولیان یزدی، ساختمان ۱۵-۱۴، ساختمان کتابخانه و قرائتخانه‌ی مرکزی، ساختمان ۴، ساختمان ۳، ساختمان ۵، ساختمان جمالزاده، ساختمان ۷، ساختمان مصلی نژاد و ساختمان امام علی (ع).
خوابگاه پسران (کوی دانشگاه)یک مجموعه‌ی خوابگاهی بزرگ است که از تعدادی ساختمان یا بلوک ساختمانی تشکیل شده است. برخی از این ساختمانها نوساز و جدید و برخی نیز از قدمت زیادی برخوردارند. ساختمانهای کوی دانشگاه به ترتیب از جنوبه شمال عبارتند از: [[ساختمان ۲۳]]، ساختمان ۲۱-۲۰، ساختمان ۱۹-۱۸، ساختمان ۲۲، ساختمان ۱۷-۱۶، ساختمان رسولیان یزدی، ساختمان ۱۵-۱۴، ساختمان کتابخانه و قرائتخانه‌ی مرکزی، ساختمان ۴، ساختمان ۳، ساختمان ۵، ساختمان جمالزاده، ساختمان ۷، ساختمان مصلی نژاد و ساختمان امام علی (ع).
دو خیابان اصلی شمالی-جنوبی و شرقی-غربی کوی دانشگاهدر میدان اصلی کوی به هم می‌رسند. در کنار خوابگاههای کوی دانشگاه تعداد زیادی ساختمانهای رفاهی، صنفی و اداری نیز در محوطه‌ی کوی وجود دارد. سینما کوی، زورخانه‌ی کوی، سالن بدنسازی، کتابخانه و قرائتخانه‌ی مرکزی، خانه‌ی فرهنگ کوی، سالن غذاخوری، مسجد کوی، پذیرش، نگهبانی، فروشگاه مرکزی، نانوایی، تأسیسات، انبار و دفتر اموال، زمین چمن مصنوعی، سالن ورزش، بهار رایانه (طبقه‌ی فوقانی سینما کوی) و ... از معروفترین اماکن غیر خوابگاهی کوی هستند. کوی دانشگاه دارای سه درب برای تردد دانشجویان و کارمندان است. درب اصلی، درب پایین و درب گیشا که نگهبانی کل در کنار درب اصلی مستقر است.
دو خیابان اصلی شمالی-جنوبی و شرقی-غربی کوی دانشگاهدر میدان اصلی کوی به هم می‌رسند. در کنار خوابگاههای کوی دانشگاه تعداد زیادی ساختمانهای رفاهی، صنفی و اداری نیز در محوطه‌ی کوی وجود دارد. سینما کوی، زورخانه‌ی کوی، سالن بدنسازی، کتابخانه و قرائتخانه‌ی مرکزی، خانه‌ی فرهنگ کوی، سالن غذاخوری، مسجد کوی، پذیرش، نگهبانی، فروشگاه مرکزی، نانوایی، تأسیسات، انبار و دفتر اموال، زمین چمن مصنوعی، سالن ورزش، بهار رایانه (طبقه‌ی فوقانی سینما کوی) و ... از معروفترین اماکن غیر خوابگاهی کوی هستند. کوی دانشگاه دارای سه درب برای تردد دانشجویان و کارمندان است. درب اصلی، درب پایین و درب گیشا که نگهبانی کل در کنار درب اصلی مستقر است.



نسخهٔ ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۰۹، ساعت ۱۳:۲۸

کوی دانشگاه تهران واقع در انتهای خیابان کارگر شمالی یکی از ۱۳ خوابگاه دانشجویی دانشگاه تهران و بزرگترین مجموعه خوابگاه دانشجویی در خاورمیانه‌است که در سال ۱۳۲۴ تحویل دانشگاه تهران شد و پس از آن نیز توسعه یافته است. منظور از کوی دانشگاه تهران بیشتر خوابگاه پسران بوده و خوابگاه دختران دانشگاه تهران بیشتر با نام خوابگاه فاطمیه شناخته می‌شود. خوابگاه پسران (کوی دانشگاه)یک مجموعه‌ی خوابگاهی بزرگ است که از تعدادی ساختمان یا بلوک ساختمانی تشکیل شده است. برخی از این ساختمانها نوساز و جدید و برخی نیز از قدمت زیادی برخوردارند. ساختمانهای کوی دانشگاه به ترتیب از جنوبه شمال عبارتند از: ساختمان ۲۳، ساختمان ۲۱-۲۰، ساختمان ۱۹-۱۸، ساختمان ۲۲، ساختمان ۱۷-۱۶، ساختمان رسولیان یزدی، ساختمان ۱۵-۱۴، ساختمان کتابخانه و قرائتخانه‌ی مرکزی، ساختمان ۴، ساختمان ۳، ساختمان ۵، ساختمان جمالزاده، ساختمان ۷، ساختمان مصلی نژاد و ساختمان امام علی (ع). دو خیابان اصلی شمالی-جنوبی و شرقی-غربی کوی دانشگاهدر میدان اصلی کوی به هم می‌رسند. در کنار خوابگاههای کوی دانشگاه تعداد زیادی ساختمانهای رفاهی، صنفی و اداری نیز در محوطه‌ی کوی وجود دارد. سینما کوی، زورخانه‌ی کوی، سالن بدنسازی، کتابخانه و قرائتخانه‌ی مرکزی، خانه‌ی فرهنگ کوی، سالن غذاخوری، مسجد کوی، پذیرش، نگهبانی، فروشگاه مرکزی، نانوایی، تأسیسات، انبار و دفتر اموال، زمین چمن مصنوعی، سالن ورزش، بهار رایانه (طبقه‌ی فوقانی سینما کوی) و ... از معروفترین اماکن غیر خوابگاهی کوی هستند. کوی دانشگاه دارای سه درب برای تردد دانشجویان و کارمندان است. درب اصلی، درب پایین و درب گیشا که نگهبانی کل در کنار درب اصلی مستقر است.

حمله شبانه ساواک، شهربانی و گارد دانشگاه تهران به خوابگاه و دستگیری ۴۰۰ دانشجو از رویدادهای مهم آن در سالهای قبل از انقلاب بوده است.[۱] این خوابگاه پس از برگزاری اعتراضات دانشجویی به توقیف روزنامه سلام توسط دادگاه ویژه روحانیت، شاهد یورش گسترده پلیس و نیروهای لباس شخصی بود که به کشته شدن چند نفر و زخمی شدن دهها دانشجو و تخریب بخش‌های عمده‌ای از امکانات دانشجویان انجامید. در پی این رویداد، تهران و برخی دیگر از شهرهای ایران تا ۴ روز شاهد بزرگترین اعتراضات دانشجویی - مردمی پس از انقلاب بود. صدها نفر در این اعتراضات دستگیر شدند. همچنین در سالگرد این رویداد نیز کوی دانشگاه تهران تا چندین سال، شاهد برگزاری اعتراضات دانشجویی بود.

جستارهای وابسته

در تاریخ 25 خرداد 1388 و در پی اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری دهم ناآرامی گسترده دیگری کوی دانشگاه تهران را فرا گرفت که در پی آن خسارات بسیاری به اموال دانشجویان و کتابخانه کوی وارد آمد و طبق آمارهای منتشرنشده‌ای حداقل 5 نفر از دانشجویان در این درگیری ها کشته شدند.این خبر چند روز بعد توسط مدیریت دانشگاه تکذیب شد.

پانویس

  1. "وقایع دانشگاه تهران". وبگاه دانشگاه تهران. Retrieved 2009-03-26.

نکته ی قبل تامل این است که خبر کشته شدن 5دانشجو تکذیب شد و حتی خبر گزاری فارس با یکی از کسانی که از او به عنوان کشته شده نام می بردند مصاحبه ای نیز انجام داد. مقام معظم رهبری، آیت الله خامنه ای، در 29خرداد در خطبه های نماز جمعه از ان به عنوان واقعه ای یاد کرد که حقیقتا قلب ایشان را خون کرد.