حیدر غیایی: تفاوت میان نسخهها
پیوند |
←گزیدهی آثار: بهبود منابع |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
* [[کاخ سنا|مجلس سنا]] (با همکاری [[آندره بلوک]] و [[محسن فروغی]])<ref group="پانویس">بانی مسعود، ص ۲۵۴.</ref> این ساختمان پس از انقلاب ۱۳۵۷ محل مجلس شورای اسلامی بود. |
* [[کاخ سنا|مجلس سنا]] (با همکاری [[آندره بلوک]] و [[محسن فروغی]])<ref group="پانویس">بانی مسعود، ص ۲۵۴.</ref> این ساختمان پس از انقلاب ۱۳۵۷ محل مجلس شورای اسلامی بود. |
||
* [[ایستگاه راهآهن مشهد]] |
* [[ایستگاه راهآهن مشهد]] |
||
* ۱۳۳۷ - [[ایستگاه راهآهن تبریز]] (با همکاری فرناند پويون)<ref>{{یادکرد وب|وبگاه=www.magiran.com|نشانی=http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3531005|عنوان=روزنامه دنياي اقتصاد95/12/22: از گوشه و كنار|بازبینی=2018-01-24}}</ref> |
|||
* [[ایستگاه راهآهن تبریز]] |
|||
* سینمای مولن روژ (سینما سروش فعلی) |
* سینمای مولن روژ (سینما سروش فعلی) |
||
* [[سینما رادیو سیتی]] |
* [[سینما رادیو سیتی]] |
نسخهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۱۴
حیدر قلیخان غیایی شاملو | |
---|---|
زادهٔ | ۳۰ مهر ۱۳۰۱ تهران |
درگذشت | ۱۵ شهریور ۱۳۶۴ آنتیب، فرانسه |
ملیت | ایرانی |
پیشه | معمار |
همسر(ها) | ماریت غیایی |
فرزندان | فرهاد، پرویز، مهدی |
حیدر قلیخان غیایی شاملو (زادهی ۳۰ مهر ۱۳۰۱ - درگذشتهی ۱۵ شهریور ۱۳۶۴)[۱] معمار ایرانی و استاد دانشکدهی هنرهای زیبا [پانویس ۱] بود. او یکی از پیشگامان معماری نوین ایران است.
زندگی و تحصیلات
وی در سال ۱۳۰۱ در تهران و در خانوادهای با اصالت خان متولد گردید. او در سال ۱۹۴۷ میلادی از دانشگاه تهران در رشته معماری فارغالتحصیل گردید و در سال ۱۹۵۲ گواهی (DPLG) خود را از مدرسه هنرهای زیبای پاریس (بوزار) دریافت نمود.او در همین سال برنده جایزه " Prix de Vienne " گردید.
فعالیت حرفهای
غیایی در سال ۱۹۵۳ دفتر معماری خود را در تهران تاسیس نمود و در خلال این سالها، پروژههای خصوصی فراوانی را به انجام رساند که منجر به انتخاب وی برای طراحی ساختمان مجلس سنای ایران گردید. او در سال ۱۹۷۴ میلادی به عنوان معمار سلطنتی و مشاور معماری شاه ایران برگزیده شد. وی همچنین به عنوان استاد در دانشگاه تهران به تدریس معماری پرداخت (آتلیه غیایی) و چندین نسل از معماران را آموزش داد. غیایی خود را یک فراماسون میدانست.
او پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، ابتدا به فرانسه مهاجرت کرد و چند سال بعد دفتر معماری جدیدش را به همراه فرزندان خود در شهر سانفرانسیسکو برپا نمود.
او در ۱۵ شهریور سال ۱۳۶۴ در ویلای خانوادگی خود در آنتیب در جنوب فرانسه درگذشت.
گزیدهی آثار
- مجلس سنا (با همکاری آندره بلوک و محسن فروغی)[پانویس ۲] این ساختمان پس از انقلاب ۱۳۵۷ محل مجلس شورای اسلامی بود.
- ایستگاه راهآهن مشهد
- ۱۳۳۷ - ایستگاه راهآهن تبریز (با همکاری فرناند پويون)[۲]
- سینمای مولن روژ (سینما سروش فعلی)
- سینما رادیو سیتی
- هتل استقلال تهران (هیلتون سابق)
- هتل کارلتون تهران
- هتل رویال رزیدانس [۳]
- کاخ فرح آباد
- بیمارستان مشهد
- بیمارستان لویزان
- خانه فرهنگ ایران در پاریس
- بیش از ۳۰ ویلای شخصی
- ۱۳۴۷ - خوابگاه دانشجویان در فرانسه (با همکاری محسن فروغی، کلود پاران، آندره بلوک و کامران سپهبدی)[پانویس ۳]
نگارخانه
-
هتل هیلتون تهران
-
ساختمان مجلس سنا تهران
-
ایستگاه قطار مشهد
-
سینمای تهران پارس
-
ایستگاه قطار تبریز
-
سینما رادیو سیتی تهران
-
سینما رادیو سیتی تهران
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- ↑ electricpulp.com. "GĪĀʾĪ, ḤAYDAR – Encyclopaedia Iranica" (به انگلیسی). Retrieved 2018-01-23.
{{cite web}}
: Unknown parameter|وبگاه=
ignored (help) - ↑ «روزنامه دنياي اقتصاد95/12/22: از گوشه و كنار». دریافتشده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۴. از پارامتر ناشناخته
|وبگاه=
صرف نظر شد (|وبگاه=
پیشنهاد میشود) (کمک) - ↑ «اقامتگاه غیایی معمار مجلس سنا و هتل هیلتون در مزایده». سایت سفرنویس. دریافتشده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۲.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Heydar Ghiai». در دانشنامهٔ ویکیپدیای فرانسوی، بازبینیشده در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۰.
- مینا معرفت، «GĪĀʾĪ, ḤAYDAR»، دائرةالمعارف ایرانیکا (نسخه برخط)، بازیابی در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۰.
- بانیمسعود، امیر. معماری معاصر ایران در تکاپوی بین سنت و مدرنیته. چاپ ششم. تهران: هنر معماری قرن، ۱۳۹۴. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۱۷۲-۱۱-۹
پیوند به بیرون
- استادان دانشگاه اهل فرانسه
- استادان دانشگاه تهران
- اهالی تهران
- ایرانیهای مهاجرتکرده به فرانسه
- دانشآموختگان اکول ده بوزار
- دانشآموختگان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
- دانشآموختگان مدرسه هنرهای زیبای پاریس
- درگذشتگان ۱۳۶۴
- درگذشتگان ۱۹۸۵ (میلادی)
- زادگان ۱۳۰۱
- زادگان ۱۹۲۲ (میلادی)
- معماران اهل ایران
- معماران اهل فرانسه
- استادان دانشگاه اهل ایران