ماریه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب (۱۴.۹ core): + رده:صحابه غیر عرب |
اصلاح تایپی برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[محمد]] در سال ششم هجرت سفیرانی به کشورهای خارج فرستاد و طی نامه‌هایی فرمانروایان این کشورها را به آیین توحید و اسلام دعوت کرد. نامه‌ای نیز به مقوقس فرمانروای [[مصر]] نوشت و او را به آیین [[اسلام]] دعوت نمود. اگرچه مقوقس اسلام را نپذیرفت، اما هدایایی برای محمد فرستاد. |
[[محمد]] در سال ششم هجرت سفیرانی به کشورهای خارج فرستاد و طی نامه‌هایی فرمانروایان این کشورها را به آیین توحید و اسلام دعوت کرد. نامه‌ای نیز به مقوقس فرمانروای [[مصر]] نوشت و او را به آیین [[اسلام]] دعوت نمود. اگرچه مقوقس اسلام را نپذیرفت، اما هدایایی برای محمد فرستاد. |
||
در میان این هدایا کنیزی بود به نام '''ماریه''' که |
در میان این هدایا کنیزی بود به نام '''ماریه''' که بعداً به همسری محمد رسید و در ذی حجه سال هشتم هجری برای محمد فرزندی به اسم ابراهیم آورد که شدیداً مورد علاقه [[محمد]] بود. ابراهیم در هجدهم ماه رجب سال دهم هجری، در شیرخوارگی در سن ۱۸ ماهگی از دنیا رفت و در بقیع دفن گردید.<ref>[http://www.hawzah.net/fa/magart.html?MagazineID=0&MagazineNumberID=6527&MagazineArticleID=75474 ماریه همسر پیامبر(ص) مادر ابراهیم پدید آورنده : علی اکبر ذاکری، صفحه ۵۰؛ پیام زن :: مرداد ۱۳۸۷، شماره ۱۹۷]</ref> |
||
<!-- |
<!-- |
||
نسخهٔ ۱۴ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۲۲:۰۴
ماریه دختر شمعون قبطیه، مادر ابراهیم پسر محمد پیامبر اسلام بود که او را مقوقس قبطی حاکم اسکندریه و مصر برای محمد هدیه فرستاد.
وی در قریه (حفن) از توابع انصنا مصر بدنیا آمده بودند.
محمد در سال ششم هجرت سفیرانی به کشورهای خارج فرستاد و طی نامه‌هایی فرمانروایان این کشورها را به آیین توحید و اسلام دعوت کرد. نامه‌ای نیز به مقوقس فرمانروای مصر نوشت و او را به آیین اسلام دعوت نمود. اگرچه مقوقس اسلام را نپذیرفت، اما هدایایی برای محمد فرستاد.
در میان این هدایا کنیزی بود به نام ماریه که بعداً به همسری محمد رسید و در ذی حجه سال هشتم هجری برای محمد فرزندی به اسم ابراهیم آورد که شدیداً مورد علاقه محمد بود. ابراهیم در هجدهم ماه رجب سال دهم هجری، در شیرخوارگی در سن ۱۸ ماهگی از دنیا رفت و در بقیع دفن گردید.[۱]
ماریه در زمان عمر بن خطاب در سال ۱۴ یا سال ۱۶ هجری درگذشت و عمر دستور داد مردم در تشییع جنازه اش حاضر شوند و خود بر او نماز گزارد و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
منابع
- بحارالانوار، ج ۲۲، ص ۱۵۱ تا ۱۵۶
- فروغ ابدیت، ج ۲، ص ۸۰۰ و ۸۰۱
- ریاحین الشریعه، ج ۲، ص ۳۴۹
- اسدالغابه، ج ۷، ص ۲۵۳
- لغت نامه دهخدا، شماره مسلسل ۱۹۵، ص ۴۷
- زوجات النبی صلی الله علیه وآله وسلم نوشته: امیر مهنا الخیامی.
- هذا الحبیب یا محب نوشته: ابوبکر جابر الجزایری.
- السیرة النبویه نوشته: ابوالحسن علی الحسینی الندوی.