شارل شفر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
صفحه‌ای تازه حاوی «''' شارل شفر ''' {{جعبه زندگینامه | اندازه جعبه = | عنوان = | نام =...» ایجاد کرد
برچسب: عدم استفاده از یادکرد و پانویس
 
خط ۱: خط ۱:
''' شارل شفر '''
'''شارل شفر'''


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
خط ۵: خط ۵:
| عنوان =
| عنوان =
| نام = شارل شفر
| نام = شارل شفر
| تصویر =
| تصویر =
| اندازه تصویر =
| اندازه تصویر =
| عنوان تصویر =
| عنوان تصویر =
خط ۱۶: خط ۱۶:
| نژاد =
| نژاد =
| تابعیت =
| تابعیت =
| تحصیلات =
| تحصیلات =
| دانشگاه =
| دانشگاه =
| پیشه = خاورشناس، مترجم، تاریخ‌شناس
| پیشه = خاورشناس، مترجم، تاریخ‌شناس
| سال‌های فعالیت =
| سال‌های فعالیت =
| کارفرما =
| کارفرما =
| نهاد =
| نهاد =
| نماینده =
| نماینده =
| شناخته‌شده برای =
| شناخته‌شده برای =
| نقش‌های برجسته =
| نقش‌های برجسته =
| سبک =
| سبک =
| تأثیرگذاران =
| تأثیرگذاران =
| تأثیرپذیرفتگان =
| تأثیرپذیرفتگان =
| شهر خانگی =
| شهر خانگی =
| تلویزیون =
| تلویزیون =
خط ۳۵: خط ۳۵:
| مخالفان =
| مخالفان =
| هیئت =
| هیئت =
| دین =
| دین =
| مذهب =
| مذهب =
| منصب =
| منصب =
| مکتب =
| مکتب =
| آثار =
| آثار =
| خویشاوندان سرشناس =
| خویشاوندان سرشناس =
| گفتاورد =
| گفتاورد =
| فرزندان =
| فرزندان =
| امضاء =
| امضاء =
| اندازه امضاء =
| اندازه امضاء =
| وبگاه =
| وبگاه =
| پانویس =
| پانویس =
}}
}}
خط ۵۲: خط ۵۲:


== زندگی‌نامه ==
== زندگی‌نامه ==
شارل شِفِر پس از تحصیل در مدرسه زبانهای جوانان ([[زبان فرانسوی|فرانسوی]]|École des Jeunes de Langues) ابتدا به عنوان مترجم زبان عربی و بعد در کسوت دیپلمات در شهرهای [[بیروت]]، [[اورشلیم]]، [[اسکندریه]]، [[دمشق ]]و [[قسطنطنیه]] به خدمت پرداخت. او که علاوه بر زبان عربی به زبان‌های ترکی و فارسی نیز تسلط کاملی داشت، در ۲۳ نوامبر ۱۸۵۷ و در پی مرگ اتین مارک کاترمر ([[زبان فرانسوی|فرانسوی]]| Étienne Marc Quatremère) صاحب کرسی زبان فارسی در مدرسه زبان‌های شرقی شد و این کرسی را به مدت نزدیک به چهل سال یعنی تا قبل از مرگ در اختیار داشت. او در ۱۶ اکتبر ۱۸۶۷ به ریاست مدرسه زبان‌های شرقی برگزیده شد و تحولات اساسی در آن ایجاد کرد. تألیف کتاب «حکومت پارس» ([[زبان فرانسوی|فرانسوی]]|L’Estat de la Perse) در سال ۱۸۶۰ و ترجمۀ [[سفرنامه ناصر خسرو]] (۱۸۸۱) و [[سیاست نامه]] [[خواجه نظام‌الملک]] (۱۸۹۱) از جمله کارهای ماندگار او است.
شارل شِفِر پس از تحصیل در مدرسه زبانهای جوانان ([[زبان فرانسوی|فرانسوی]]|École des Jeunes de Langues) ابتدا به عنوان مترجم زبان عربی و بعد در کسوت دیپلمات در شهرهای [[بیروت]]، [[اورشلیم]]، [[اسکندریه]]، [[دمشق]] و [[قسطنطنیه]] به خدمت پرداخت. او که علاوه بر زبان عربی به زبان‌های ترکی و فارسی نیز تسلط کاملی داشت، در ۲۳ نوامبر ۱۸۵۷ و در پی مرگ اتین مارک کاترمر ([[زبان فرانسوی|فرانسوی]]| Étienne Marc Quatremère) صاحب کرسی زبان فارسی در مدرسه زبان‌های شرقی شد و این کرسی را به مدت نزدیک به چهل سال یعنی تا قبل از مرگ در اختیار داشت. او در ۱۶ اکتبر ۱۸۶۷ به ریاست مدرسه زبان‌های شرقی برگزیده شد و تحولات اساسی در آن ایجاد کرد. تألیف کتاب «حکومت پارس» ([[زبان فرانسوی|فرانسوی]]|L’Estat de la Perse) در سال ۱۸۶۰ و ترجمهٔ [[سفرنامه ناصر خسرو]] (۱۸۸۱) و [[سیاست نامه]] [[خواجه نظام‌الملک]] (۱۸۹۱) از جمله کارهای ماندگار او است.


== منابع ==
== منابع ==
Comptes rendus des séances de l’Académie des inscriptions et belles-lettres, 4e série, t. 24, Paris, imprimerie nationale, 1899.
* Comptes rendus des séances de l’Académie des inscriptions et belles-lettres, 4e série, t. 24, Paris, imprimerie nationale, 1899.
* Navigation de Vasque de Gamme, chef de l’armée du roi de Portugal en l’an 1497, écrite par un gentilhomme florentin, Paris, E. Leroux, 1898.

Navigation de Vasque de Gamme, chef de l’armée du roi de Portugal en l’an 1497, écrite par un gentilhomme florentin, Paris, E. Leroux, 1898.


== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۱۷، ساعت ۲۱:۰۳

شارل شفر

شارل شفر
زادهٔ۱۶ نوامبر ۱۸۲۰
پاریس
درگذشت۳ مارس ۱۸۹۸
پاریس
محل زندگیفرانسه
ملیتفرانسوی
پیشهخاورشناس، مترجم، تاریخ‌شناس

شارل شِفِر (فرانسوی|Charles Schefer)، خاورشناس، نویسنده، مترجم و تاریخ‌شناس فرانسوی متولد ۱۶ نوامبر ۱۸۲۰ در پاریس و درگذشته ۳ مارس ۱۸۹۸ در همان شهر.

زندگی‌نامه

شارل شِفِر پس از تحصیل در مدرسه زبانهای جوانان (فرانسوی|École des Jeunes de Langues) ابتدا به عنوان مترجم زبان عربی و بعد در کسوت دیپلمات در شهرهای بیروت، اورشلیم، اسکندریه، دمشق و قسطنطنیه به خدمت پرداخت. او که علاوه بر زبان عربی به زبان‌های ترکی و فارسی نیز تسلط کاملی داشت، در ۲۳ نوامبر ۱۸۵۷ و در پی مرگ اتین مارک کاترمر (فرانسوی| Étienne Marc Quatremère) صاحب کرسی زبان فارسی در مدرسه زبان‌های شرقی شد و این کرسی را به مدت نزدیک به چهل سال یعنی تا قبل از مرگ در اختیار داشت. او در ۱۶ اکتبر ۱۸۶۷ به ریاست مدرسه زبان‌های شرقی برگزیده شد و تحولات اساسی در آن ایجاد کرد. تألیف کتاب «حکومت پارس» (فرانسوی|L’Estat de la Perse) در سال ۱۸۶۰ و ترجمهٔ سفرنامه ناصر خسرو (۱۸۸۱) و سیاست نامه خواجه نظام‌الملک (۱۸۹۱) از جمله کارهای ماندگار او است.

منابع

  • Comptes rendus des séances de l’Académie des inscriptions et belles-lettres, 4e série, t. 24, Paris, imprimerie nationale, 1899.
  • Navigation de Vasque de Gamme, chef de l’armée du roi de Portugal en l’an 1497, écrite par un gentilhomme florentin, Paris, E. Leroux, 1898.

پیوند به بیرون