حزب دموکرات ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۶: خط ۸۶:
== اهداف قوام و حزب دموکرات ==
== اهداف قوام و حزب دموکرات ==
قوام هدف خود را تشکیل حزب، وحدت طبقات مختلف به‌ویژه آزادیخواهان و رشد دموکراسی اعلام کرد. حزب دموکرات دارای برنامه گسترده و آیین‌نامه‌ای در چهارده ماده و مرامنامه‌ای تفصیلی در یازده ماده بود. در مرامنامه حزب، تساوی حقوق زن و مرد و حق شرکت زنان در انتخابات، ریشه‌کن کردن بیکاری، ساختن درمانگاه و مدارس و طرح آبیاری روستاها آمده بود. قوام با تشکیل حزب پایگاه خود را در رأس دولت مستحکم‌تر کرد. حزب توانست با برنامه سازمان یافته در برابر شاه و دربار به مقابله بپردازد. با این حال، پیوستن افراد گوناگون با گرایش‌ها و اهداف مختلف و بعضاً متضاد، زمینه شکاف و اختلاف در حزب را فراهم ساخت و در واقع برخی زمینه‌های پیدایش و گسترش حزب، خود به اسباب و عوامل فروپاشی آن انجامید.<ref>«حزب دموکرات ایران و تحولات دهه 1320» نوشته مشترک محسن مدیرشانه‌چی و علی زارعی</ref>
قوام هدف خود را تشکیل حزب، وحدت طبقات مختلف به‌ویژه آزادیخواهان و رشد دموکراسی اعلام کرد. حزب دموکرات دارای برنامه گسترده و آیین‌نامه‌ای در چهارده ماده و مرامنامه‌ای تفصیلی در یازده ماده بود. در مرامنامه حزب، تساوی حقوق زن و مرد و حق شرکت زنان در انتخابات، ریشه‌کن کردن بیکاری، ساختن درمانگاه و مدارس و طرح آبیاری روستاها آمده بود. قوام با تشکیل حزب پایگاه خود را در رأس دولت مستحکم‌تر کرد. حزب توانست با برنامه سازمان یافته در برابر شاه و دربار به مقابله بپردازد. با این حال، پیوستن افراد گوناگون با گرایش‌ها و اهداف مختلف و بعضاً متضاد، زمینه شکاف و اختلاف در حزب را فراهم ساخت و در واقع برخی زمینه‌های پیدایش و گسترش حزب، خود به اسباب و عوامل فروپاشی آن انجامید.<ref>«حزب دموکرات ایران و تحولات دهه 1320» نوشته مشترک محسن مدیرشانه‌چی و علی زارعی</ref>
== علل نا توانی و ضعف حذب==

حزب دموکرات عموما به عنوان یک حزب فرد ساخته و وابسته به دولت شناخته شد و به او حزب قوام می گفتند. اعضا کارد مرکزی آن مانند:[[ملک الشعراء بهار]] ، [[منوچهر اقبال]] ، [[مظفر بقایی]] و ... با وجود توانمندی لازم با یکدیگر سازکار نبوده و در برخی از موارد هم در تضاد قرار می گرفتند. و مجموعه دارای ایئولوژِ واحدی نبود. بیشتر افراد عضو به طمع گرفتن پست و برخی دیگر هم برای مقابله با حزب توده عضویت یافته بودند.<ref>سه رویداد- سه دولت- هوشنگ نهوندی</ref>
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}

نسخهٔ ‏۴ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۲۳:۳۲

حزب دموکرات ایران
بنیان‌گذاراحمد قوام (قوام‌السلطنه)

حزب دموکرات ایران (Democratic Party) در تاریخ ۹ تیر ۱۳۲۴ به دستور نخست‌وزیر وقت احمد قوام (قوام‌السلطنه) و در پی یک نطق رادیویی تأسیس شد.[۱]

هیئت مؤسسِ حزب، ۲۹ تیر ماه تشکیل جلسه داده و قوام‌السلطنه جلوگیری از نگرانی روس‌ها مظفر فیروز، را به معاونت رهبر کل حزب منصوب کرده و در کنار او احمد آرامش را که تعدیل‌کننده گرایش به شوروی بود عنوان دبیرکلی انتخاب کرد.

از جمله اعضای این حزب می‌توان به افرادی چون: حسن ارسنجانی محمود محمود داریوش فروهر[۲] اشاره کرد که در این میان حسن ارسنجانی تا مقام وزارت پیش رفت و از صحنه گردانان اصلاحات ارضی در دولت علی امینی گردید

اهداف قوام و حزب دموکرات

قوام هدف خود را تشکیل حزب، وحدت طبقات مختلف به‌ویژه آزادیخواهان و رشد دموکراسی اعلام کرد. حزب دموکرات دارای برنامه گسترده و آیین‌نامه‌ای در چهارده ماده و مرامنامه‌ای تفصیلی در یازده ماده بود. در مرامنامه حزب، تساوی حقوق زن و مرد و حق شرکت زنان در انتخابات، ریشه‌کن کردن بیکاری، ساختن درمانگاه و مدارس و طرح آبیاری روستاها آمده بود. قوام با تشکیل حزب پایگاه خود را در رأس دولت مستحکم‌تر کرد. حزب توانست با برنامه سازمان یافته در برابر شاه و دربار به مقابله بپردازد. با این حال، پیوستن افراد گوناگون با گرایش‌ها و اهداف مختلف و بعضاً متضاد، زمینه شکاف و اختلاف در حزب را فراهم ساخت و در واقع برخی زمینه‌های پیدایش و گسترش حزب، خود به اسباب و عوامل فروپاشی آن انجامید.[۳]

علل نا توانی و ضعف حذب

حزب دموکرات عموما به عنوان یک حزب فرد ساخته و وابسته به دولت شناخته شد و به او حزب قوام می گفتند. اعضا کارد مرکزی آن مانند:ملک الشعراء بهار ، منوچهر اقبال ، مظفر بقایی و ... با وجود توانمندی لازم با یکدیگر سازکار نبوده و در برخی از موارد هم در تضاد قرار می گرفتند. و مجموعه دارای ایئولوژِ واحدی نبود. بیشتر افراد عضو به طمع گرفتن پست و برخی دیگر هم برای مقابله با حزب توده عضویت یافته بودند.[۴]

منابع

  1. ««حزب دموکرات ایران و تحولات دهه 1320» از راه رسید/ شهریور 1320 نماد دفن‌انگاره شکست‌ناپذیری حکومت رضاشاه». دریافت‌شده در ۵ اوت ۲۰۱۷.
  2. روزنامه اصفهان یک سال پر افتخار گذشت- داریوش فروهر-شماره 387- ص2
  3. «حزب دموکرات ایران و تحولات دهه 1320» نوشته مشترک محسن مدیرشانه‌چی و علی زارعی
  4. سه رویداد- سه دولت- هوشنگ نهوندی