صحابه: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
== دیدگاه اهل سنت == |
== دیدگاه اهل سنت == |
||
صحابه در [[سنی|اهل سنت]] از جایگاه مهمی برخوردار است. پیروان اهل سنت صحابه پیامبر را با خصوصیات «بهترین امت»<ref>مسند امام احمد: ۲۰۰۴۱،</ref>، «اصحاب عادل» و همیشه از انها به نیکی یاد میکنند<ref>الفقه الأکبر صفحه۳۰۴</ref> و طبق روایات از [[محمد| |
صحابه در [[سنی|اهل سنت]] از جایگاه مهمی برخوردار است. پیروان اهل سنت صحابه پیامبر را با خصوصیات «بهترین امت»<ref>مسند امام احمد: ۲۰۰۴۱،</ref>، «اصحاب عادل» و همیشه از انها به نیکی یاد میکنند<ref>الفقه الأکبر صفحه۳۰۴</ref> و طبق روایات از [[محمد|محمد‌رسول الله]] دشنام و آزار اصحاب، آزار او است.<ref>[۲۰] صحیح مسلم: ۲۵۴۰، کتاب فضایل الصحابة. </ref>.<ref>البدایة والنھایة: ۸ /۲۴۱</ref>. |
||
* [[فهرست صحابه]] |
* [[فهرست صحابه]] |
||
نسخهٔ ۵ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۲۱:۴۶
 | این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمی‌کند. |
| از سلسله مقالات دربارهٔ: |
| اسلام |
|---|
 |
صحابه یا اصحاب (به‌معنای یاران)، مردانی هستند که شخصاً محمد، پیامبر اسلام را دیده‌اند و سخنش را شنیده و در زمان حیات او اسلام آورده اند. مفرد آن را صحابی می‌گویند. یاران زن محمّد را صحابیات می‌گویند.
دسته‌های یاران پیامبر
یاران پیامبر به سه دسته تقسیم می‌شود. مهاجران مسلمانانی هستند، که در مکه اسلام آوردند و به مدینه مهاجرت کردند. انصار مسلمانانی هستند، که در مدینه زندگی می‌کردند و به پیامبر و مهاجران پناه دادند. این مسلمانان عمدتاً از دو قبیله اوس و خزرج می‌باشند. گروه سوم مسلمانانی هستند که بعد از فتح مکه اسلام آوردند. البته بعضی از مسلمانان که در مدینه با پیامبر دیدار کرده و در آن جا اسلام آوردند، در هیچ یک از این سه دسته جای نمی‌گیرند.از میان ایشان می‌توان سلمان فارسی را نام برد.
دیدگاه تشیع
شیعیان صرف صحابی بودن را منشأ فضیلت خاصی نمی‌دانند. آنها فضیلت افراد را بسته به درستی نیت، اعتقاد و عملکردشان در زمان محمد و بعد از وی می‌دانند. بنابراین معتقدند بسیاری از اصحاب بعد از مرگ او طبق دستورهای اسلام عمل نکردند. شیعیان معتقدند که پس از محمد علی بن ابی طالب باید به حکومت می رسید زیرا محمد در غدیر خم علی را جانشین وخلیفه خدا دانست. آنها اعتقاد دارند تمام کسانی که روز غدیر خم با علی بن ابی طالب بیعت کردند، عهد شکستند و بعد از فوت محمد به اهل بیت او حمله کردند و خلافت را غصب نمودند. علمای شیعه کتاب های بسیاری درباره اصحاب نوشته اند و در تمامی آنها اثبات کرده اند که صحابی بودن نه مدح است و نه ذم، و اصحاب مانند سایر مردم مورد قضاوت قرار می گیرند و اینگونه نیست که عدالت همگی آنها را به صوت پیش فرض قبول کنیم.
برخی صحابه مورد قبول و تکریم شیعه:
- علی بن ابی طالب
- فاطمه زهرا
- حسن بن علی
- حسین بن علی
- زینب بنت علی
- ام کلثوم بنت علی
- خدیجه بنت خویلد
- ام سلمه
- جعفر بن ابی طالب
- حمزه بن عبدالمطلب
- مقداد بن اسود
- سلمان فارسی
- ابوذر غفاری
- عمار بن یاسر
- حذیفه بن یمان
- خزیمه بن ثابت
- سهل بن حنیف
- عثمان بن حنیف
- مالک بن تیهان
- جابر بن عبدالله انصاری
- ابوایوب انصاری
دیدگاه اهل سنت
صحابه در اهل سنت از جایگاه مهمی برخوردار است. پیروان اهل سنت صحابه پیامبر را با خصوصیات «بهترین امت»[۱]، «اصحاب عادل» و همیشه از انها به نیکی یاد میکنند[۲] و طبق روایات از محمد‌رسول الله دشنام و آزار اصحاب، آزار او است.[۳].[۴].
پانویس
| تاریخ |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| عقاید |
| ||||||||||
| معارف | |||||||||||
| کسان | |||||||||||
| فرهنگ | |||||||||||
| رسانه | |||||||||||
| مؤسسات و احزاب | |||||||||||
| میراث |
| ||||||||||
| کتابخانه‌های ملی | |
|---|---|
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد اسلام است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |