سخنرانی پادشاه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۹۵: خط ۹۵:
[[رده:فیلم‌های بر پایه رویدادهای واقعی]]
[[رده:فیلم‌های بر پایه رویدادهای واقعی]]
[[رده:فیلم‌های برنده اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد]]
[[رده:فیلم‌های برنده اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد]]
[[رده:فیلم‌های برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم درام]]
[[رده:فیلم‌های بریتانیایی]]
[[رده:فیلم‌های بریتانیایی]]
[[رده:فیلم‌های تاریخی]]
[[رده:فیلم‌های تاریخی]]

نسخهٔ ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۰۵

سخنرانی پادشاه
کارگردانتام هوپر
تهیه‌کنندهیان کنینگ
امیل شرمن
گرث آنین
جفری راش
نویسندهدیوید سیدلر
بازیگرانکالین فرث
جفری راش
هلنا بونهام کارتر
جنیفر اهل
مایکل گمبون
درک جاکوبی
گای پیرس
تیموتی اسپال
رامونا مارکوئز
موسیقیالکساندر دسپلا
فیلم‌برداردنی کوئن
تدوین‌گرطریق انور
توزیع‌کنندهمومنتوم پیکچرز
واینستین کمپانی
تاریخ‌های انتشار
۶ سپتامبر ۲۰۱۰
۷ ژانویه ۲۰۱۱ (پادشاهی متحده)
مدت زمان
۱۱۹ دقیقه
کشوربریتانیا
زبانانگلیسی
هزینهٔ فیلم۸ میلیون پوند
فروش گیشه۴۱۴٬۲۱۱٬۵۴۹ دلار

سخنرانی پادشاه (به انگلیسی: The King's Speech) نام یک فیلم درام تاریخی محصول ۲۰۱۰ بریتانیا به کارگردانی تام هوپر بر پایه فیلم‌نامه دیوید سایدلر است. این فیلم برنده جایزه برگزیده تماشاگران در جشنواره فیلم تورنتو ۲۰۱۰ شده است. این فیلم در سال ۲۰۱۱ در هشتاد و سومین دوره جوایز اسکار برنده جایزه بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش اول مرد و بهترین فیلم‌نامه اوریژینال شد.

این فیلم درباره بخشی از زندگی جرج ششم، پادشاه بریتانیا و پدر الیزابت دوم ملکه فعلی این کشور، است که دچار لکنت زبان بود. نقش پادشاه را در این فیلم کالین فرث و نقش پزشک او را جفری راش بازی کرده‌اند.[۱]

داستان

داستان از هنگامی آغاز می‌شود که آلبرت (کالین فرثدوک یورک و فرزند کوچکتر پادشاه جرج پنجم (مایکل گمبون)، در نمایشگاه امپراتوری ۱۹۲۵ در ورزشگاه ومبلی صحبت می‌کند. هنگام سخنرانی توقف و لکنت در سخنرانی او به وضوح برای هزاران نفر از شنوندگان و مخاطبان آشکار می‌شود.

جرج پنجم، پدر آلبرت و پادشاه بریتانیا در طول جنگ جهانی اول، اولین پادشاه بریتانیایی است که با استفاده از رادیو برای مردمش صحبت می‌کند. جرج پنجم به زودی در بستر بیماری گرفتار می‌آید و سرانجام از دنیا می‌رود. به این ترتیب برادر بزرگِ آلبرت، دوید، گای پیرس، با عنوان پادشاه ادوارد هشتم به عنوان پادشاه بریتانیا معرفی می‌گردد با این حال او نشانی از مسئولیت‌پذیری به عنوان پادشاه از خود بروز نمی‌دهد.

در عین حال آلبرت به دنبال درمان ناتوانی خود در سخنرانی است. درمانهای مرسوم دلسرد کننده‌اند تا اینکه بانو الیزابت، همسر آلبرت (هلنا بونهام کارتر) با گفتاردرمانگری استرالیایی با روشهای نوین که در لندن ساکن است به نام لیونل لوگ (جفری راش) آشنا می‌شود و خود را با نام خانم جانسون معرفی می‌کند. لیونل ابتدا از پذیرش آلبرت امتناع می‌کند ولی با اطلاع یافتن از هویت آلبرت و الیزابت مسئولیت درمان وی را بر عهده می‌گیرد؛ ولی کار به سادگی پیش نمی‌رود و آلبرت در مقابل درمانگر بویژه در مقابل کنجکاوی‌های لیونل به خاطر کنکاش در زندگی خصوصی‌اش از خود مقاومت نشان می‌دهد. در عین حال لیونل هم فردی سخت‌کوش است با اجرای یک سری از قوانین خاص خود سعی در ریشه‌یابی و درمان ناتوانی دارد.

کنکاش‌های لیونل سرانجام وی را به ریشه ناتوانی آلبرت می‌رساند. وی در می‌یابد که بدرفتاری توسط پرستار دوران کودکی و استهزاء توسط برادرش دیوید دلایل بروز این ناهنجاری در آلبرت هستند. لیونل با بکار بستن روش‌های مختلفی سعی در بهبودی آلبرت (که لیونل او را برتی صدا می‌زند) دارد. در حین درمان این دو تبدیل به دوستانی نزدیک می‌شوند و آلبرت برخی اوقات برای صحبت عادی و مشورت نیز پیش لیونل می‌رود.

پادشاه ادوارد به قصد ازدواج با زنی که قبلاً دوبار ازدواج کرده بوده، والس سیمپسون، مجبور به استعفاء از مقام پادشاهی می‌شود؛ و به این ترتیب آلبرت می‌بایست جایگزین وی شود. همزمان با این اتفاقات نخست وزیر بریتانیا، استنلی بالدوین، به خاطر ازدواج پادشاه ابتدا تهدید به استعفاء کرده و سپس تهدید خود را عملی می‌کند. نویل چمبرلین نخست وزیر می‌شود، البته او تنها یکبار در فیلم ظاهر می‌شود، برعکس وینستون چرچیل که نقش پر رنگ‌تری در فیلم ایفا می‌کند.

پس از کناره گیری پادشاه ادوارد هشتم در سال ۱۹۳۶ از تاج و تخت بخاطر ازدواج با سیمپسون، آلبرت با عنوان جرج ششم پادشاه بریتانیا و همسرش الیزابت ملکهٔ بریتانیا می‌شود. پس از تهاجم آلمان به لهستان در سال ۱۹۳۹، چمبرلین به آلمان اعلام جنگ می‌دهد و پادشاه جدید باید برای مردم صحبت کند. با کمک لیونل وی این سخنرانی رادیویی را به صورت فوق‌العاده و بدون لکنت انجام می‌دهد و مورد تشویق تهیه‌کننده رادیو، حاضرین و مردمی که جلوی کاخ باکینگهام جمع شده‌اند می‌گردد.

جایزه‌ها و نامزدی‌ها

فیلم مورد توجه منتقدان و تماشاگران قرار گرفته است.[۲] فیلم سخنرانی پادشاه با ۷ نامزدی در رشته‌های مختلف از جمله بهترین فیلم درام سال، بهترین بازیگر مرد برای کالین فرث، بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای هلنا بونهام کارتر و بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای جفری راش در صدر فهرست نامزدهای جوایز گلدن گلوب ۲۰۱۱ قرار گرفت.[۱][۳]

نامزدی‌های گلدن گلوب

  • بهترین فیلم درام
  • بهترین کارگردان، تام هوپر
  • بهترین بازیگر مرد درام، کالین فرث
  • بهترین بازیگر مرد مکمل، جفری راش
  • بهترین بازیگر زن مکمل، هلنا بونهام کارتر
  • بهترین فیلمنامه، دیوید سایدلر
  • بهترین موسیقی، الکساندر دپلا

اسکار

همچنین این فیلم نامزد ۱۲ جایزه اسکار ۲۰۱۱ بود:

  • بهترین فیلم (برنده)
  • بهترین کارگردانی (برنده)
  • بهترین بازیگر مرد نقش اول (کالین فرث) (برنده)
  • بهترین بازیگر مرد نقش مکمل (جفری راش)
  • بهترین بازیگر زن نقش اول (هلنا بونهام کارتر)
  • بهترین فیلم‌نامه اوریژینال (برنده)
  • بهترین موسیقی
  • بهترین صدا
  • بهترین طراحی لباس
  • بهترین فیلم برداری
  • بهترین کارگردانی هنری
  • بهترین تدوین
    [۴]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «حکایت یک پادشاه انگلیسی، با هفت نامزدی در صدر فهرست گلدن گلوب». رادیو فردا. ۲۴ آذر ۱۳۸۹.
  2. http://www.rottentomatoes.com/m/the_kings_speech/ rottentomatoes.com
  3. ««نطق پادشاه» در هفت رده‌بندی نامزد جوایز گلدن گلوب شد». صدای آمریکا. ۲۳ آذر ۱۳۸۹.
  4. منبع

پیوند به بیرون