جوهر دودایف: تفاوت میان نسخهها
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: بیشرفت⟸پیشرفت |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|cabinet = |
|cabinet = |
||
| religion = [[اسلام]] [[سنی]] |
| religion = [[اسلام]] [[سنی]] |
||
|signature = |
|signature =Signature of Dzhokhar Dudayev.png |
||
|awards = |
|awards = |
||
|website = |
|website = |
نسخهٔ ۳۱ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۲۵
جوهر دودایف | |
---|---|
نخستین رئیسجمهور جمهوری چچن ایچکریا | |
دوره مسئولیت نوامبر ۱۹۹۱ – آوریل ۱۹۹۶ | |
پس از | Zelimkhan Yandarbiyev |
پیش از | Zelimkhan Yandarbiyev |
اطلاعات شخصی | |
زاده | جوهر موسایویچ دودایف ۱۵ فوریهٔ ۱۹۴۴ جمهوری خود مختار چچن و اینگوش، شوروی |
درگذشته | ۲۱ آوریل ۱۹۹۶ (۵۲ سال) |
ملیت | چچن |
حزب سیاسی | حزب کمونیست اتحاد شوروی |
همسر(ان) | Alla Dudaeva |
پیشه | سیاستمدار |
امضا | |
خدمات نظامی | |
خدمت/شاخه | نیروی هوایی ارتش شوروی |
درجه | ژنرال |
جوهر موسایویچ دودایف
(به چچنی: Dudin Musa-khant Dʒouxar/Дудин Муса-кIант Жовхар) (به روسی: Джохар Мусаевич Дудаев) زاده ۱۵ فوریه ۱۹۴۴ یک ژنرال نیروی هوایی ارتش شوروی و یک رهبر چچنی بود که بعدها با تأسیسی جمهوری ایچکریا ریاست جمهوری آن را بر عهده گرفت و ۲۱ آوریل ۱۹۹۶ در حمله هوایی ارتش روسیه به قتلرسید. او نزد همسر استونیایی خویش همواره به تبار ایرانی خود اشاره و به آن افتخار میکرد.
دودایف در روستای یالخوری بخش جمهوری چچن – اینگوش بدنیا آمد. در زمان تولد وی خانواده به همراه بسیاری از چچنیها مجبور به رفتن به قزاقستانشد. این تبعید بخشی از برنامه استالین بود. او ۱۳ سال را در قزاقستان شوروی سپریکرد. او پس از بازگشت به تحصیلات خود ادامهداد و ابتدا در مدارسه شبانه شروع به تحصیل کرد.
او بعدها وارد دانشکده نیروی هوایی شوروی شد و در نیرو تا درجه سرلشگری پیشرفت کرد و در جنگهای متعددی منجمله جنگ شوروی در افغانستان شرکت نمود اما بعدها نیروی هوایی را ترککرد.
انگیزه خیزش دودایف
گوهر دودایف یکی از بیشمار قفقازیان بود که قیامهای ایرانخواهی و بازگشت به مام وطن را ترتیب دادند. زیرا تا همین امروز هم همدستی ابرقدرتها با روسیه نتوانسته با قراردادهایی چون ترکمنچای روی تکههای کاغذ فرهنگ ایرانی تبارانِ ایرستون و گروزنی و... را تکهتکه کند. ایرانی تباران از زمان رومانوفها تحت بیشترین کوچها و تبعیدهای اجباری بودند (پدر دودایف ازین قربانیان بود) تحقیر و شهروند درجه دو بودن پس از جدایی از ایران جنوبی آنها را دلاورانه به قیام مسلحانه وامیداشت. هرچند این قیامها بعدها به کوشش سازمانهای اطلاعاتی آمریکا و روسیه و پشتیبانی مالی عربستان (در همراهی و سکوت مطلق جمهوری اسلامی) پس از قتلعام دودایف و ایران دوستان رنگ و بوی وهابی به خود گرفتند. درحالی که نه دودایف نه بسیاری از چچنیها که خود را سسنی (ساسانی) مینامند هنوز هم آشنایی چندانی با اسلام ندارند. او دستور داده بود نیروهای تحت امرش به شکل سربازان هخامنشی ریش بلند داشته باشند؛ و در روزهای شادی پارچه قرمز رنگی با دو نوار سپید در طرفین (لنگ حمام یزدی) که تنها کالایی بود که از ایران وارد میشد را به سپنتائی از بالکنها بیاویزند. در همان سالها سپاه پاسداران انبوه بیشمار نیروهای زبده و تسلیحات برای بوسنیهای ترک تباری میفرستاد که حامی پان ترکیسم و جدایی آذربایگان از ایران بودند. روزهایی که یکسو خون ایرانیان برای پیوستن به ایران ریخته میشد و سویی دیگر خون ایرانیان برای دفاع از حامیان جدایی طلبی و تکهتکه کردن ایران.[۱]
مرگ
دودایف در ۲۱ آوریل ۱۹۹۶، زمانی که وی به هنگام سوار شدن به خودرو، از تلفن ماهوارهای خود استفاده میکند، یک هواپیمای شناسایی روس، محل او را شناسایی میکند و یک Su-24 دو موشک هدایتشوندهٔ تصویری به سمت وی شلیک میکند.
منابع
- ↑ لطفاً منبع بدهید عزیز من
Dzhokhar Dudayev. (2013, March 13). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 15:33, March 27, 2013, from http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Dzhokhar_Dudayev&oldid=543801508
- اعضای حزب کمونیست اتحاد شوروی
- افراد در جنگهای چچن
- پارتیزانهای چچنی کشتهشده در جنگ
- جنگسالاران اهل چچن
- درگذشتگان ۱۹۹۶ (میلادی)
- درگذشتگان در اثر حمله هوایی
- روسهای چچنیتبار
- رهبران به قدرت رسیده از طریق کودتا
- رئیسجمهورهای چچن
- زادگان ۱۹۴۴ (میلادی)
- سران کشورهای قدیم
- سیاستمداران ترورشده اهل چچن
- فرماندهان نظامی مسلمان
- مردم چچن