آقا رضا خان اقبالالسلطنه: تفاوت میان نسخهها
کتاب آقارضا عکاسباشی |
از نقره و نور، زمانه، زندگی و آثار آقا رضا عکاسباشی |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{درگاه|عکاسی}}"''زمانه، زندگی و آثار آقا رضا عکاسباشی، محمدرضا طهماسب پور''"، '''''"آقا رضا عکاسباشی"''''' ناشرموزه ی عکسخانه ی شهر، وابسته به معاونت هنری سازمان فرهنگي هنري شهرداری تهران، سال 1385 |
{{درگاه|عکاسی}}"''زمانه، زندگی و آثار آقا رضا عکاسباشی، محمدرضا طهماسب پور''"، '''''"آقا رضا عکاسباشی"''''' ناشرموزه ی عکسخانه ی شهر، وابسته به معاونت هنری سازمان فرهنگي هنري شهرداری تهران، سال 1385 |
||
از نقره و نور ، محمدرضا طهماسب پور، مقاله "''زمانه، زندگی و آثار آقا رضا عکاسباشی"، نشر تاریخ ایران، تهران 1389''{{پانویس}} |
|||
{{عکاسی-خرد}} |
{{عکاسی-خرد}} |
||
نسخهٔ ۱۰ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۱۷:۰۶
آقا رضا خان اقبالالسلطنه(۱۲۲۲ خ. / ۱۲۵۹ ه. - ۱۲۶۳ خ. / ۱۳۰۷ ه.[۱][۲]) ملقب به آجودان مخصوص و عکاسباشی، نخستین عکاس حرفهای ایرانی بود.
پدربزرگش یهودی و اهل اصفهان بود و پدرش (که به اسلام گرویده بود) لقب جدیدالاسلام داشت. او از شاگردان فرانسیس کارلهیان فرانسوی بود و به عکاسی پرتره گرایش داشت. در سال ۱۲۸۰ قمری توسط ناصرالدینشاه به لقب عکاسباشی مفتخر شد. در سال ۱۲۹۰ نیز لقب طولانی «آجودان مخصوص و خزانهداری صرف جیب مبارک» را دریافت نمود. مدتی به مشاغل نظامی و «اداره کل توپهای ممالک محروسه» پرداخت و در سال ۱۳۰۱ «وزیر قورخانه» شد. در کاخ گلستان عمارتی تحت نظر او به امور فنی و هنری عکاسی اختصاص یافت. او نخستین عکاس ایرانی است که از بقاع متبرکه عکاسی نموده و در سفر اول و دوم ناصرالدینشاه به اروپا، وی را همراهی نمودهاست.[۳]
در اسفندماه ۱۳۸۹ به اهتمام آرمان استپانیان و هنگامه معمری سی قطعه از عکسهای رضا عکاسباشی در گالری هما[۴] به نمایش در آمد.
منابع
"زمانه، زندگی و آثار آقا رضا عکاسباشی، محمدرضا طهماسب پور"، "آقا رضا عکاسباشی" ناشرموزه ی عکسخانه ی شهر، وابسته به معاونت هنری سازمان فرهنگي هنري شهرداری تهران، سال 1385 از نقره و نور ، محمدرضا طهماسب پور، مقاله "زمانه، زندگی و آثار آقا رضا عکاسباشی"، نشر تاریخ ایران، تهران 1389