پروتئاز: تفاوت میان نسخه‌ها
صفحه‌ای جدید با 'left|270px|thumb|پروتئاز [[HIV، یکی از معروفترین پروتئازها ]] '''پروتئازها…' ایجاد کرد |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
<small> |
<small> |
||
*{{یادکرد |کتاب =اصول بیوشیمی لنینجر |نویسنده = آلبرت لنینگر، مایکل کاکس، دیویدلی نلسون|ترجمه = رضا محمدی |فصل = |صفحه = | ناشر = آییژ | چاپ = | سال = ۱۳۸۵|شابک = ۹۶۴-۸۳۹۷-۰۵-۸}} |
*{{یادکرد |کتاب =اصول بیوشیمی لنینجر |نویسنده = آلبرت لنینگر، مایکل کاکس، دیویدلی نلسون|ترجمه = رضا محمدی |فصل = |صفحه = | ناشر = آییژ | چاپ = | سال = ۱۳۸۵|شابک = ۹۶۴-۸۳۹۷-۰۵-۸}} |
||
{{چپ‌چین}} |
|||
*Berg J, Tymoczko JL, Stryer L (2006). Biochemistry (6th ed. ed.). San Francisco: W. H. Freeman. ISBN 0716787245. |
|||
*Robert J. Brooker Genetics: analysis and principles. 2nd edition. (New York: McGraw-Hill 2005) Chapter 12 "Gene transcription and RNA modification" pp. 318-325. |
|||
*Mohamed Ouhammouch, Robert E. Dewhurst, Winfried Hausner, Michael Thomm, and E. Peter Geiduschek (2003). "Activation of archaeal transcription by recruitment of the TATA-binding protein". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 100 (9): 5097. doi:10.1073/pnas.0837150100. PMID 12692306. |
|||
*"Chemistry 2006". Nobel Foundation. http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/2006/. Retrieved on 2007-03-29. |
|||
{{پایان چپ‌چین}} |
|||
</small> |
|||
نسخهٔ ۱۳ مارس ۲۰۰۹، ساعت ۱۸:۰۰
پروتئازها آنزیم‌هایی هستند که باعث تجزیه پروتئین‌ها می‌شوند. پروتئازها شامل سرین پروتئازها، متالوپروتئازها، آسپارتیک پروتئازها، سیستئین پروتئازها و ترئونین پروتئازها، می‌باشند. یک پروتئاز ممکن است چندین سوبسترا داشته باشد یا اینکه یک سوبسترا توسط چندین پروتئاز برش یابد. برخی از پروتئازها به علت اتولایزیز حتی می‌توانند خود، سوبسترای خود باشند. پروتئازها اغلب بصورت آبشاری عمل می‌کنند یعنی بطور پی در پی یک پروتئاز باعث فعال شدن پروتئاز بعد از خود می‌شود. نمونه بارز واکنش‌های آبشاری پروتئازی را می‌توان در اپوپتوز و پروتئازهای کاسپاز مشاهده کرد.
کارکردها
پروتئازها دارای اهمیت زیادی در کنترل فعالیت‌های سلولی دارند. در سلول‌های مختلف انواع زیادی از پروتئازها در هر زمان مشخص بیان می‌شوند. برای مثال: تعداد زیادی از پروتئین‌هایی که در سلول‌ها بیان می‌شوند به فرم غیر فعال هستند. برای اینکه این پروتئین‌ها فعال شوند باید توسط پروتئازها پردازش شوند. پردازش پروتئولایتیکی یکی از راه‌های کنترل فعالیت پروتئین‌ها است. بسیاری از پروتین‌ها مانند آنزیم‌ها، سایتوکین‌ها، هورمون‌های رشد، رسپتورهای سلولی و...، به این روش فعال می‌شوند. در اثر این کنترل پروتئولایتیکی، فعالیت‌های مختلف سلولی مانند رونویسی و همانند سازی، پیشرفت سیکل سلولی، تکثیر سلول، تمایز، اپوپتوز و...، کنترل می‌شود. نقص در این سیستم پردازش پروتئولایتیکی همچنین می‌تواند منجر به بیماری‌هایی مانند سرطان، آرتریت، بیماریهای نورودژنراتیو و بیماریهای قلبی عروقی شود.
دگرادوم
در سلول‌های مختلف تعداد زیادی پروتئاز در هر زمان مشخص و شرایط خاص بیان می‌شود. برای مثال در انسان تاکنون بیش از ۵۰۰ پروتئاز شناسایی شده‌است که بطور متوسط در هر سلول د رهر شرایط خاص حدود ۲۰۰ تا از آنها بیان می‌شوند. به کلیه پروتئازها و سوبستراهای آنها که در یک زمان مشخص و تحت یک شرایط خاص در یک سلول بیان می‌شوند، دگرادوم آن سلول گفته می‌شود.
منابع
- آلبرت لنینگر، مایکل کاکس، دیویدلی نلسون (۱۳۸۵)، اصول بیوشیمی لنینجر، ترجمهٔ رضا محمدی، آییژ، شابک ۹۶۴-۸۳۹۷-۰۵-۸