حزب کمونیست ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
به نسخهٔ 18163774 ویرایش Erfan.Kurdi واگردانده شد: بی منبع. (تل) برچسب: واگردانی‌شده |
|||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
== اعضای کنونی ارگان‌ها == |
== اعضای کنونی ارگان‌ها == |
||
=== کمیته مرکزی === |
=== کمیته مرکزی === |
||
طبق بیانیه پایانی [[حزب کمونیست ایران]] در |
طبق بیانیه پایانی [[کنگره هشتم حزب کمونیست ایران]] که در روزهای ۱۱ تا ۱۶ تیرماه ۱۳۸۳ (۱ تا ۶ ژوئیه ۲۰۰۴) برگزار گردید ۱۱ نفر از اعضا آن به عنوان اعضا اصلی و ۳ نفر به عنوان عضوو علی‌البدل انتخاب گردید: |
||
اعضا اصلی: [[روناک آشناگر]]، [[هلمت احمدیان]]، [[حسن رحمان پناه]]، [[نصرت تیمورزاده]]، [[رشید رزاقی]]، [[فرهاد شعبانی]]، ابراهیم علیزاده، [[محمود قهرمانی]]، [[جلال محمدنژاد]]، [[صلاح مازوجی]]، [[رحمان نجات]]. اعضای علی‌البدل: [[شمسی خرمی]]، [[اسماعیل قهرمانی]]، [[سروه ناصری]]. |
|||
رفقا: [[وریا احمدی]]، [[هلمت احمدیان]]، [[عادل الیاسی]]، [[خسرو بوکانی]]، [[رئوف پرستار]]، [[نصرت تیمورزاده]]، [[عیسی جمشیدی]]، [[احمد خورشیدی]]، [[فرشید شاکری]]، [[حسن شمسی]]، [[فراست صالحی]]، [[احمد عزیزپور]]، [[ابراهیم علیزاده]]، [[محمود قهرمانی]]، [[صلاح مازوجی]]، [[پویا محمدیان]]، [[جلال محمدنژاد]]، [[گوهر معمارزاده]]، [[عباس منصوران]]، [[سروه ناصری]]، [[رحمان نجات]]،[[اردشیر نصرالله بیگی]] و [[مرضیه نظری]]. |
|||
== جستارهای وابسته == |
== جستارهای وابسته == |
||
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۲۰:۲۳
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (آوریل ۲۰۱۲) |
حزب کمونیست ایران کومله | |
|---|---|
| دبیرکل | ابراهیم علیزاده |
| بنیان‌گذاری | 1984 |
| مرام سیاسی | کمونیسم .مارکسیسم.لنینیسم |
حزب کمونیست ایران معروف به حکا، حزبی سیاسی است که در اوایل دههٔ ۶۰ هجری شمسی با ابتکار رهبران کمونیست متشکل در کومه له که در فکر سراسری کردن سیاستهای کمونیستی کومه‌له بودند، بوجود آمد. جریانات و سازمانهای چپ ایرانی از جمله سازمان پیکار و اتحاد مبارزان کمونیست و تعداد دیگری از چپگرایان ایران در تشکیل این حزب تأثیر داشتند که سرانجام خود به صفوف این حزب پیوسته و در این حزب ادغام شدند.
پایگذاری حزب
حزب کمونیست ایران از آن پس و در حالی که بیش از ۲۳ سال از تأسیس اش می‌گذارد انشعاباتی را پشت سرگذاشته‌است که مهم‌ترین آن‌ها انشعاب تعدادی از اعضا و فعالین این حزب تحت نام کمونیسم کارگری به رهبری منصور حکمت بوده‌است. این انشعاب در اوایل دهه نود میلادی صورت گرفت و حاصل آن تشکیل حزب کمونیست کارگری ایران بود. اما این حزب هم دستخوش انشعابات دیگری شد که حاصل آن حزب حزب کمونیست کارگری ایران-حکمتیست، حزب کمونیست کارگری ایران، حزب اتحاد کمونیسم کارگری و اتحاد سوسیالیستی کارگری، مبارزان کمونیست، اتحاد بین‌المللی در حمایت از کارگران ایران و چند جمع دیگر است. در سال ۲۰۰۰ جمع وسیعی از اعضای حزب کمونیست ایران به رهبری عبدالله مهتدی و عمر ایلخانی‌زاده از حزب کمونیست ایران جدا شدند و فعالیت با نام کومله را از سر گرفتند. این جمع هم سپس دچار انشعاب شد و بخشی از آن برهبری عمرایلخانی زاده جداشدند.
عملکرد
در حال حاضر حزب کمونیست ایران از سازمانهای اپوزیسیون و طرفدار سرنگونی جمهوری اسلامی توسط انقلاب کارگری است. مرکزیت این حزب مثل سایر احزاب اپوزیسیون جمهوری اسلامی در خارج کشور است. دبیرخانه آن در سوئد واقع است و تشکیلات خارج کشور آن بخصوص در کشورهایی همچون سوئد، نروژ، کانادا و بعضی شهرهای آلمان فعال هستند.
ارگان رسمی این حزب نشریهٔ سیاسی خبری جهان امروز است که هر ۱۵ روز یکبار منتشر می‌شود.
تاریخچه
حزب کمونیست ایران موسوم به حکا در شهریور ماه ۱۳۶۲ به‌دنبال بیش از یک سال بحث‌های علنی و درونی که اعضا کومه له در آن مشارکت داشتند، و با به هم پیوستن چندین سازمان چپ و کمونیستی ایرانی، در یک کنگره مؤسس، تأسیس شد.
در پائیز ۱۳۶۱ کنگره اول در مناطق آزاد کردستان تشکیل می‌شود. در شهریور ماه ۱۳۶۲، اتحاد مبارزان کمونیست، سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان (کومه له) و افراد و فراکسیونهای مارکسیسم انقلابی از دیگر سازمانها، حزب کمونیست ایران را تشکیل می‌دهند.
پیوستن کومه له به حزب کمونیست ایران در جهت حفظ و بسط سنت‌های انقلابی و نفوذ اجتماعی و سیاسی کومه له بود.
کمیته مرکزی کومه له در آن هنگام طی برگزاری یک همه‌پرسی تشکیلاتی پیوستن کومه له را به این تشکیلات جدید به رای گذاشت و بیش از ۹۸٪ از فعالین آن موقع کومه له به آن رای مثبت دادند.
حزب کمونیست ایران از سال ۱۳۶۲ تا به امروز در مغرض چند انشعاب قرار گرفته‌است. در سال ۱۹۹۱ بخش بزرگی از کادرهای حزب از آن جدا شده و به رهبری منصور حکمت، حزب کمونیست کارگری ایران راساختند. در سال ۲۰۰۰ میلادی نیز بخشی از کادرهای قدیمی کومه له سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران را احیا کردند. در سال ۲۰۰۸ نیز بخش دیگری از کادرهای قدیمی این حزب و از جمله یکی از چهره‌های شناخته شده از بنیانگذاران این حزب یعنی ماموستا ابراهیم و عده‌ای دیگر انشعاب کردند. از آن ببعد حزب کمونیست ایران سعی کرده‌است که بیشتر به یک حزب سراسری تبدیل شود. ایجاد شبکه تلویزیونی کومه له به این امز کمک شایانی کرده‌است و همچنین راه انداختن شبکه تلویزیونی کارگر تی وی که هفته‌ای یکبار برنامه برای ایران پخش می‌کند.
گردان شوان
گردان شوان یکی از گردانهای بازوی نظامی حزب کمونیست ایران بود که در جریان بمباران شیمیایی حلبچه دچار تلفات سنگینی شد. در روز حمله، گردان شوان در حالیکه در روستای «بیاره» در منطقه اورامان در کردستان عراق مستقر بود و آماده تخلیه منطقه جنگی بین ایران و عراق بود، در حلقه محاصره حملات نیروهای زمینی جمهوری اسلامی ایران از یک طرف و نیز بمباران شیمیایی نیروی هوایی ارتش عراق از طرف دیگر قرار گرفت که طی آن ۶۰ تن از اعضای این گردان کشته شدند.[۱] در تاریخ‌نگاری رسمی واقعه حلبچه، به حادثه گردان شوان عموماً اشاره‌ای نشده است.
اعضای کنونی ارگان‌ها
کمیته مرکزی
طبق بیانیه پایانی کنگره هشتم حزب کمونیست ایران که در روزهای ۱۱ تا ۱۶ تیرماه ۱۳۸۳ (۱ تا ۶ ژوئیه ۲۰۰۴) برگزار گردید ۱۱ نفر از اعضا آن به عنوان اعضا اصلی و ۳ نفر به عنوان عضوو علی‌البدل انتخاب گردید: اعضا اصلی: روناک آشناگر، هلمت احمدیان، حسن رحمان پناه، نصرت تیمورزاده، رشید رزاقی، فرهاد شعبانی، ابراهیم علیزاده، محمود قهرمانی، جلال محمدنژاد، صلاح مازوجی، رحمان نجات. اعضای علی‌البدل: شمسی خرمی، اسماعیل قهرمانی، سروه ناصری.
جستارهای وابسته
پیوند به بیرون و منابع
.svg){kind=small} | این یک مقالهٔ خرد ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |