دربار سلطنتی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +تمیز (۱۲.۵ core): + رده:بارگاه سلطنتی و نجیبزادگان |
|||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
{{پایان شعر}} |
{{پایان شعر}} |
||
در اشعار [[فردوسی]]، [[سعدی]]، [[حافظ]]، [[مولوی]]، [[عطار]]، [[نظامی]]، [[خاقانی]]، [[ناصرخسرو]] و دیگران شاعران [[ایرانی]] نیز واژهٔ «بارگاه» به کار رفتهاست.<ref name=autogenerated1/> |
در اشعار [[فردوسی]]، [[سعدی]]، [[حافظ]]، [[مولوی]]، [[عطار]]، [[نظامی گنجوی|نظامی]]، [[خاقانی]]، [[ناصرخسرو]] و دیگران شاعران [[ایرانی]] نیز واژهٔ «بارگاه» به کار رفتهاست.<ref name=autogenerated1/> |
||
لغتنامهٔ دهخدا در سرواژهٔ «دربار» چنین آوردهاست<ref>لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «دربار»</ref>: |
لغتنامهٔ دهخدا در سرواژهٔ «دربار» چنین آوردهاست<ref>لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «دربار»</ref>: |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
* فرهنگ فارسی معین |
* فرهنگ فارسی معین |
||
* |
* |
||
[[رده:بارگاه سلطنتی و نجیبزادگان]] |
[[رده:بارگاه سلطنتی و نجیبزادگان]] |
||
[[رده:دربار]] |
[[رده:دربار]] |
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۵۲
دَربار شاهنشاهی یا بارگاه شاهنشاهی، به طور کلی به دربار و کاخ باشکوه یک شاهنشاهی یا امپراتوری گفته میشود.
واژه
بار یا بارگاه به معنای پیشگاه و دربار یک پادشاه یا خداوند است. در سرواژهٔ «بارگاه» در لغتنامهٔ دهخدا چنین آمدهاست[۲]:
- بارگه. خیمه پادشاهان و سلاطین را گویند. (برهان). خانه و خیمه پادشاهان است که لشکر و سپاه و غیره بسلام آیند. (آنندراج). نوعی از خیام مراتب ملوک و سلاطین. (شرفنامه منیری). خیمه سخت بزرگ که بر در خرگاه ملوک و سلاطین زنند. (صحاح الفرس). درزبان عرف بمعنی اتاق پادشاهان است. (شعوری ج ۱ ورق ۱۹۱). خانه و خیمه پادشاهان است که لشکر و سپاه و غیره بسلام آیند و آن معروف است.
- جای بار دادن پادشاه. (شرفنامه منیری) (دِمزن). محلی است مخصوص پادشاه که موقع رسیدگی به عرایض مردم در آنجا مینشیند. (شعوری ج ۱ ورق ۱۹۱). آنجاکه پادشاه به چاکران بار دهد، یعنی بپذیرد. دربار. (دمزن). قصر شاه. (دِمزن). درگاه. (مجموعه مترادفات ص ۵۹). دربخانه. (ایضاً). در خانه. (ایضاً). رزاقخانه بمعنی دربار پادشاه و سلاطین. (ایضاً)
- گاه «بارگاه» استعمال شود و مراد آیین بارگاه است. آئین درباری. رسم تشریفات. تشریفات درباری.
(همچنین بار عام و بار خاص را ببینید.)
در شاهنامهٔ فردوسی «بارگاه» اینگونه به کار رفتهاست:
همه کاخ گاه و همه گاه شاه | همه بارگاهش سراسر سپاه |
در این شعر سعدی بر بارگاه و خیمه غیر شاهان نیزاطلاق شدهاست:
منعم به کوه و دشت و بیابان غریب نیست | هرجا که رفت خیمه زد و بارگاه ساخت |
در اشعار فردوسی، سعدی، حافظ، مولوی، عطار، نظامی، خاقانی، ناصرخسرو و دیگران شاعران ایرانی نیز واژهٔ «بارگاه» به کار رفتهاست.[۲]
لغتنامهٔ دهخدا در سرواژهٔ «دربار» چنین آوردهاست[۳]:
پیشگاه و عرصه و بارگاه پادشاهان و امرا. (ناظم الاطباء). و به عربی حضرةالسلطان و حضرةالامیر گویند. (آنندراج). کاخ شاهی. قصر سلطنتی.
در شاهنامه واژهٔ «دربار» اینگونه آمدهاست:
چنین دید رستم از آن کار اوی | که برگرددآید به دربار اوی |
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ Golestan Palace (IRAN)، کاخ گلستان
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «بارگاه»
- ↑ لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «دربار»
منابع
- لغتنامهٔ دهخدا
- فرهنگ فارسی معین