مارپیچ سکوت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Hamidresa-Bourhani (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Hamidresa-Bourhani (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:

{{تمیزکاری|دلیل=به نظر می رسد محتوی این مقاله کپی پیست باشد|تاریخ=آوریل ۲۰۱۶}}
{{حق تکثیر مشکوک|تاریخ=آوریل ۲۰۱۶}}
{{بهبود منبع|تاریخ=آوریل ۲۰۱۶}}
گرداب سکوت یک نظریه از علوم ارتباطات است که توسط دانشمند آلمانی الیزابت نوئل نیومن [https://nl.wikipedia.org/wiki/Elisabeth_Noelle-Neumann (Elisabeth Noelle-Neumann]) گسترش یافته است.. نظریه گرداب سکوت باور دارد که بر اساس قدرت رسانه‌ای می‌توان عقاید مخالف و انحرافی را مأیوس ساخت و اجازه داد در گرداب سکوت به فراموشی سپرده شوند.
گرداب سکوت یک نظریه از علوم ارتباطات است که توسط دانشمند آلمانی الیزابت نوئل نیومن [https://nl.wikipedia.org/wiki/Elisabeth_Noelle-Neumann (Elisabeth Noelle-Neumann]) گسترش یافته است.. نظریه گرداب سکوت باور دارد که بر اساس قدرت رسانه‌ای می‌توان عقاید مخالف و انحرافی را مأیوس ساخت و اجازه داد در گرداب سکوت به فراموشی سپرده شوند.
به نظر نیومن([https://nl.wikipedia.org/wiki/Elisabeth_Noelle-Neumann Neumann])می‌باید در تأثیر همه پیام‌ها با هم و در یک مجموعه به جستجو پرداخت و نه تنها در پیامهای جداگانه و منفرد آنگونه که مدل کلاپر(Klapper) در سال ۱۹۶۰ پیشنهاد کرده بود.
به نظر نیومن([https://nl.wikipedia.org/wiki/Elisabeth_Noelle-Neumann Neumann])می‌باید در تأثیر همه پیام‌ها با هم و در یک مجموعه به جستجو پرداخت و نه تنها در پیامهای جداگانه و منفرد آنگونه که مدل کلاپر(Klapper) در سال ۱۹۶۰ پیشنهاد کرده بود.

نسخهٔ ‏۱۱ آوریل ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۲۳

گرداب سکوت یک نظریه از علوم ارتباطات است که توسط دانشمند آلمانی الیزابت نوئل نیومن (Elisabeth Noelle-Neumann) گسترش یافته است.. نظریه گرداب سکوت باور دارد که بر اساس قدرت رسانه‌ای می‌توان عقاید مخالف و انحرافی را مأیوس ساخت و اجازه داد در گرداب سکوت به فراموشی سپرده شوند. به نظر نیومن(Neumann)می‌باید در تأثیر همه پیام‌ها با هم و در یک مجموعه به جستجو پرداخت و نه تنها در پیامهای جداگانه و منفرد آنگونه که مدل کلاپر(Klapper) در سال ۱۹۶۰ پیشنهاد کرده بود.

تأثیر تلویزیون

به نظر او (Neumann) اگر محققان قبلاً موفق نشدند تأثیرات رسانه‌ها را نشان دهند به این دلیل بوده است که آنها ارتباط تدریجی که رخ داده را بحساب نمی‌آوردند. از آنجا که بینندگان تلویزیون دانش و نظرات خود را می‌توانستند به غیر بینندگان نیز منتقل سازند، محققان نمی‌توانستند پیش از این تفاوتی بین این دو گروه بیابند، و تأثیرات ادعا شده توسط تلویزیون بر مخاطبان را نشان دهند. اینکه تلویزیون هیچ تأثیری بر عموم مردم ندارد را نیومن (Neumann) اینگونه مقایسه می‌کند که یک فیل را استتار کرده باشیم. تأثیرات آنچنان بسیار بزرگ هستند که به همین دلیل ما نمی‌توانیم آنها را ثبت کنیم.

اصول گرداب سکوت

۱ مردم غیر منطقی هستند. آنها احساسات خود را دنبال می‌کنند.

۲ بنا به نظر نیومن (Neumann)بطور عمده اگر نوع رسانه استفاده شده انتخابی نباشد قدرت رسانه بزرگ است، مانند تلویزیون که یک رسانه غیر انتخابی است. (در زمان نیومن تعداد روزنامه‌هایی که خوانندگان می‌توانستند انتخاب کنند از کانال‌های تلویزیون که بینندگان استفاده می‌کردند بیشتر بوده است)

۳ تأثیر رسانه‌ها بد و قابل سرزنش است.

۴ مردم با ترس مداوم از انزوای اجتماعی زندگی می‌کنند. یک نگرش که توسط اکثریت مردم به اشتراک گذاشته نشده باشد و در نتیجه هیچ پشتیبانی مردمی هم ندارد، می‌تواند به انزوای اجتماعی فرد منجرشود. آنجا تمایل پیوستن به نگرش غالب رشد می‌کند بطوریکه بقیه تصورات شخص از بین می‌روند.

سه عامل

با توجه به نظریه گرداب سکوت، سه عامل انباشتگی، هماهنگی و حوزه عمومی است که تعیین عملکرد رسانه را بعهده می‌گیرند و آن را چنین قدرتمند می‌سازند.

۱ انباشتگی: پیام‌های رسانه‌ای تکرار می‌شود (موضوع در روزنامه، در تلویزیون، در اینترنت). احتمال اینکه فرد اخبار را نشنیده باشد بنا به تکرار خبر در فواصل منظم بسیار کوچک است. (یک بولتن خبری هر ساعت)

۲ هماهنگی: مردم برای ترس از انزوای اجتماعی خود را با دیدگاه‌های غالب هماهنگ می‌سازند، آنها تلاش می‌کنند خودشان را آنگونه که درک شوند با افکار عمومی همگام سازند. این امر برای ایستگاه‌های تلویزیونی نیز معتبر است، زیرا آنها نیز روی عقاید حساب می‌کنند، روزنامه نگاران تصمیم می‌گیرند که چه موضوعات دارای ارزش خبری هستند یا نه. انتخاب روزنامه نگاران اغلب مشابه هستند و آنها همچنین خودشان را آنچنان با نگرش‌های حکم وفق می‌دهند که ساخت گزارش از رویدادهای خاص در رسانه‌های مختلف تا هد زیادی با یکدیگر سازگار باشد. «بسته روزنامه نگاری» به این پدیده اشاره دارد.

۳ حوزه عمومی: به نظر نیومن(Neumann)انسان، به شدت وابسته به محیط اطراف خویش است. فرد از طریق رسانه‌های جمعی اطلاعات اطراف خویش را کسب می‌کند و با کمک همان اطلاعات نظر شخصی خود را بوجود میاورد. از آنجا که رسانه‌ها در حوزه عمومی عمل می‌کنند و مداوم تعداد بیشتری از مردم را جذب می‌کنند توانایی ایجاد گرداب سکوت و تقویت آنرا نیز دارا هستند. شخصی که فکر می‌کند نظر او با دیدگاه غالب سازگار است، بیشتر تمایل دارد نظر خود را بازگو کند تا شخصی که مخالف دیدگاه غالب است و متقاعد نشده.

ماهیت نظریه گرداب سکوت

مردم از انزوای اجتماعی هراسانند؛

برای جلوگیری از انزوا، فضای نظری را از نزدیک تحت نظارت قرار می‌دهند؛

اطلاعات در مورد فضای نظری را از دو منبع بدست میآورند

  • مشاهدات شخصی / ارتباط میان فردی
  • رسانه‌های جمعی به ویژه تلویزیون

رسانه‌های جمعی تصویر نسبتاً هماهنگی از واقعیت را منتشر می‌کنند،

با گذشت زمان تنها تعداد کمی از مردم ابراز نظری در برابر افکار عمومی غالب خواهند داشت. عقاید مخالف در گرداب سکوت از بین خواهند رفت. اما مردم هسته اصلی را تشکیل می‌دهند، آنها می‌توانند فرایند گرداب جدیدی را آغاز کنند که در نهایت یک نظر دیگر نیز منقرض گردد.

منابع

[۱]

[۲] [۳] [۴] [۵] [۶] [۷] [۸]

  1. zwijgspiraal
  2. Conformisme
  3. Tirannie van de meerderheid
  4. Neolle-Neumann, Elisabeth (1993). The spiral of silence: Public opinion, our social skin. Chicago: University of Chicago Press.
  5. Wedel, T (1994). "The spiral of silence in popular culture: applying a public opinion theory to radio station popularity". California State University.
  6. Tichenor, P. J; Wackman, D. B (1973). "Mass media and community public opinion". American Behavioral Scientist 16 (4): 593–606. doi:10.1177/000276427301600408.
  7. Einde
  8. Hamidresa Bourhani