نیازمندی‌ها

آگهی نامه یا نیازمندی ها معمولاً به مجموعه‌ای از تبلیغات دسته بندی شده گفته می‌شود که از روش‌های مختلف در اختیار مشتریان قرار می‌گیرند و به آن‌ها این امکان را می‌دهند که نیازهای روزمره خود را از طریق فهرست موضوعی آگهی نامه، بیابند. آگهی نامه‌ها در روش‌های مختلفی عرضه می‌شوند. یکی از روش‌های سنتی انتشار آگهی نامه، روش چاپی می‌باشد. یکی از بزرگترین تصورات اشتباه مردم این است که نیازمندی‌های همشهری یک آگهی نامه است. از روش‌های جدید و مدرن در ایران، آگهی نامه‌های اینترنتی می‌باشند که با الهام گرفتن از نمونه‌های خارجی راه اندازی شده‌اند و تعداد آن‌ها نیز زیاد است.

معمولا دو شیوه در آگهی نامه‌ها بیش تر رواج دارد.

در روش اول، صاحبان مشاغل، فروشندگان کالا و ارائه دهندگان خدمات، شرحی از فعالیت خود را به مخاطبان معرفی می‌کنند و به جذب مشتری اقدام می‌کنند و در روش دوم، آگهی نامه‌ها نقش بنگاه‌های حراجی را بازی می‌کنند. بدین صورت که فروشنده محصول، مشخصات یک وسیله (معمولا مستعمل و دسته دو) را در آگهی نامه درج می‌کند و کسانی که به وسیله معرفی شده نیاز دارند، آن را خریداری می‌کنند. که این مورد گاهی به صورت مزایده نیز ایجاد می‌شود.

محدودیت‌ها

در تاریخ ۲ شهریور ۱۳۸۹، با اعلام دفتر تبلیغات و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ و انتشار آگهی‌های مربوط به نگهداری، خرید و فروش، غذای حیوانات خانگی (به ویژه سگ و گربه) در آگهی نامه‌ها ممنوع شد

در تاریخ ۲۸ آذر ۱۳۸۹، مدیر کل مطبوعات و خبرگزاری‌های داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرد: انتشار هر گونه نشریه به صورت آگهی نامه ممنوع و غیر مجاز است و انتشار نشریات به این صورت که ۱۰۰ درصد مطالب آن اگهی باشد، غیر قانونی بوده و هر نشریه‌ای حداکثر ۳۰ درصد حجم خود را می‌تواند به آگهی اختصاص دهد.