پلی‌استر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات :جایگزینی پیوند قرمز 4-hydroxybenzoic acid > ۴-هیدروکسی‌بنزوئیک اسید (۸.۱)
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات :جایگزینی پیوند قرمز Copolymerization > بسپار ناهمگن (۸.۱)
خط ۳۱: خط ۳۱:
| || || [[Polybutylene succinate]] (PBS) ||Polycondensation of [[succinic acid]] with [[۴٬۱-بوتان‌دیول]]
| || || [[Polybutylene succinate]] (PBS) ||Polycondensation of [[succinic acid]] with [[۴٬۱-بوتان‌دیول]]
|-
|-
| || || [[Poly(3-hydroxybutyrate-co-3-hydroxyvalerate)]] (PHBV) || [[Copolymerization]] of [[3-hydroxybutanoic acid]] and [[3-hydroxypentanoic acid]],<br /> [[butyrolactone]] and [[valerolactone]] (oligomeric [[aluminoxane]] as a catalyst)
| || || [[Poly(3-hydroxybutyrate-co-3-hydroxyvalerate)]] (PHBV) || [[بسپار ناهمگن]] of [[3-hydroxybutanoic acid]] and [[3-hydroxypentanoic acid]],<br /> [[butyrolactone]] and [[valerolactone]] (oligomeric [[aluminoxane]] as a catalyst)
|-
|-
| Semi-aromatic || Copolymer || [[Polyethylene terephthalate]] (PET) || Polycondensation of [[terephthalic acid]] with [[ethylene glycol]]
| Semi-aromatic || Copolymer || [[Polyethylene terephthalate]] (PET) || Polycondensation of [[terephthalic acid]] with [[ethylene glycol]]

نسخهٔ ‏۱۳ ژانویهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۳:۴۳

الیاف پلی‌استر (به انگلیسی: Polyester) (کدهای PET یا PES) الیاف مصنوعی حاصل از دی‌متیل ترفتالات (DMT) یا اسید ترفتالیک و اتیلن گلیکول (الیاف پلی استر استاندارد یا نوع تجاری تریلن ٰterylene) و یا از ۱ و ۴ در متیلول سیکلوهگزان (نوع وستان (vestan) و یا کودل (kodel) که به روش ذوب‌ریسی تولید می‌شوند.

تولید انبوه این الیاف از سال ۱۹۴۵ آغاز شد و امروزه این لیف با تولید جهانی ۲۱ میلیون تن در سال ۲۰۰۲ بیشترین سهم تولید را در بین الیاف به خود اختصاص داده است.

خصوصیات: چگالی g/cm۳ ۱٫۳۸، نیرو تاحد پارگی بسیار زیاد، الااستیسیته خوب، مقاومت سایشی، ثبات بسیار خوب نوری، مقاومت در برابر اسیدهای معدنی و آلی بالا.

الیاف پلی‌استر ضد چروک و نمدی شدن بوده و جمع نمی‌شوند، به راحتی شستشو و به سرعت خشک می‌شوند. حالات قابل عرضه: نخ‌های فیلامنتی، الیاف مقطع (قابل اختلاط با پشم، پنبه، و نوع قابل استفاده در فرش) دسته الیاف، الیاف لایی، تک فیلامنت‌ها و پارچه‌های اسپان باند و انواع الیاف میان‌تهی الیاف هالو (Hollow fiber) و الیاف دوجزئی

انواع پلی استر

پلی استر لیفی ترمو پلاستیک بوده و در اثر حرارت تغییر حالت میدهد در حالی که در دمای بالا اشتعال زا میباشد.پلی استر دارای بالاترین سختی و مدول الاستیسیته بوده همچنین جذب اب کم و حداقل جمع شدگی در اثر حرارت نسبت به الیاف منصنوعی دیگر را دارد. پلی اتر غیر اشباع(UPR)رزین ترموست می باشد که فایبر گلاس های تقویت شده از پلی استر غیر اشباع کاربرد های گسترده ای در بدنه ی قایق ها و قسمت هایی از بدنه ی اتومبیل میباشد. با توجه به ترکیب زنجیره اصلی خود پلی استر می تواند:

Composition of the main chain Homo- or copolymer Examples of polyesters Examples of manufacturing methods
Aliphatic Homopolymer Polyglycolide or Polyglycolic acid (PGA) Polycondensation of glycolic acid
Polylactic acid (PLA) Ring-opening polymerization of lactide
Polycaprolactone (PCL) Ring-opening polymerization of caprolactone
Polyhydroxyalkanoate (PHA)
Polyhydroxybutyrate (PHB)
Copolymer Polyethylene adipate (PEA)
Polybutylene succinate (PBS) Polycondensation of succinic acid with ۴٬۱-بوتان‌دیول
Poly(3-hydroxybutyrate-co-3-hydroxyvalerate) (PHBV) بسپار ناهمگن of 3-hydroxybutanoic acid and 3-hydroxypentanoic acid,
butyrolactone and valerolactone (oligomeric aluminoxane as a catalyst)
Semi-aromatic Copolymer Polyethylene terephthalate (PET) Polycondensation of terephthalic acid with ethylene glycol
Polybutylene terephthalate (PBT) Polycondensation of terephthalic acid with ۴٬۱-بوتان‌دیول
Polytrimethylene terephthalate (PTT) Polycondensation of terephthalic acid with ۳٬۱-پروپان‌دیول
Polyethylene naphthalate (PEN) Polycondensation of at least one naphthalene dicarboxylic acid with ethylene glycol
Aromatic Copolymer Vectran Polycondensation of ۴-هیدروکسی‌بنزوئیک اسید and 6-hydroxynaphthalene-2-carboxylic acid

جستارهای وابسته

منابع

  • این متن مقاله از کتاب فرهنگ تشریحی علوم و تکنولوژی الیاف اقتباس شده است.

↑ دکتر احمد موسوی شوشتری و مهندس محمدعلی توانایی،۱۳۸۴، ص ۱۵۴ انتشارات جهاد دانشگاهی واحد صنعتی امیرکبیر