یوسف (سوره): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{سوره||نام =  یوسف |کتابت = ۱۲|جزء = ۱۲ ۱۳|آیه = ۱۱۱|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۵۳|بعدی =  رعد |قبلی =  هود |کلمه = ۱۷۳۸|حرف = ۷۵۱۱}}
{{سوره||نام =  یوسف |کتابت = ۱۲|جزء = ۱۲ ۱۳|آیه = ۱۱۱|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۵۳|بعدی =  رعد |قبلی =  هود |کلمه = ۱۷۳۸|حرف = ۷۵۱۱}}
'''سورهٔ یوسف''' سورهٔ ۱۲ام [[قرآن]] است، دارای ۱۱۱ آیه‌است و [[سوره مکی|سوره‌ای مکی]] است. تمام آیات این سوره به جز چند آیهٔ آخر آن سرگذشت [[یوسف]] فرزند [[یعقوب]] را بیان می‌کند و از مجموع ۲۷باری که کلمهٔ «یوسف» در قرآن به کار رفته، ۲۵بار آن در این سوره است. قرآن این داستان را «بهترین داستان‌ها» می‌نامد و یوسف را قهرمان عرصهٔ [[پارسا|تقوا]] و [[پاکدامنی]] معرفی می‌کند. داستان یوسف در قرآن با آنچه در [[تورات]] آمده متفاوت است از این نظر که در داستان قرآنی یعقوب دروغ فرزندانش را در مورد کشته‌شدن یوسف باور نمی‌کند و شکیبایی پیشه می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|نام=ناصر|پیوند نویسنده = ناصر مکارم شیرازی|نام خانوادگی۲=جمعی از نویسندگان|نام۲=|کتاب=تفسیر نمونه|ناشر=دارالکتب الاسلامیه|جلد=۹|صفحه=ص ۲۹۲-۲۹۶|سال=۱۳۷۴|پیوند= |پی‌نوشت = سوره یوسف، مقدمه|زبان=فارسی}}</ref>
'''سورهٔ یوسف''' سورهٔ ۱۲ام [[قرآن]] است، دارای ۱۱۱ آیه‌است و [[سوره مکی|سوره‌ای مکی]] است. تمام آیات این سوره به جز چند آیهٔ آخر آن سرگذشت [[یوسف]] فرزند [[یعقوب]] را بیان می‌کند و از مجموع ۲۷باری که کلمهٔ «یوسف» در قرآن به کار رفته، ۲۵بار آن در این سوره است. قرآن این داستان را «بهترین داستان‌ها» می‌نامد و یوسف را قهرمان عرصهٔ [[پارسا|تقوا]] و [[پاکدامنی]] معرفی می‌کند. داستان یوسف در قرآن با آنچه در [[تورات]] آمده متفاوت است از این نظر که در داستان قرآنی یعقوب دروغ فرزندانش را در مورد کشته‌شدن یوسف باور نمی‌کند و شکیبایی پیشه می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|نام=ناصر|پیوند نویسنده = ناصر مکارم شیرازی|نام خانوادگی۲=جمعی از نویسندگان|نام۲=|کتاب=تفسیر نمونه|ناشر=دارالکتب الاسلامیه|جلد=۹|صفحه=ص ۲۹۲-۲۹۶|سال=۱۳۷۴|پیوند= |پی‌نوشت = سوره یوسف، مقدمه|زبان=فارسی}}</ref>
گ
ش
یـ
ا
ش
بخ
ه
د
ـ
ن
ش
بخ
د
نـ
و
ا
خد
م
ا
نـ
به
ت
اس
ار
ک
آش
ب
کتا
ت
ا
آی
آن
،
الر
!
(*)
1
_
کنید
ك
در
ا
شم
د
ی
شا
،
م
دی
کر
ل
ز
نا
ى
ب
عر
ى
ن
آ
قر
را
آن
ما
)
د
ی
ش
ی
د
ن
بی
و
!(
(*)
2
_
آن
قر
ن
ای
ق
ی
طر
از
را
ا
ه
ت
ش
ذ
سرگ
ن
ی
ر
ت
به
ما
-
م
دی
کر
ى
وح
تو
به
که
-
م
کنی
مى
و
گ
ز
با
تو
بر
;
ن،
ای
از
ش
پی
ما
ل
مس
و
آن
از
ى
ت
ش
ا
ند
ر
خب
!
(*)
3
_
)
ر
و
بیا
ر
ط
خا
به
(
ت
گف
ش
ر
پد
به
ف
س
یو
که
را
ى
م
ا
گ
هن
:
»
م
ر
پد
!
،
ه
ستار
ه
د
ز
یا
که
م
د
دی
ب
ا
خو
در
من
کنند
مى
ه
د
سج
م
ر
ب
ا
بر
در
ه
ما
و
د
ی
ش
خور
و
!
«
(*)
4
_
ت
گف
:
»
م
د
ن
ز
فر
!
ى
ا
بر
که
،
ن
مک
و
گ
ز
با
ت
ن
ا
ر
د
ا
بر
ى
ا
بر
را
د
خو
ب
ا
خو
ه
ش
نق
تو
)
ى
ک
ا
ن
ر
خط
(
ند
کش
مى
;
ن
ا
ط
شی
که
ا
چر
ت
اس
ن
ا
س
ان
ار
ک
آش
ن
م
دش
،
!
(*)
5
_
ى
م
بر
را
تو
ت
ار
گ
د
ر
و
پر
ه
ن
گو
ن
ای
و
د
ن
ی
گز
;
د
ز
و
آم
مى
تو
به
ا
ه
ب
ا
خو
ر
بی
تع
از
و
;
که
ه
ن
گو
ن
ا
هم
،
کند
مى
ل
م
کا
و
م
ا
تم
ب
قو
یع
ن
ا
د
ن
خا
بر
و
تو
بر
را
ش
ت
م
نع
و
د
کر
م
ا
تم
ق
ا
ح
اس
و
م
ی
ه
ا
ر
اب
ت
ن
ا
پدر
بر
ن،
ای
از
ش
پی
;
ت
اس
یم
حک
و
ا
ن
دا
تو
ر
ا
گ
د
ر
و
پر
،
ن
یقی
به
!
«
(*)
6
_
در
)
ن
تا
س
دا
(
ها
ه
ن
ا
نش
،
ش
ن
ا
ر
د
ا
بر
و
ف
س
یو
)
ت
ی
ا
هد
ى
(
د
بو
ن
ا
گ
د
ن
کن
ل
ا
سؤ
ى
ا
بر
!
(*)
7
_
که
ى
م
ا
گ
هن
)
ن
ا
ر
د
ا
بر
(
ند
ت
گف
:
»
و
ف
س
یو
ش
ر
د
ا
بر
=[
ین
م
ا
ی
بن
]
د
ن
ر
ت
ب
بو
مح
ما
از
،
ر
پد
د
نز
;
م
ی
ت
هس
ى
ند
م
و
ر
نی
ه
و
گر
ما
که
ى
ل
حا
در
!
ى
ه
ا
ر
گم
در
،
ما
پدر
ما
ل
مس
ت
اس
ى
ار
ک
آش
!
(*)
8
_
ب
را
ف
س
یو
د
ی
کش
;
د
نی
ک
بیف
ى
ت
س
د
ر
دو
ین
م
ز
سر
به
را
او
یا
;
د
ش
با
ا
شم
به
ط
فق
،
پدر
توجه
تا
;
د
بع
و
آن،
از
)
د
کنی
مى
ه
ب
تو
د
خو
ه
گنا
از
;
و
(
د
بو
ید
ه
ا
خو
ى
ح
ل
صا
د
ا
ر
اف
!
(*)
9
_
ت
گف
ا
ه
آن
از
ى
یک
:
»
د
ی
ش
نک
را
ف
س
یو
!
مى
اگر
و
د
ی
ن
ک
بیف
ه
چا
ه
ا
نگ
ا
نه
در
را
او
،
د
ی
ده
م
ا
ج
ان
ى
کار
د
ی
ه
ا
خو
;
ف
قا
از
ضى
بع
تا
د
ن
ر
ی
برگ
را
او
ها
له
)
ى
ر
دو
ن
ا
مک
به
د
خو
با
و
د
ن
ر
بب
!(
«
(*)
10
_
)
و
د
ن
د
آم
پدر
د
نز
ن
ا
ر
د
ا
بر
،
ر
کا
ن
ای
م
ا
ج
ان
ى
ا
بر
و
(
ند
ت
گف
:
»
ن
ا
ج
ر
پد
!
ه
ر
ا
ب
در
تو
ا
چر
)
ن
ا
م
ر
د
ا
بر
(
،
ف
س
یو
؟
ى
کن
ى
نم
ن
ینا
اطم
ما
به
!
تیم
هس
او
ه
ا
و
خ
ر
خی
ما
که
ى
ل
حا
در
!
(*)
11
_
ما
با
را
او
ا
د
فر
)
ر
شه
ج
ر
خا
به
(
،
ت
س
بفر
ى
ا
غذ
تا
کند
ح
ی
تفر
و
د
بخور
ى
ف
کا
;
م
ی
ت
هس
او
ن
ا
ب
ه
نگ
ما
و
!
«
(*)
12
_
)
پدر
(
ت
گف
:
»
م
شو
مى
ین
گ
غم
او
ن
د
بر
از
من
;
مى
ن
ای
از
و
ید
ش
با
ل
ف
غا
او
از
ا
شم
و
،
د
ور
بخ
را
او
گ
گر
که
م
س
تر
!
«
(*)
13
_
ند
گفت
:
»
گ
گر
اگر
،
یم
ت
هس
ى
ند
م
و
ر
نی
ه
و
گر
ما
ه
ک
ن
ای
با
ه
ا
خو
ن
ا
ار
ک
ن
ا
زی
از
ما
،
د
بخور
را
او
د
بو
یم
)
ى
ز
چی
چنین
هرگز
و
(
ت
س
نی
ن
ک
مم
(!
«
(*)
14
_
د
خو
با
را
او
که
ى
م
ا
گ
هن
،
د
ن
ده
ر
ا
قر
ه
چا
ه
گا
ى
ف
مخ
در
را
وى
د
ن
ت
ف
گر
یم
م
تص
و
،
د
دن
بر
)
د
ساختن
لى
عم
را
د
خو
د
ص
مق
م
ا
ج
ن
ا
سر
;
(
ى
وح
او
به
و
ت
ساخ
ى
ه
ا
خو
ر
خب
با
ن
ا
ش
کار
ن
ای
از
ه
ند
آی
در
را
ا
ه
آن
که
م
دی
تا
س
فر
;
دا
ى
نم
ا
ه
آن
که
ى
ل
حا
در
نند
!
(*)
15
_
)
ن
ا
ر
د
ا
بر
ف
س
یو
(
د
ن
د
آم
پدر
غ
ا
سر
به
ن
ا
ی
گر
،
م
ا
گ
هن
شب
.
(*)
16
_
د
ن
گفت
:
»
پدر
اى
!
را
ف
س
یو
و
،
م
ی
شد
قه
ب
ا
مس
ل
و
غ
مش
و
م
ی
ت
رف
ما
م
ی
د
ر
ا
گذ
د
خو
ث
ا
ث
ا
د
نز
;
د
ر
خو
را
او
گ
گر
و
!
یم
ش
با
و
گ
ت
س
را
د
چن
هر
،
د
کر
ى
ه
ا
نخو
ر
و
با
را
ما
سخن
هرگز
تو
!
«
(*)
17
_
د
ى
ن
خو
با
را
او
ن
ه
ا
ر
پی
و
ین
غ
رو
)
پدر
د
نز
ه،
ت
خ
سا
ه
ت
آغش
(
د
ن
د
ر
آو
;
ت
گف
:
»
ن
ا
ت
ی
ا
بر
را
کار
ن
ای
ا
شم
ى
ن
ا
س
نف
ى
ا
ه
س
هو
ته
س
ا
آر
!
ل
ی
جم
ر
صب
من
)
ى
اس
پ
س
نا
از
ى
ل
خا
ى
ئ
ا
یب
شک
و
(
ت
ش
دا
م
ه
ا
خو
;
مى
ى
ر
یا
د
ن
و
ا
خد
از
،
ید
ی
گو
مى
ه
چ
آن
ر
ب
ا
بر
در
و
بم
طل
!
«
(*)
18
_
و
)
ل
حا
ین
هم
در
(
د
ی
رس
ا
فر
ى
ن
ا
و
کار
;
را
آب
مور
أ
م
و
)
غ
ا
سر
به
آب
(
د
دن
تا
س
فر
;
ه
چا
در
را
د
خو
و
دل
او
ند
ک
اف
;
)
ن
ا
گه
نا
(
زد
ا
صد
:
»
د
با
ده
ژ
م
!
ت
اس
ى
ک
د
کو
ن
ای
)
ى
تن
ش
دا
ت
س
دو
و
با
زی
(!
«
از
ه
ی
ا
م
سر
یک
ن
ا
و
ن
بع
را
ر
ام
ن
ای
و
د
ن
ت
ش
دا
ى
مخف
ن
ا
ر
دیگ
.
د
بو
ه
ا
آگ
،
د
دن
دا
مى
م
ا
ج
ان
ا
ه
آن
چه
آن
به
د
ن
و
ا
خد
و
.
(*)
19
_
و
)
،
م
ا
ج
ن
ا
سر
(
ى
کم
ى
ا
به
به
را
او
-
چند
م
ه
در
-
د
ختن
و
فر
;
به
ت
ب
نس
و
)
ختن
و
فر
(
د
ن
د
بو
ت
ب
رغ
بى
،
او
)
;
د
شو
ش
فا
ن
ا
ش
ز
را
د
ن
ید
س
تر
مى
که
ا
چر
.(
(*)
20



== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۰ نوامبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۳:۱۷

سورهٔ ۱۲ قرآن
 یوسف
دسته‌بندیمکی
اطلاعات آماری
ترتیب در قرآن۵۳
جزء۱۲ ۱۳
شمار آیه‌ها۱۱۱
شمار واژه‌ها۱۷۳۸
شمار حرف‌ها۷۵۱۱
متن سوره
متن سوره با خط عثمانی
هود
رعد

سورهٔ یوسف سورهٔ ۱۲ام قرآن است، دارای ۱۱۱ آیه‌است و سوره‌ای مکی است. تمام آیات این سوره به جز چند آیهٔ آخر آن سرگذشت یوسف فرزند یعقوب را بیان می‌کند و از مجموع ۲۷باری که کلمهٔ «یوسف» در قرآن به کار رفته، ۲۵بار آن در این سوره است. قرآن این داستان را «بهترین داستان‌ها» می‌نامد و یوسف را قهرمان عرصهٔ تقوا و پاکدامنی معرفی می‌کند. داستان یوسف در قرآن با آنچه در تورات آمده متفاوت است از این نظر که در داستان قرآنی یعقوب دروغ فرزندانش را در مورد کشته‌شدن یوسف باور نمی‌کند و شکیبایی پیشه می‌کند.[۱]

منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ج. ۹. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۲۹۲-۲۹۶سوره یوسف، مقدمه

پیوند به بیرون