رایشستاگ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
قرار دادن {{داده‌های کتابخانه‌ای}} با اطلاعات ویکی‌داده |
||
| خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
* امپراطوری هیتلر، گیل بی. استوارت، ترجمه مهدی حقیقت خواه، نشر ققنوس |
* امپراطوری هیتلر، گیل بی. استوارت، ترجمه مهدی حقیقت خواه، نشر ققنوس |
||
{{داده‌های کتابخانه‌ای}} |
|||
[[رده:رایشستاگ]] |
[[رده:رایشستاگ]] |
||
[[رده:جاذبه‌های گردشگری برلین]] |
[[رده:جاذبه‌های گردشگری برلین]] |
||
نسخهٔ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۵:۲۸
| رایشتاگ | |
|---|---|
 . | |
 | |
| اطلاعات کلی | |
| شهر یا شهرک | برلین |
| کشور | آلمان |
| مختصات | ۵۲°۳۱′۰۷″شمالی ۱۳°۲۲′۳۴″شرقی / ۵۲٫۵۱۸۶°شمالی ۱۳٫۳۷۶°شرقی |
| آغاز ساخت | ۹ ژوئن ۱۸۸۴ |
| پایان | ۱۸۹۴ |
| تاریخ نوسازی | ۱۹۶۱-۶۴, ۱۹۹۲ |
| طراحی و ساخت | |
| معمار | پائول والوت |
| تیم نوسازی | |
| معمار | نورمن فاستر |
رایشتاگ (به آلمانی: Reichstagsgebäude) نام ساختمان پارلمان آلمان است.[۱] رایشتاگ در شهر برلین واقع شده‌است. در این گنبد فاستر از سبک اکوتک و در اصل سبک نورمن اکوتک می‌باشد. طرح نورمن فاستر در سال ۱۹۹۳ در برلین برنده شد.
تخریب ساختمان
این ساختمان محل پارلمان آلمان از سال ۱۸۹۴ تا ۱۹۳۳ بوده‌است و در این سال به تحریک نازی‌ها پارلمان به آتش کشیده شد. سرانجام در سال ۱۹۹۹ و پس از بازسازی‌های گسترده، بوندستاگ به این مکان بازگشت.
دلیل به آتش کشیدن این ساختمان در سال ۱۹۳۳ ایجاد تنفر نسبت به کمونیسم در مردم و کسب رأی برای نازی‌ها بود. بنابراین بسیاری عقیده دارند که این آتش‌سوزی کار نازی‌ها بوده؛ چرا که در این زمان هیتلر صدر اعظم آلمان بود و نیاز مبرمی به وارد کردن نمایندگان نازی به رایشستاگ داشت. هرچند که یک جوان عقب مانده هلندی به نام مارینوس وان درلوب را به عنوان مجرم و کمونیست اعلام کردند. همچنین هیتلر در مصاحبه محرمانه‌ای در سال ۱۹۳۱ گفته بود:
رایشتاگ نماد انحطاط ماست. ملغمه‌ای است مرکب از چهار دسته از ستون‌های شبیه پانتئون آمیخته با سیلیکای رومی و قلعه مغربی که کل ساختمان شبیه یک کنیسه به نظر می‌آید. به شما می‌گویم، رایشتاگ ساختمان فوق العاده زشتی است، یک تالار اجتماعات، دکان گفتگو و چانه زنی نماینگان و بورژوازی منحط و طبقه کارگر گمراه. هم ساختمان و هم نهادی که در آن جا گرفته ننگ مردم آلمان هستند و روزی باید بروند. به نظر من، هرچه زودتر این دکان گفتگو بسوزد و با خاک یکسان شود، مردم آلمان زودتر از نفوذ خارجی آزاد خواهند شد.
بازسازی ساختمان
ساختمان پارلمان آلمان (رایشتاگ) برای معرفی معماری اکوتک برای حفظ محیط زیست در طرح بازسازی رایشتاگ دربرلین ۱۹۹۳ طرح نورمن فاستر به عنوان برنده اعلام شد. فاستر در طرح خود یک گنبد شیشه‌ای به جای گنبد تخریب شده پارلمان در جنگ جهانی دوم در نظر گرفت. این گنبد جدید از چند نظر جالب توجه‌است.
هنگام شب گنبد از طریق تالار مجلس روشن می‌شود و به صورت گنبدی نورانی می‌درخشد که نشانه‌ای از قدرت و توانایی پروسه دموکراتیک در آلمان فدرال است. از نظر اقلیمی در تابستان تهویه طبیعی تالار از طریق گنبد شیشه‌ای صورت می‌گیرد. در زمستان هوای گرم که از تالار مجلس به فضای زیر گنبد صعود کرده بازیافت و مجدداً مورد استفاده قرار می‌گیرد. و بالاخره آینه‌های وسط گنبد، روشنایی طبیعی و تصویر مردم (خاستگاه قدرت مجلس) را به تالار نمایندگان منعکس می‌کنند.[۲]
سازه
سازه گنبد رایشتاگ از چادر شفافی می‌باشد که نور را به وضوح از خود عبور می‌دهد. گنبد از چند جهت حائز اهمیت بود اول اینکه در داخل گنبد دو رامپ مارپیچ قراردارد که به سکوی فوقانی برای تماشای مناظر و دیدن افراد در گنبد امکان‌پذیر می‌باشد.[۳] سلولهای خورشیدی فتوولتیک با ۳۰۰ متر مربع مساحت بر روی بام جنوبی ساختمان برای تأمین برق قرار دارد. پنجره‌های هوشمند برای تهویه هوا در اطراف خود گنبد همچنین استفاده از سوخت تجدید شونده بیوگاز برای تولید برق بدون آلودگی که از انتشار% ۹۴ تولید دی اکسید کربن ممانعت می‌کند. در گنبد طراحی یک نقاب متحرک در زیر گنبد شیشه‌ای قرار دارد که حرکت آن توسط کامپیوتر تنظیم شده و از تابش و انعکاس مستقیم نورآفتاب به داخل تالار مجلس جلوگیری می‌کند. از دیگر ویژگی‌های این گنبد خیره شدن حرارت اضافی در قسمتهای مختلف ساختمان دریک مخزن طبیعی که آب گرم برای گرمایش راتأمین می‌کند.[۴]
پانویس
- ↑ خطر حملهٔ تروریستی به پارلمان آلمان، دویچه‌وله فارسی
- ↑ کتاب معماری معاصر غرب - نوشته وحید قبادیان - فصل معماری های-تک و اکوتک
- ↑ www.khishkhan.com/archives/1920
- ↑ www.noormags.com
منابع
www.khishkhan.com/archives/1920
- ویکی‌پدیای انگلیسی.
- امپراطوری هیتلر، گیل بی. استوارت، ترجمه مهدی حقیقت خواه، نشر ققنوس
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
