ابوالفضل احمد میدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
== آثار و نوشته ها== |
== آثار و نوشته ها== |
||
*«مجمع الامثال» یا «جامع الامثال»:معروف ترین اثر وی[http://www.hawzah.net/Hawzah/Thesiss/ThesisView.aspx?LanguageID=1&ThesisID=85404&SearchText=%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86%20%D8%AA%D9%86] [http://majles.alukah.net/showthread.php?t=22386] |
*«مجمع الامثال» یا «جامع الامثال»:معروف ترین اثر وی[http://www.hawzah.net/Hawzah/Thesiss/ThesisView.aspx?LanguageID=1&ThesisID=85404&SearchText=%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86%20%D8%AA%D9%86] [http://majles.alukah.net/showthread.php?t=22386] که در فارسی با عنوان مجمع الامثال به همراه معادل فارسی توسط مصطفی تراویده و در یک مجموعه 4 جلدی ترجمه شده است |
||
*«السامی فی الاسامی» |
*«السامی فی الاسامی» |
||
*«الهادی للشادی»، در نحو فارسی |
*«الهادی للشادی»، در نحو فارسی |
||
نسخهٔ ۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۸:۲۸
ابوالفضل میدانی ابوالفضل احمد بن محمد میدانی نیشابوری | |
|---|---|
| اطلاعات شخصی | |
| درگذشته | ۵۱۸قمری/۱۱۲۴ میلادی |
| دوران | سده پنجم و ششم هجری |
| منطقه | نیشابور |
| مذهب | سنی شافعی |
| آثار معروف | بسیار است. |
| پیشه | ادبیات عریی، زبان و لغت شناسی |
ابوالفضل احمد بن محمد میدانی نیشابوری شناخته شده به ابوالفضل میدانی (به اختضار: میدانی یا المیدانی) زبان شناس ادیب شاعر و نویسنده ایرانی مشهور به شیخ الادب و الامام ابو الفضل المیدانی در سده پنجم و ششم هجری قمری بوده‌است.میدانی به دو زبان فارسی و عربی کاملا مسلط بود.او از شاگردان ابوالحسن علی بن احمد واحدی و یعقوب بن احمد نیشابوری بود.فرزندش، سعید بن احمد میدانی، و ابوجعفر احمد بن علی مقری بیهقی از شاگردان او بودند.
نام
ابوالفضل احمد میدانی نیشابوری.
- (به عربی: أحمد بن محمد بن أحمد بن إبراهیم المیدانی أبو الفضل النیسابوری)
زندگی
احمد میدانی در نیشابور به دنیا آمد و در همان جا پرورش یافت.نیشابور در زمان او یکی از بزرگترین مراکز تمدن اسلامی به شمار می‌رفت و او در این شهر ساکن محله‌ی میدان زیاد بود، به میدانی مشهور شد.میدانی در سال ۵۱۸ قمری در همین محله در نیشابور درگذشت.
آثار و نوشته ها
- «مجمع الامثال» یا «جامع الامثال»:معروف ترین اثر وی[۱] [۲] که در فارسی با عنوان مجمع الامثال به همراه معادل فارسی توسط مصطفی تراویده و در یک مجموعه 4 جلدی ترجمه شده است
- «السامی فی الاسامی»
- «الهادی للشادی»، در نحو فارسی
- «نزهة الطرف»، در علم صرف
- «شرح المفضلیات» یا «اسماء التفضیل»
- «الانموذج»، در نحو
- کتاب «النحو المیدانی»
- «المصادر»
- «منیة الراضی فی رسائل القاضی»
- «اساس العربیة»
- قید الأوابد من الفوائد.
منابع
- تاریخ ادبیات در ایران (۳۱۸/ ۲)
- دانشنامه تاریخ ادبیات عربی نوشته عمر فروخ جلد سوم ذیل« میدانی»
- معجم الادباء (۵۱ -۴۵/ ۵)
- معجم البلدان (۲۷۹/ ۵)
- اسلام وب
- دارالمعرفه
- دانشنامه شامله
- دانشنامه العربیه