فهرست سفیران ایران در روسیه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
* [[حاج اسکندر]] |
* [[حاج اسکندر]] |
||
* [[امامقلی بیگ پاکیزه]] |
* [[امامقلی بیگ پاکیزه]] |
||
* [[اسماعیل بیگ اعتمادالدوله]] (شاه تهماسب دوم) |
* [[اسماعیل بیگ اعتمادالدوله]] ([[شاه تهماسب دوم]]) |
||
* [[احمد خان تفنگچیباشی]] (شاه عباس سوم)<ref group="پانویس">در اصل این سفیر از سوی نادر شاه که در آن زمان وکیلالدوله (نایبالسلطنه) بود فرستاده شد و شاه عباس سوم کودکی بیش نبود.</ref> |
* [[احمد خان تفنگچیباشی]] ([[شاه عباس سوم]])<ref group="پانویس">در اصل این سفیر از سوی نادر شاه که در آن زمان وکیلالدوله (نایبالسلطنه) بود فرستاده شد و شاه عباس سوم کودکی بیش نبود.</ref> |
||
== افشار == |
|||
* [[قرچقای خان قلماق]] ([[نادر شاه افشار]]) |
|||
== زند == |
== زند == |
نسخهٔ ۹ ژوئن ۲۰۱۵، ساعت ۲۱:۳۶
فهرست سفیران ایران در روسیه شامل دورهٔ اتحاد جماهیر شوروی نیز میشود.
صفوی
- سید حسین ۱۵۵۳ میلادی
- هادی بیگ
- بوداق بیگ
- خسرو خان
- حاج اسکندر
- امامقلی بیگ پاکیزه
- اسماعیل بیگ اعتمادالدوله (شاه تهماسب دوم)
- احمد خان تفنگچیباشی (شاه عباس سوم)[پانویس ۱]
افشار
زند
قاجار
- ابوالحسن شیرازی (۱۲۲۸ - ۱۲۳۱ ه.ق.)
- میرزا محمدصادق همای مروزی (وقایعنگار) (۱۰ ربیعالاول ۱۲۴۱ - رمضان ۱۲۴۱ ه.ق.)
- خسرو میرزا (۱۲۴۴ ه.ق.)
تشکیل نمایندگی دائم ایران در روسیه در زمان صدارت امیرکبیر
- میرزا محمدحسین خان صدر دیوانخانه (عضدالملک قزوینی) (کاردار) ۱۲۶۷ - ۱۲۷۰ ه.ق.
- محمود خان ناصرالملک (قراگوزلو) (کاردار) ۱۲۷۰ - ۱۲۷۱ ه.ق.
- عباسقلی نوری (سیفالملک، سرتیپ نوری، میرپنجهٔ نوری) ۱۸ ذیقعدهٔ ۱۲۷۱ - ۲۴ محرم ۱۲۷۳ ه.ق.[پانویس ۲]
- محمدقاسم خان والی (وزیر مقیم و سپس وزیر مختار) ۱۲۷۳ - ۱۲۷۹ ه.ق.
- عبدالغفار صدیقالملک ۱۲۷۷ - ۱۲۷۹ ه.ق.
- عبدالرحیم ساعدالملک[پانویس ۳] ۱۲۷۹ - ۱۲۹۹ ه.ق.
- سید اسدالله وکیلالملک (ناظمالدوله) ۱۳۰۱ – اوایل ۱۳۰۴ ه.ق.
- سید محمود خان علاءالملک طباطبایی (محمود دیبا)[پانویس ۴] ۱۳۰۴ - ۱۳۱۲ ه.ق.
- رضا ارفعالدوله (رضا ارفع) رمضان ۱۳۱۲ - ۱۳۱۹ ه.ق.[پانویس ۵]
- حسن مشیرالملک (حسن پیرنیا) ۱۳۲۰ - ۱۳۲۳ ه.ق.
- علیقلی مشاورالممالک (کاردار) ۱۳۲۳ - ۱۳۲۶ ه.ق.
- پرنس اسحاق خان مفخمالدوله (اسحاق مفخم) ۱۳۲۶ ه.ق.
؟
- پرنس اسحاق خان مفخمالدوله (اسحاق مفخم برای بار دوم) ۱۳۳۰ ه.ق.
- اسدالله خان یمین خاقان (اسدالله اسد بهادر) (کاردار)
- مرتضیقلی ممتازالملک (مرتضیقلی ممتاز) ۱۲۹۷ - ۱۲۹۹ ه.خ.
- علیقلی خان مشاورالممالک (علیقلی مسعود انصاری)[پانویس ۶] ۱۳۰۱ - ۱۳۰۵ ه.خ.
پهلوی
- علیقلی مسعود انصاری (مشاورالممالک) ۱۳۰۷ - اسفند ۱۳۰۹
- فتحالله پاکروان ۱۴ فروردین ۱۳۱۰ - ۱۳۱۲
- محمد ساعد اسفند ۱۳۱۲ - خرداد ۱۳۱۵
- انوشیروان سپهبدی خرداد ۱۳۱۵ - فروردین ۱۳۱۷
- محمد ساعد فروردین ۱۳۱۷ - ۳۱ خرداد ۱۳۲۱
- مجید آهی ۱۳۲۱ - ۱۳۲۵
- مظفر فیروز ۱۳۲۵ - شهریور ۱۳۲۶
- حمید سیاح مهر ۱۳۲۶ - ۱۳۲۸
- نادر آراسته ۱۳۲۸ - ۱۳۳۲
- حمید سیاح ۱۳۳۳
- ابوالقاسم اعتصامی (کاردار) ؟ - ۱۳۳۴
- عبدالحسین مسعود انصاری آذر ۱۳۳۴ (دسامبر ۱۹۵۵) - ۱۳۳۶
- مصطفی سمیعی اسفند ۱۳۳۶ - فروردین ۱۳۳۸
- عبدالحسین مسعود انصاری مهر ۱۳۳۸ - ۱۳۴۰
- علیقلی اردلان مهر ۱۳۴۰ - ۱۳۴۱
- طهمورث آدمیت فروردین ۱۳۴۲ - مرداد ۱۳۴۴
- احمد میرفندرسکی ۱۳۴۴ - ۱۳۵۰
- محمدرضا امیرتیمور کلالی ۱۳۵۰ - ۱۳۵۳
- سلطاناحمد اردلان آبان ۱۳۵۳ - ۱۷ دی ۱۳۵۷
جمهوری اسلامی
- کامبیز آهی (کاردار موقت) بهمن ۱۳۵۷ - اردیبهشت ۱۳۵۸
- محمد مکری ۱۳۵۸ - ۱۳۶۲
- کیا طباطبایی
- ناصر حیرانی نوبری ۱۳۶۵ - ۱۳۶۹
- نعمتالله ایزدی
- مهدی صفری ۱۳۷۴ - ۱۳۸۰
- غلامرضا شافعی ۱۳۸۰ - ۱۳۸۴
- غلامرضا انصاری ۱۳۸۴ - ۱۳۸۷
- سید محمودرضا سجادی ۱۵ مهر ۱۳۸۷ - مهر ۱۳۹۲
- مهدی سنایی ۱۳۹۲ - تا کنون
پانویس
- ↑ در اصل این سفیر از سوی نادر شاه که در آن زمان وکیلالدوله (نایبالسلطنه) بود فرستاده شد و شاه عباس سوم کودکی بیش نبود.
- ↑ از ۱۸ ذیقعدهٔ ۱۲۷۱ تا ۲۴ محرم ۱۲۷۳ ه.ق. عباسقلی نوری (سیفالملک، سرتیپ نوری یا میرپنجهٔ نوری) جهت تبریک تاجگذاری الکساندر دوم به روسیه سفر کرد. او پسرعموی میرزا آقا خان نوری بود. در پی بازگشت او محمدقاسم خان والی به عنوان وزیر مقیم در سنپترزبورگ ماند.
- ↑ او در ۱۲۸۶ ه.ق. ملقب به ساعدالملک و در ۱۳۰۹ ه.ق. ملقب به قائممقام شد. همچنین در ۱۲۹۰ ه.ق. عبدالصمد میرزا عزالدوله (عبدالصمد سالور) برادر ناصرالدین شاه جهت تبریک تاجگذاری الکساندر سوم به روسیه رفت.
- ↑ لقب دیگر او شعاعالدوله است.
- ↑ عباس میرزا ملکآرا و وجیهالله میرزا امیرخان سردار (بعدها سپهسالار) در ۱۳۱۳ ه.ق. جهت تبریک تاجگذاری نیکلای دوم به روسیه رفتند.
- ↑ او در ۱۲۹۹ ه.خ. در زمان نخستوزیری حسن پیرنیا در حالی که سفیر ایران در عثمانی بود برای مذاکره با دولت نوبنیاد شوروی از استانبول راهی این کشور شد و ظاهراً در ۱۳۰۱ رسماً وزیر مختار ایران در شوروی گشت.
منابع
- خلیلی، نسیم (۱۱ مهر ۱۳۹۲). «چشماندازی از روابط ایران و روسیه در عصر صفوی». وبگاه راسخون. بایگانیشده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۳۱ مرداد ۱۳۹۳.
- هوشنگ مهدوی، عبدالرضا (۱۳۸۶). «تجاوزهای پیاپی روسیه به ایران پیش از جنگهای ایران و روس». اطلاعات سیاسی - اقتصادی (۲۳۵): ۶۲–۷۳. دریافتشده در ۲۰۱۴-۰۸-۲۲.
- صالحی، نصرالله (۱۳۸۱). «کتابشناسی توصیفی منابع و مآخذ تاریخ ایران (منتشر شده در سال ۱۳۸۰)». کتاب ماه تاریخ و جغرافیا (۶۳): ۳۱–۵۵. دریافتشده در ۲۰۱۳-۱۲-۳۱.
- معیرالممالک، دوست علی (۱۳۳۶). «رجال عصر ناصری». یغما (۱۰۷): ۱۲۵–۱۲۸. دریافتشده در ۲۰۱۳-۱۲-۳۱.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Liste der iranischen Botschafter in Russland». در دانشنامهٔ ویکیپدیای آلمانی ، بازبینیشده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۱۴.
- «هفدهم دی در آینه تاریخ معاصر ایران». خبرگزاری جمهوری اسلامی. ۱۷ دی ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۵ فروردین ۱۳۹۳. دریافتشده در ۵ فروردین ۱۳۹۳.
- کریمیان، علی (۱۳۷۶). «نمونه امضای اعضای هیات دولت از ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ ش(۶)». گنجینه اسناد (۲۵): ۶۵–۷۸. دریافتشده در ۲۰۱۴-۰۵-۱۵.
- کریمیان، علی (۱۳۷۸). «نمونه امضای اعضای هیأت دولت از سال ۱۳۲۰ تا۱۳۳۲ش) (۹)». گنجینه اسناد (۳۳): ۷۴–۹۱. دریافتشده در ۲۰۱۴-۰۵-۱۵.
- نوواسیلتسف، ا.پ (پاییز ۱۳۸۳). ترجمهٔ محمدتقی مختاری. «روابط سیاسی ایران و روسیه در نیمهٔ دوم سدهٔ شانزدهم». تاریخ روابط خارجی (۲۰): ۱۵–۳۶. دریافتشده در ۲۰۱۴-۱۰-۱. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک)