ماهیچه قلبی: تفاوت میان نسخهها
جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{بیماری قلب}} |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) : + رده:بافت ماهیچه |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
{{بیماری قلب}} |
{{بیماری قلب}} |
||
[[رده:بافت ماهیچه]] |
|||
[[رده:دستگاه ماهیچهای]] |
[[رده:دستگاه ماهیچهای]] |
||
[[رده:قلبشناسی]] |
[[رده:قلبشناسی]] |
نسخهٔ ۲۶ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۲۰:۰۳
ماهیچۀ قلب | |
---|---|
جزئیات | |
شناسهها | |
لاتین | textus muscularis striatus cardiacus |
MeSH | D009206 |
TA98 | A12.1.06.001 |
TA2 | 3950 |
FMA | 9462 |
ماهیچۀ قلب یا میوکارد (myocardium) لایۀ میانی دیوارۀ قلب است که ضخیمترین لایۀ آن است و از بافت ماهیچهای تشکیل شده است.
بافت قلب از سه لایه تشکیل شدهاست لایه درونی که درونشامه endocardium نامیده میشود، لایه ماهیچهای میانی که ماهیچۀ قلب myocardium است و لایه بیرونی که آبشامه Pericardium نام دارد.
لایه عضلانی ماهیچۀ قلب که ضخیمترین لایه قلب است از عضلات مخطط تشکیل شدهاست که به صورت غیر ارادی منقبض میشوند. میوکارد از نظر توان انجام انقباضات مداوم در طول حیات فرد استثنا است و ادامه حیات انسان به آن وابستهاست.
منشا انقباضات ماهیچۀ قلب
ریتم طبیعی قلب از گره سینوسی یا گره پیشاهنگ (S.A.N)در دهلیز آغاز شده و پس از انتقال به گره دهلیزی-بطنی (A.V.N) در بطنها منتشر میشود. در نتیجه این نحو هدایت تحریک الکتریکی، ابتدا سلولهای عضلانی دهلیز و با فاصله کمی بطنها منقبض میشوند و همچنین ابتدا میوکارد دهلیزها شل شده و سپس بطنها شل میشوند.
تعداد ضربان قلب در حالت عادی بین ۶۰ تا ۱۰۰ ضربان در دقیقهاست که بر اساس ریتم گره سینوسی تنظیم میشود. در مواقع فعالیت با تحریک سیستم سمپاتیک و آزاد شدن نوراپینفرین ضربان قلب تندتر میشود.
خونرسانی
سرخرگهای کرونری از آئورت بیرون میآیند این سرخرگها باعث خونرسانی به قسمت بیشتر عضله بطن چپ میشوند. بطن چپ دارای عضلات بیشتری نسبت به بطن راست میباشد زیرا وظیفه آن، تلمبه کردن خون به تمام قسمتهای بدن است. شریانهای کرونری راست، معمولاً کوچکتر بوده و قسمت زیرین قلب و بطن راست را خونرسانی میکند. وظیفه بطن راست تلمبه کردن خون به ریهها میباشد. شریانهای کرونری دارای ساختمانی مشابه تمام شریانهای بدن هستند اما فقط در یک چیز با آنها تفاوت دارند که فقط در زمان بین ضربانهای قلب که قلب در حالت استراحت (ریلکس) قرار دارد، خون دراین شریانها جریان مییابد.
وقتی عضله قلب منقبض میشود، فشار آن به قدری زیاد میشود که اجازه عبور خون به عضله قلب را نمیدهد، به همین دلیل قلب دارای شبکه موثری از رگهای باریک خونی است که تمام نیازهای غذایی و اکسیژن رسانی آن را به خوبی برآورده میکند. در بیماران سرخرگهای کرونری، سرخرگهای کرونری (سرخرگهای تاجی) تنگ و باریک میشوند و وعضلات قلب از رسیدن خون و اکسیژن به اندازه کافی محروم میگردند. در حالت استراحت، ممکن است مشکلی برای فرد ایجاد نشود، ولی هنگامیکه قلب ناچار باشد کار بیشتری انجام دهد و برای نمونه شخص بخواهد چند پله را بالا برود، سرخرگهای تاجی نمیتوانند بر پایه نیاز اکسیژن این عضلات، به آنها خون و اکسیژن برسانند و لذا شخص در هنگام بالا رفتن از پلهها دچار درد سینه (آنژین) میگردد. در چنین مواقعی اگر فرد کمی استراحت کند، درد از بین میرود. اگر یک سرخرگ تاجی به دلیل مسدود شدن آن با یک لخته خون، بطور کامل مسدود شود، قسمتی از عضله قلب که دیگر خون به آن نمیرسد، خواهد مرد (سکته قلبی).
بیماریها
میوکارد در بیماریهای مختلفی مانند کاردیومیوپاتی، کاردیومگالی (بزرگ شدن ماهیچه قلب)، میوکاردیت (التهاب ماهیچه قلب) و بیماریهای ایسکمیک قلبی (کمبود اکسیژن رسانی به قلب) تحت تاثیر قرار میگیرد.
منابع
- سیسیل مبانی طب داخلی. تهران ۲۰۰۴