آن روزها: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Kharmagass (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
'''آن روزها''' (به عربی: الأیام) اتوبیوگرافی [[طه حسین]] است که در سه بخش نوشته شده‌است. زندگی کودکی وی و سبک سری‌هایی که با اساتیدش داشته و سپس زندگی‌اش در جامع [[الازهر]] که به خاطر برآوردن آرزوی پدرش به آن جا رفته بود و سپس زندگی اش در پاریس و آشنایی با همسرش جزو بخش‌های این کتاب هستند.
'''آن روزها''' (به عربی: الأیام) اتوبیوگرافی [[طه حسین]] است که در سه بخش نوشته شده‌است. زندگی کودکی وی و سبک سری‌هایی که با اساتیدش داشته و سپس زندگی‌اش در جامع [[الازهر]] که به خاطر برآوردن آرزوی پدرش به آن جا رفته بود و سپس زندگی اش در پاریس و آشنایی با همسرش جزو بخش‌های این کتاب هستند.


این کتاب را مرحوم علی اکبر سعیدی سیرجانی به فارسی برگردانده است.
این کتاب را [[حسین خدیو جم]] به فارسی برگردانده است.


==درباره کتاب==
==درباره کتاب==

نسخهٔ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۹:۵۹

آن روزها
نویسنده(ها)طه حسین
برگرداننده(ها)حسین خدیو جم
کشورمصر
زبانعربی
ناشر
ناشر فارسی: سروش
تاریخ نشر

تاریخ نشر فارسی: ۱۳۶۳
گونه رسانهکتاب چاپی
شمار صفحات۵۲۰

آن روزها (به عربی: الأیام) اتوبیوگرافی طه حسین است که در سه بخش نوشته شده‌است. زندگی کودکی وی و سبک سری‌هایی که با اساتیدش داشته و سپس زندگی‌اش در جامع الازهر که به خاطر برآوردن آرزوی پدرش به آن جا رفته بود و سپس زندگی اش در پاریس و آشنایی با همسرش جزو بخش‌های این کتاب هستند.

این کتاب را حسین خدیو جم به فارسی برگردانده است.

درباره کتاب

کتاب سه بخش دارد.

  1. . طه حسین در این بخش از کودکی‌اش و مشکلاتی که نابینایی برایش ایجاد کرده می‌گوید. این بخش به مشکلات جامعه آن روز مصر، خوبی‌ها و بدی‌هایش می‌پردازد.
  2. . شرح زمانی که بین ورود به الازهر و پویش دایم نویسنده در جامع و گفتگوهایش با شیوخ آن و نقد مستمری که از ایشان داشته است. این بخش تا ورود نویسنده به دانشگاه را پوشش می‌دهد.
  3. . تحصیل در دانشگاه، سفر به فرانسه، گرفتن لیسانس و دکتری و بازگشت به مصر در کسوت استاد دانشگاه.

سخن نویسنده

نویسنده هدف خود از نوشتن کتاب را چنین بیان می‌کند: «امیدوارم عزیزانی که این کتاب را می‌خوانند تسکینی بر مشکلات زندگی در آن بیابند، هم چنان که من در تقریر آن یافتم و امیدوارم بعد از خواندن آن در خود بیابند که با لبخند با زندگی رو به رو شوند؛ هم چنان که زندگی به ایشان و دیگران تبسم می‌کند.»

منابع