زبان کره‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۱۴ آوریل ۲۰۱۵، ساعت ۱۴:۵۸

زبان کره‌ای (هانگول) (به کره‌ای: 한국어/조선말) زبان رسمی دو کشور کره شمالی و کره جنوبی است. کره‌ای همچنین یکی از دو زبان رسمی در منطقه خودمختار کره‌ای یانبیَن در کشور چین است. در حدود ۸۰ میلیون گویشور زبان کره‌ای همراه با گروه بزرگی در استرالیا، برزیل، کانادا، چین، ژاپن، ایالات متحده، جمهوری‌های شوروی سابق و اخیراً فیلیپین وجود دارند.

در مورد طبقه‌بندی زبان کره‌ای در گروه‌های زبانی، اختلاف نظر وجود دارد. برخی از زبان‌شناسان آن را در خانواده زبان‌های آلتایی قرار می‌دهند و برخی دیگر آن را زبانی تک‌خانواده به شمار می‌آورند. کره‌ای از لحاظ ساخت‌واژه (صرف)، یک زبان پیوندی و از لحاظ ترکیب جمله (نحو) جزو گونه زبانی «نهاد مفعول فعل» است. زبان کره‌ای همانند زبان‌های ژاپنی و ویتنامی، در خصوص وام‌واژه‌های چینی از این زبان تاثیر گرفته‌است.

واژه‌های اصیل کره‌ای در حدود ۳۵٪ واژگان این زبان را تشکیل می‌دهند، در حالی که در حدود ۶۰٪ واژگان زبان کره‌ای را واژه‌های «چینی-کره‌ای» (واژگان چینی یا واژگانی که ریشه چینی دارند) به خود اختصاص داده‌اند. ۵٪ باقی‌مانده، شامل وام‌واژه‌های دیگر زبان‌هاست که ۹۰٪ آنها از زبان انگلیسی وارد شده‌اند.

رده‌بندی

بیشتر زبان‌شناسان کره‌ای را در رده زبان‌های منفرد و بی خویشاوند رده بندی می‌کنند.^[۱]ولی تلاش‌هایی هست تا کره‌ای را به یکی از خانواده‌های زبانی در منطقه متصل کند.

از زمانی که مقاله رامشتد در سال ۱۹۲۳ منتشر شد برخی زبان‌شناسان^[۲] از این نظریه پشتیبانی کردند که زبان کره‌ای می‌تواند در خانواده زبان‌های آلتایی باشد یا با زبان پرتوآلتایی خویشاوندی دارد. زبان کره‌ای به زبان‌های آلتایی شباهت دارد ولی زبان‌شناسان امروزه بر این باورند که شباهت‌های ریخت‌شناسی نمی‌تواند لزوماً دلیلی بر خویشاوندی یک زبان با زبانی دیگر باشد.^[۳]زیرا این شباهت‌های ریخت‌شناسی به سادگی می‌تواند از ارتباط گویشوران دو زبان با هم و قرض گرفتن به وجود آمده باشد.^[۴]

الفبا

حروف صدادار:ㅏ ㅑ ㅓ ㅕ ㅗ ㅛ ㅜ ㅠ ㅡ ㅣ

ㅏاین حرف صدای آ می‌دهد.

ㅑصدای یا می‌دهد

ㅓ این حرف صدایی بین ُ و آ کوتاه می‌دهد که بیشتر شبیه ُ است.

ㅕ این حرف صدای یُ می‌دهد که ُ آن مثل حرف قبلی تلفظ می‌شود

ㅗ این حرف صدای ُ می‌دهد که کمی به او کوتاه هم شبیه است

ㅛ این حرف صدای یُ می‌دهد اما ُ آن مثل حرف قبل تلفظ می‌شود

ㅜ این حرف صدای او کشیده (بلند) می‌دهد

ㅠ این حرف صدای یو می‌دهد که حرف و یا او آن مثل حرف قبل تلفظ می‌شود

ㅡ این حرف صدای او کوتاه می‌دهد

ㅣاین حرف صدای ای کشیده (بلند) می‌دهد

حروف بی صدا: ㄱ ㄴ ㄷ ㄹ ㅁ ㅂ ㅅ ㅇ ㅈ ㅊ ㅋ ㅌ ㅍ ㅎ ㄱ این حرف صدای ک یا گ می‌دهد البته همراه با کلمه صدایش یعنی مثل این است که ما در زبان فارسی به ا به تنهایی می‌گوییم الف اما در هنگام کلمه مثل آب می‌گوییم آ

ㄴصدای ن می‌دهد.

ㄷصدای ت یا د می‌دهد

ㄹ صدای ر یا ل می‌دهد.

ㅁ صدای م می‌دهد

ㅂ این کلمه صدای ب یا پ می‌دهد

ㅅ این کلمه صدای س و ش می‌دهد

ㅇ این کلمه صدایی ندارد البته اول کلمه ولی در وسط کلمه خیر.

ㅈ این حرف صدای چ یا ج می‌دهد

ㅊاین حرف فقط صدای چ می‌دهد

ㅋ این حرف صدای ک می‌دهد

ㅌ این حرف صدای ت می‌دهد

ㅍ این حرف صدای پ می‌دهد

ㅎ این حرف صدای ه می‌دهد

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Korean language»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۲ مه ۲۰۰۸).
زبان‌های مردم جهان، میشل مالرب، مترجم: عفت ملانظر، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، تهران ۱۳۸۲

↑ Song, Jae Jung (2005) "Language+isolate"&ei=_JVSS8LtGI6szASz-r36Cw&cd=1#v=onepage&q=Korean%20"Language%20isolate"&f=false "The Korean language: structure, use and context" Routledge, p. 15
Lyle Campbell & Mauricio Mixco. 2007. A Glossary of Historical Linguistics. University of Utah Press. ("Korean, A language isolate", pg. 90; "Korean is often said to belong with the Altaic hypothesis, often also with Japanese, though this is not widely supported", pp. 90-91; "...most specialists...no longer believe that the...Altaic groups...are related", pg. 7)
David Dalby. 1999/2000. The Linguasphere Register of the World's Languages and Speech Communities. Linguasphere Press.
Nam-Kil Kim. 1992. "Korean", International Encyclopedia of Linguistics. Volume 2, pp. 282-286. ("...scholars have tried to establish genetic relationships between Korean and other languages and major language families, but with little success", pg. 282)
András Róna-Tas. 1998. "The Reconstruction of Proto-Turkic and the Genetic Question", The Turkic Languages. Routledge. Pp. 67-80. ("[Ramstedt's comparisons of Korean and Altaic] have been heavily criticised in more recent studies, though the idea of a genetic relationship has not been totally abandoned", pg. 77.)
Claus Schönig. 2003. "Turko-Mongolic Relations", The Mongolic Languages. Routledge. Pp. 403-419. ("...the 'Altaic' languages do not seem to share a common basic vocabulary of the type normally present in cases of genetic relationship", pg. 403)
↑ eg Miller 1971, 1996, Starostin et al. 2003
↑ eg Vovin 2008: 1
↑ Trask 1996: 147-151

[1] Song, Jae Jung (2005) "Language+isolate"&ei=_JVSS8LtGI6szASz-r36Cw&cd=1#v=onepage&q=Korean%20"Language%20isolate"&f=false "The Korean language: structure, use and context" Routledge, p. 15
Lyle Campbell & Mauricio Mixco. 2007. A Glossary of Historical Linguistics. University of Utah Press. ("Korean, A language isolate", pg. 90; "Korean is often said to belong with the Altaic hypothesis, often also with Japanese, though this is not widely supported", pp. 90-91; "...most specialists...no longer believe that the...Altaic groups...are related", pg. 7)
David Dalby. 1999/2000. The Linguasphere Register of the World's Languages and Speech Communities. Linguasphere Press.
Nam-Kil Kim. 1992. "Korean", International Encyclopedia of Linguistics. Volume 2, pp. 282-286. ("...scholars have tried to establish genetic relationships between Korean and other languages and major language families, but with little success", pg. 282)
András Róna-Tas. 1998. "The Reconstruction of Proto-Turkic and the Genetic Question", The Turkic Languages. Routledge. Pp. 67-80. ("[Ramstedt's comparisons of Korean and Altaic] have been heavily criticised in more recent studies, though the idea of a genetic relationship has not been totally abandoned", pg. 77.)
Claus Schönig. 2003. "Turko-Mongolic Relations", The Mongolic Languages. Routledge. Pp. 403-419. ("...the 'Altaic' languages do not seem to share a common basic vocabulary of the type normally present in cases of genetic relationship", pg. 403)

[2] Miller 1971, 1996, Starostin et al. 2003

[3] Vovin 2008: 1

[4] Trask 1996: 147-151

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 '''زبان کره‌ای (هانگول)''' (به کره‌ای: 한국어/조선말) زبان رسمی دو کشور [[کره شمالی]] و [[کره جنوبی]] است. کره‌ای همچنین یکی از دو زبان رسمی در [[منطقه خودمختار کره‌ای یانبیَن]] در کشور [[چین]] است.
-در حدود ۸۰ میلیون [[گویشور]] زبان کره‌ای همراه با گروه بزرگی در [[استرالیا]]، [[برزیل]]، [[کانادا]]، [[چین]]، [[ژاپن]]، [[ایالات متحده]]، جمهوری‌های [[شوروی]] سابق و اخیراً [[فیلیپین]] وجود دارند.عه!جدی؟
+در حدود ۸۰ میلیون [[گویشور]] زبان کره‌ای همراه با گروه بزرگی در [[استرالیا]]، [[برزیل]]، [[کانادا]]، [[چین]]، [[ژاپن]]، [[ایالات متحده]]، جمهوری‌های [[شوروی]] سابق و اخیراً [[فیلیپین]] وجود دارند.
 در مورد طبقه‌بندی زبان کره‌ای در گروه‌های زبانی، اختلاف نظر وجود دارد. برخی از زبان‌شناسان آن را در خانواده [[زبان‌های آلتایی]] قرار می‌دهند و برخی دیگر آن را زبانی [[زبان تک‌خانواده|تک‌خانواده]] به شمار می‌آورند. کره‌ای از لحاظ ساخت‌واژه (صرف)، یک [[زبان پیوندی]] و از لحاظ ترکیب جمله (نحو) جزو گونه زبانی «[[نهاد مفعول فعل]]» است. زبان کره‌ای همانند زبان‌های [[زبان ژاپنی|ژاپنی]] و [[زبان ویتنامی|ویتنامی]]، در خصوص [[وام‌واژه|وام‌واژه‌های]] [[زبان چینی|چینی]] از این زبان تاثیر گرفته‌است.